... دانه یی بی امر آن سرور نروید از زمین

قطره یی بی حکم آن حضرت نبارد از سحاب

مصحف و توره و انجلیل و زبور از قول حق ...

... رهبر پیر و جوان شاهی که گر فرمان دهد

بازگردد پیر را بار دگر عهد شباب

هرکه را برک و نوا بخشد بعمر خویشتن ...

... خلق عالم گر همی فیض از معادن میبرند

بر معادن فیض بخش و فیض بار است آفتاب

عابد الشمسش همی خواند خدای خویشتن ...

... تا قیامت دور زن پروانه وار است آفتاب

زیر بار عشق او زین گرم سیری در مثل

اشتر بگسسته از مستی مهار است آفتاب ...

... حضرت صابر علی شه آفتاب برج دین

آنکه پیش رأی او بی اعتبار است آفتاب

پیش چشم اهل بینش با وجود طلعتش ...

... چشمان نیم خواب تو ماند برخ همی

چون نیم بار نرگس شهلا در آفتاب

این زلف سر کج است بگرد عذار تو ...

... بردی گلاب و شانه چو ای مه بکار زلف

یکباره شد نهفته بمشک تر آفتاب

هرکس که دید ابروی خونریز در رخت ...

... معرفت حاصل کن و حق را بچشم دل ببین

ورنه در این بارگه بی معرفت را بار نیست

ذات حق از کفر و از ایمان ما مستغنی است ...

... دید دست گره گشای علیست

حمل بار ولایت علوی

کان نه در خورد کس سوای علیست ...

... گریه بر حال یتیم از مهربانی می کند

می کشد بر دوش بار بینوایان را به شب

آنکه روز از پادشاهی سرگرانی می کند ...

فغان ز عشق که آسان نماید اول بار

چو مدتی گذرد سخت میشود دشوار ...

... سپس طریق وفا را بر او کند مسدود

در جفا بگشاید بروی او یکبار

گهی دهد بکف ترک چشم ز ابر و تیغ ...

... بزخم دل نمک و مشگ گاه گاه او را

بریزد از لب می گون و جعد غالیه بار

ز داغ نقطه خال سیاه خود کندش ...

... کشد ورا ببر و پرده گیرد از عارض

بآب لطف همی شویدش ز چهره غبار

مر آن بلاکش مهجور باز دریابد ...

... همان دو روح مکرم که شد به خم غدیر

فراز دست مشیت ز ایزدی در بار

گرفتشان ز عذار یگانگی پرده ...

... فلک گر آتش افروزد دوصد نوبت پرم سوزد

برآرم بار دیگر پر به عشق ساقی کوثر

نه من تنها رهش پویم نه من سرگشته اویم ...

... با خشت تیره اش چه تفاوت توان نهاد

آیینهی که آن بود آلوده غبار

درویش تا بکسوت هستی در است کی ...

... نور بصر سرور دل آرام جان علی

ای جان فدای نام شریفش هزار بار

شاهی که شد پدید چو در خانه خدا ...

... بس کاهن و ساحر که از این مرحله بستند

بار سفر خویش بسوی سقر امروز

خواهد صله بسیار صغیر از شه لولاک ...

... گر از حوادث دهری ملول ایمن باش

که نیست بار خدا را کسی بملک انباز

هر آنچه بینی حق بین و بس سخن کوتاه ...

... جز سرو قامت و گل روی تو تاکنون

سروی بباغ دهر نیاورده بار گل

گر بگذری بدین گل رخسار در چمن ...

... در طرف باغ دوش شنیدم که بلبلی

میگفت بی وفا گل و بی اعتبار گل

تا بر صفای آن بفزاید کنون ردیف ...

چرا چو ابر نبارد سرشگ از بصرم

که همچو برق گذر کرد عمر از نظرم ...

... بحیرتم که کدام است سایه و ثمرم

زبسکه بار گنه راستی بدوش منست

عجب مبر که شود خم چو بیستون کمرم ...

... رفتم خطا این راه را او مظهر است الله را

کی رفته تا آن شاه را گویم دگر بار آمده

در دور گیتی از وفا در هر زمان در هر کجا ...

... بر آستانش رو ز سر وز چشم دل بنما نظر

کز مسکنت چون بوالبشر نوحش به دربار آمده

از نعمت خاص علی در مدح آن شاه ولی ...

... سازد صغیر از جان رقم اوصاف او را دم به دم

کز لطف آن بحر کرم طبعش گهربار آمده

... آثار صنع حضرت پروردگار بین

سرو سهی بجلوه لب جویبار بین

خندان دهان غنچه بدامان خار بین ...

... زن آب می بر آتش اندوه جان گزا

روزی چنین بویژه مبارک که از قضا

عید محمد آمده میلاد مرتضی ...

... دل جای مهر اوست بهر سفله کم سپار

و آنکو جز این بدوش دل خود نهاده بار

بر کار او بخند که حمال گلخن است ...

... زین خانه بدان خانه شد آنشمع محافل

حالی شد از آن خانه بدین خانه دگر بار

خوش آمد و آمد غم احباب بپایان ...

... داریم از این همت کم خجلت بسیار

باری شده سیل نعم حضرت باری

اندر حق ما سوختگان ساری و جاری ...

... کامروز کسی را نه پناهیم و نه پشتیم

از بار گنه خم چو کمان آمده قامت

گشتیم دریغا هدف تیر ملامت ...

... چو مور بهر خزان دانه ای به خانه بکش

به شکر بار رضای خدا به شانه بکش

عتاب یار پری چهره عاشقانه بکش ...

... نشان درد دو چیز است با یقین نزدیک

چو کهربا رخ زرد و چو موی تن باریک

تو از طبیب مرنج و به خود نظر کن نیک ...

... چون قد ما گرش کشی دالست

که قد ما ز بار عشق دوتاست

الغرض نقطه مایه ایجاد ...

... تا بدان یار بی نشان برسی

چون صباره به پا و سر طی کن

تا بکویش کشان کشان برسی ...

... که غلامی ز شاه مردانم

باری از آنچه بایدم دانست

دانم این و جز این نمی دانم ...

... آوری از چشم مست نرگس شهلا

بار خدایا تویی که ذکر تو گویند

در همه دیر و حرم کنشت و کلیسا ...