... ز انشالا دولت به ته همیشه یار بو

چرخ و فلک گردش تنه مدار بو

ته دولت به بالا به خرشید هم کار بو ...

تا گردش افلاک و چرخ دوار بو

الهی تره هشت و چهار به یار بو ...

... د خش تمنا دارمه هاده که دیره

فلک ره بوین گردش چه جور و جیره

این کهنه زمونه شال به جای شیره ...

... حسود گرفتٰار بو محنت سپاهی

تا شام گردش چل ته کوم بو الٰهی

ته دولت جهان گیره از مٰاه به مٰاهی

... ته دشمن زحل آسا تنه غلون بو

تا که گردش این چرخ نیل گون بو

ته دولت و عزت همه روزافزون بو ...

تا که گردش نیلوفری بپا بو

ته دل خرم و خوان کرم بجا بو ...

... ته دل ره که ذره رحم نییه وینه بووم میر

کی گت بو به سٰال گردش شٰال بووه شیر

کی گت بو که لل به اژدهٰا بووه چیر ...

... تا زنده بوه به وی نژاد آدم

تا گردش چرخ و فلک بویه عٰالم

ته عشق به منه دل نوویه هچی کم ...

... تا آدمی و جن و پری بسیار بو

تا گردش گردون و بنای لار بو

تا صحبت دورونه طرح شکار بو ...

... شاه زنگبار ته مطبخ سالار بو

چرخ و فلک گردش به ته مدار بو

دشمن به تنه دردکت خوار و زار بو ...

... بیا سایم اگر روزی فلک از جنبش آساید

که جام عیش ما از گردش افلاک می ریزد

فصیحی طرفه تر زین صیدگه هرگز شنیدستی ...

... یک دم ار ساقی کشد دست کرم در آستین

جام خود در گردش آرد همچو جام آفتاب

باد نوروزی ز مصر آورد بوی پیرهن ...

... می کشد چون سایه هر سو فتح را بی اختیار

ور نه نتواند به گردش باد پیمایی کند

پای چون بوسد رکاب فتح هم بوسد زمین ...

... ازین سرایت سرگشتگی توان دانست

که همچو گردش دام است سیر اختر ما

دل از جفای که نالد شکایت از که کند ...

که خریدی ز غم گردش دوران ما را

دیده گر مفت نمی داد به طوفان ما را ...

... چون گهر غربت ما به ز وطن خواهد بود

دربه در گو بفکن گردش دوران ما را

چشم جادوی تو هر چند برد دل ز کلیم ...

... من کجا بد گردی افلاک و انجم از کجا

خاطرم در بزم عیش از گردش ساغر گرفت

گلستان چون ساقی مستان ندارد گلبنی ...

... کاروان ها بار عشرت بست بهر دیگران

رنگ بر رویم سپهر از گردش ساغر نبست

از علاج چاکهای سینه دل برداشتم ...

... بصدف جوهریان قیمت گوهر ندهند

در دیاریکه بود گردش آنچشم کلیم

نسبت فتنه ببدگردی اختر ندهند

... کابم از سر گذرد لیک لبم تر نشود

بسکه از گردش این چرخ بتنگ آمده ام

در خمارم هوس گردش ساغر نشود

سفله از قرب بزرگان نکند کسب شرف ...

... جاهل ار خود را دانسته بچاه اندازد

از جفای فلک و گردش دوران داند

هر کرا تنگدلی عینک بینایی داد ...

... به من تا نوبت آید دختر رز پیر می گردد

کلیم آن گردش چشم و نگاه دمیدم کم شد

چو ساقی سرگران افتاد ساغر دیر می گردد