تا ز چشم شوخ او در گردش آمد جام‌ها
چون رم آهو بیابانی شدند آرام‌ها
دلبری را زلف او در دور خط از سر گرفت
می‌شود از خاک افزون حرص چشم دام‌ها
خام کرد آن آتشین‌رو آرزوهای مرا
گرچه از خورشید تابان پخته گردد خام‌ها
هر سؤالی را جوابی پیش ازین آماده بود
بی‌جواب از کوه تمکین تو شد پیغام‌ها
پسته‌ها را لعل میگونت گریبان‌چاک کرد
تلخ شد از چشم شوخت خواب بر بادام‌ها
سنگ می‌شد پیش ازین در پنجه ابرام، موم
از دل سخت تو بی‌تأثیر شد ابرام‌ها
راست ناید با وطن نقش گرامی‌گوهران
روی در دیوار باشد در نگین‌ها نام‌ها
نیست اوج اعتبار پوچ‌مغزان را ثبات
کوزه خالی فتد زود از کنار بام‌ها
از دو جانب بود مشکل جمع کردن خویش را
فکر آغازم برآورد از غم انجام‌ها
شد منور سینه من صائب از داغ جنون
خانه تاریک را روشن کند گلجام‌ها
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر با بیانی لطیف و تمثیلی به توصیف تأثیرات عشق و زیبایی می‌پردازد. چشم‌های عاشقانه و زیبای معشوق، آرامش را از جان‌ها می‌رباید و دلبری و زلف او در دوردست‌ها، حرص و طمع را به وجود می‌آورد. عشق می‌تواند شعله‌ور باشد و آرزوها را تحت تأثیر قرار دهد، حتی اگر زمان بر عشق سخت بگذرد. سخن از مشکلات و سؤالات بی‌پاسخ و عدم تحمل در برابر زیبایی یا محبوبی است که تأثیرش بر روح و جسم غیرقابل انکار است. شاعر به چالش‌های جمع کردن خود و غم‌های پایان‌ناپذیر اشاره می‌کند و در نهایت، عشق و داغ جنونش سینه‌اش را روشن کرده و تاریکی را از بین می‌برد. این متن به زیبایی و پیچیدگی تجربه‌های عاشقانه پرداخته است.
هوش مصنوعی: زمانی که چشم‌های بازی او به دور می‌چرخند، جام‌ها مانند آهوهای وحشی در بیابان آرام می‌شوند.
هوش مصنوعی: در دوری از محبت آن معشوق، زلف او مانند دینی سنگین بر دل عاشق صاحب دل نشسته است. این عشق گاهی مانند خازن و فریبنده‌ای است که نمی‌توان از دل براند و نگاه به او شوق را در پی دارد.
هوش مصنوعی: از آرزوهایم که همانند آتش سوزان هستند، پژمرده شدم، هرچند که خورشید روشن نمی‌تواند خامی‌هایم را تغییر دهد.
هوش مصنوعی: هر پرسشی که وجود داشته، جوابی برای آن آماده بود، اما سکوت و صبر تو باعث شد که این پرسش‌ها بی‌پاسخ بمانند.
هوش مصنوعی: پسته‌ها به خاطر زیبایی و جذابیت تو دچار آشفتگی شدند و تلخی وجودت باعث شد که خواب به چشمانم نرود و آرامش من را بر هم بزند.
هوش مصنوعی: در گذشته، قدرت و استحکام ابرام می‌توانست سنگ را خالص و محکم کند، اما حالا با وجود سختی دل تو، هیچ تأثیری بر قلب تو ندارد.
هوش مصنوعی: اگر بخواهیم به زبان ساده این بیت را بیان کنیم، می‌توانیم بگوییم: نام‌های ارزشمند و مهم بر روی دیوارها به‌گونه‌ای حک شده‌اند که مانند نگین‌ها درخشان هستند و به وطن زینت می‌بخشند.
هوش مصنوعی: باور نکن که افراد بی‌فکر و بی‌پایه می‌توانند در مقام و اعتبار خود پایدار بمانند، چون کوزه‌های خالی به سرعت از لبه بام سقوط می‌کنند.
هوش مصنوعی: از دو سو تلاش برای کنار هم آوردن خودم دشوار بود؛ بنابراین، اندیشه‌ام از اندوهی که به پایان‌ها مربوط می‌شد، شکل گرفت.
هوش مصنوعی: سینه‌ام از عشق و جنون روشن و نورانی شده است، مانند گلی که در دل تاریکی یک خانه را روشن می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
پخته می‌گردند از سودای زلفش خام‌ها
این ره باریک، رهرو را دهد اندام‌ها
این غزالی را که من صیاد او گردیده‌ام
چشم حسرت می‌شود در رهگذارش دام‌ها
قاصد بی‌رحم اگر از خود نسازد حرف را
[...]
می‌نهد بر سینه، داغم، عشق سیم‌اندام‌ها
یا برای مرغ دل می‌گسترد گل، دام‌ها
سینه را چندان کند تا از برش دور افکند
می‌کند دایم نگین پهلو تهی زین نام‌ها
نیست حرف راست‌بازانت، دورو، کاین قوم را
[...]
ای ز چشم میْ‌پرستت مست حیرت جام‌ها
حلقهٔ زلف گره‌گیرت به گوش دام‌ها
در تبسم کم نشد زهر عتاب از نرگست
کی به شور پسته ریزد تلخی از بادام‌ها
دامنت نایاب و من بی‌تاب عرض اضطراب
[...]
عمرها شد می‌زنم در راه عشقش گام‌ها
رفتن رنگ است از ما بستن احرام‌ها
اعتبار ما و من از نشئه کیف و کم است
فال فرصت می‌زند هر دم صدای جام‌ها
سرخ و زرد این جهان را حاجت اکسیر نیست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.