... مهربانان نیستند این دوستان

دشمنانند ای برادر دشمنان

مار می نشناسی از مار اندرت ...

... میگریز و میگریز و میگریز

زین رفیقان ای برادر الفرار

هین مگوشان یار میگو دامیار ...

... راه و رسم حیله جویی ساز کرد

کای برادر گرچه من بدآب خورد

چون تو کردم کوچک و مسکین و خورد ...

... نیست امید خلاصی زین غریق

ای برادر اهل دنیا سربسر

آدمیزادند و از آدم بتر ...

... ای خوشا دلهای زار عاشقان

ای برادر گر تو عاشق نیستی

نیستی آدم ببین خود چیستی ...

... اهل دین را دم ز آل مصطفی است

ای برادر هرکه زینها دم گرفت

از دم او نور عالم در گرفت ...

... روشن از نور خداوند احد

ای برادر ساعتی هشیار شو

طالب آن عالم انوار شو ...

... در نخستین مرحله زان انتفاع

گو چه داری ای برادر جز صداع

حرث و غرس و آس و داس است و حصاد ...

... شب تمام شب پدر در جستجو

هم برادر در طلب در دشت و کو

مادرش آسیمه اندر کوچه ها ...

... پیش ذات و وصف فعل کردگار

این مثال است ای برادر این مثال

این زبانم لال بادا لال لالا ...

... رو بخوان از آن کتاب بی قصور

ای برادر آیه الله نور

رو ز شاه دین شنو یا من اخاء ...

... از خبرهای جهانی بی نشان

ای برادر مرده ای تو بارها

زندگانی دیده ای بسیارها ...

... کار داری این قدر در پیش و پس

ای برادر که خدا گوید که بس

گر بدانی در عقب ها چیستت ...

... در بیابان ریخت بوق و بازگشت

ای برادر هست با ما راست این

خود حقیقت نقد جان ماست این ...

... هم برون و هم درون را پاک شوی

درد باید ای برادر درد درد

ورنه رو بنشین عبث هرزه مگرد ...

... نسبتش با وصف عنقا و مگس

چیست دانی ای برادر اقتدار

آنکه در دست تو باشد اختیار

... دوستی جز بهر آن سلطان مکن

ای برادر نیست غیر از خاربن

دشمنی جز بهر او ای جان من ...

... در مناره حیرت مرد غریب

آمد و گفت ای برادر کیستی

این چنین حیران و زار از چیستی ...

... بایدش برید پا دستش شکست

ای برادر این جهاد اکبر است

کار سلمانست و کار بوذر است ...

... نه به دنیا نفع می بخشد نه دین

ای برادر دل بود خواب هوس

هست فکر و یاد تو بانگ جرس ...

... می رود بنگر حسین آیا کجا

ای برادر از برادر بازپرس

هم ز انجامش هم از آغاز پرس ...

... جمله ی اصحاب از خورد و بزرگ

از برادر وز برادر زادگان

هم ز فرزندان و یاران جملگان ...

... وعده ی ما خدمت پیغمبر است

وان دگر یک با برادر همعنان

جانب میدان روان گشته دوان

کای برادر سوی میدان العجل

جان دهیم از بهر سلطان ازل

ای برادر جان کنون آید بکار

تا کنیم آن در ره آن شه نثار ...

زنهار ای جان برادر تا حدیث بیماری روح را سهل نگیری و معالجه آن را بازیچه نشماری و مفاسد اخلاق رذیله را اندک ندانی و صحت روح را به صحت بدن قیاس نکنی و چگونه عاقل چنین قیاس کند و حال آنکه مقصود از صحت بدن از برای کسانی که از روح و صلاح و فساد آن فراموش کرده اند نیست مگر زندگانی پنج روزه دنیا و زیست کردن در این عاریت سرا و بر مرض آن مفسده ای مترتب نمی شود مگر بازماندن از لذات خسیسه جماع و غذا و امثال این ها و اما اخلاق ذمیمه که بیماری روح از آنها است بازمی دارد آدمی را از رسیدن به لذت سعادت ابد و پادشاهی سرمد و هر یک از آنها پرده ای است ظلمانی که مانع اشراقات انوار الهیه و عایق فیوضات نفحات رحمانیه است و مسامحه در معالجات آنها آدمی را به هلاکت دایمه و شقاوت ابدیه می رساند و صحت روح و اتصاف آن به محاسن اخلاق باعث زندگانی ابدی و حیات حقیقی است

و بعد از آنکه ساحت نفس انسان از اخلاق ناپسند پاک و به صفات ارجمند به ترتیب مقرر آراسته گردد مستعد قبول فیضهای غیر متناهیه رب الارباب بلکه به سبب آن رفع حجاب می شود و صور جمیع موجودات در آیینه دلش ظاهر می شود و در این هنگام موجودی می شود تام الوجود ابدی الحیات سرمدی البقا قامتش سزاوار خلعت خلافت الهیه و تارکش لایق تاج سلطنت و ریاست معنویه و می رسد به بهجتها و لذتهایی که هیچ دیده ای مانند آن ندیده و به خاطر هیچ آفریده ای نگذشته و از این رو است که سید رسل فرموده لو لا ان الشیاطین یحومون علی قلوب بنی آدم لنظروا إلی ملکوت السموات و الارض یعنی اگر نه این می بود که لشگر شیاطین اطراف دلهای بنی آدم را فراگرفته اند هر آیینه مشاهده می کردند حقایق موجودات عوالم علویه و سفلیه را و مطلع می شدند بر آثار قدرت کامله حق سبحانه و تعالی در آنها همچنان که تطهیر نفس از جمیع صفات خبیثه مورث رفع جمیع پرده های ظلمانیه و کشف حقایق جمیع موجودات امکانیه می گردد و همچنین ازاله بعضی از آنها نیز باعث صفایی و روشنایی در نفس می شود و بالجمله به قدری که آیینه نفس از زنگ کدورات عالم طبیعت پاک می شود صور موجودات عوالم قدس در آن ظاهر می گردد و به همان مقدار سزاوار بساط قرب پروردگار می شود و به این سبب خاتم انبیاء صلی الله علیه و آله و سلم فرموده اند ان لی مع الله حالات لا یحتملها ملک مقرب و لا نبی مرسل یعنی مرا با خدای تعالی حالاتی چند است که هیچ ملک مقربی و پیغمبر مرسلی طاقت و توانایی آن را ندارد و هر کسی که در مقام سلوک را سعادت باشد و مراقبت از احوالات خود نماید به قدر استعداد و قابلیت خود برمی خورد به آنچه می رسد به او از الطاف ربانیه و فیوضات رحمانیه و لیکن فهم ما ادراک فوق رتبه خود را نمی کند اگرچه باید از بابت ایمان به بعثت تصدیق و اقرار به آن نماید همچنان که ما ایمان داریم به نبوت و خواص پیغمبری و لیکن حقیقت آنها را نمی شناسیم و عقول قاصره ما احاطه به کنه آنها نمی کند چنانچه احاطه ندارد جنین به عالم طفل و طفل نمی داند عالم ممیز را و مییز عامی نمی فهمد عالم علماء را و علماء نمی شناسند عالم انبیاء و اولیاء را ...