... می نمیرم ز غم چه سنگدلم

سود دیدم سفر به آن کردم

بختم آشفته شد زیان کردم ...

... او خداوند دین و صاحب درد

سفر آدم سفیرنامه اوست

درج ادریس درج خامه اوست ...

... دل در افتاد تن بباید داد

آنکه شش ماه در سفر باشد

دو دیگر به راه در باشد ...

... چون نیاید به خانه فاجر و رند

در سفر خواجه بی غلامی نیست

بی می و نقل و کاس و جامی نیست ...

... ور کمر یافت خود اسیر شود

ننشیند سفر کند ز برت

بگدازد ز هجر خود جگرت ...

چون ندانی ز خود سفر کردن

بایدت بر جهان گذر کردن ...

... بکن اندر زمان مستی خود

سفری در زمین هستی خود

تا بدانی که کیستی و که ای

در چه چیزی و چیستی و چه ای

چون ندانی به پای روح سفر

بایدت در جهان چو نوح سفر

بدر آ ای حکیم فرزانه ...

... چند در خانه کاه دود کنی

سفری کن مگر که سود کنی

نشود مرد پخته بی سفری

تا نکوشی نباشدت ظفری ...

... بربایی ازین میان گهری

سفر مال بیم دزد بود

سفر حال اجر و مزد بود

هر زمینی سعادتی دارد ...

... این نظرهای سعد کی بینند

تا نیابی تو از سفر ندبی

با تو همراه کی کند ادبی ...

... با ادب رو که نیکخواه تو اوست

در سفرها دلیل راه تو اوست

بردباری کن وقناعت ورز ...

... بهتر از عقل روشنایی نیست

به سفر گر چه آب ودانه خوری

بی ادب سیلی زمانه خوری ...

... جد و جهدی بکن که سود آری

در سفر چون پی شکم گردی

از کجا صدر و محتشم گردی ...

... زهر قاتل شود چو برخیزی

سفر این کسان چه کرد کند

به جز از پا و سر که درد کند ...

... هر یکی راست منزلی روشن

که جز آن جایگه سفر نکند

چون به دانجا رسد گذر نکند ...

... کای پسر وقت میرود دریاب

گر مریدی کجاست سفره آش

ور نداری درین میانه مباش ...

... با مریدان سخت پیشانی

صوفیان سفره را فراز کشند

آستین از دو دست باز کشند ...

... ور برقصی به عیب مرد شوند

این یکی از سفر رسید ببین

وان سفر میکند چنین منشین

نروی از در تو باز استند ...

... گر تمامی تو ناتمامی چیست

گوسفندی به سفره سازندت

بعد از آن همچو بز ببازندت ...

... خر و بار تو بار خواهد بود

گر سفر زین شمار خواهد بود

نردبانیست پایه برپایه ...

... لیک بایستش این خبر کردن

که چنین شاید این سفر کردن

مایه انتباه تست این ها ...

... بر فلک بی عروج نتوان رفت

به سفر بی خروج نتوان رفت

نفس با عقل چون یگانه شود ...

... می بری یا مبر چه می گویی

با تو بار سفر دل من بود

چیست بار سفر چه می گویی

من از آن لب سخن همی پرسم ...

... در حوادث کوش دارد زافت دوران مرا

گر چه در صورت سفر باشد سقراما ولیک

اینسفر بگشاد در در روضه رضوان مرا

بنده خاص توأم باید که داند رأی تو ...

الوداع ایدل که ما زینجا سفر خواهیم کرد

منزل اصلی خود جای دگر خواهیم کرد ...

... هر کرا عزم تماشای ریاض قدس هست

گو مهیا شو که مانا گه سفر خواهیم کرد

میرویم آنجا که حق یابیم چون ابن یمین ...

... در سایه رکاب وی ار خواهد آفتاب

از خاوران سفر بسوی باختر کند

شاهی که با ولی و عدو گاه لطف و عنف ...

... چرخ زمین نورد نبیند نظیر تو

گرد جهان اگر چه فراوان سفر کند

بر قامت جلالت اگر بخت کسوتی ...

... از رفعت حالش بحقیقت نتوان داد

برتر ز فلک وهم بسی سال سفر کرد

آخر خبر از پایه قدرش نتوان داد ...

بعزم سفر شاه جمشید فر

بر افراخت رایت بخورشید بر ...

... ز مستان و پیری و بیحاصلی

برین صورت ار کرد باید سفر

ببینم بچشم آنچه گوشم شنید

که باشد سفر قطعه یی از سقر

کمال کرم را چه نقصان رسد ...

... دم بر افتاده و سر تا قدمش گرد آلود

مست و بیچاره ز سختی ره و رنج سفر

چون بر آسود زمانی پس از آنش گفتم ...

... بیافت از کرم کردگار عزوجل

هزارگونه فتوح اندرین ستوده سفر

ز هر چه داد خدایش ستوده تر آنست ...

... ور ز دیوانش نبودی ماه را بر رخ جواز

کی توانستی که بودی گاه و بیگه در سفر

آفتاب اجرای نور از رأی او گر یافتی ...

این منم باز که در باغ بهشت افتادم

وز سفر کآن بحقیقت سقرست آزادم

این نه خوابیست که می بینم اگر پنداری ...

... ترا طول و عرض جهان دور ناید

چو بهر سفر چرمه بیرون دوانی

ز شهباز مشرق بیکدم چو خواهی ...