دهر پیر امروز باز از نوجوانی می‌کند
ذره‌سان خورشید رقص از شادمانی می‌کند
بر فراز سدره با پیک خدا روح‌الامین
مرغ بخت خاکیان هم‌آشیانی می‌کند
جان حق‌جویان مهجور به محنت مبتلا
از وصال یار جانی کامرانی می‌کند
میزبان خوان رحمت خاص و عام خلق را
بر سر خوان ولایت میهمانی می‌کند
پرده بردارم ز مطلب پرده‌دار کاینات
پرده‌برداری ز اسرار نهانی می‌کند
گوش جان هر لحظه از خنیاگران بزم قدس
استماع نغمه‌های آسمانی می‌کند
فاش گویم در غدیر خم به امر کردگار
مصطفی در نصب حیدر درفشانی می‌کند
نی همین بر اهل دل حق را نماید آشکار
لطف‌ها هم با محبان زبانی می‌کند
مدح میگوید امیری را که در ملک وجود
ز ابتدا تا انتها او حکمرانی می‌کند
انبیا را هست یاور اولیا را تا به حشر
دستگیری او به وقت ناتوانی می‌کند
عیسی مریم ز نام او دهد بر مرده جان
موسی عمران به خیل او شبانی می‌کند
خضر بر گم‌گشتگان راه عشقش رهنماست
با تفاخر صالحش اشترچرانی می‌کند
خسروی کورا لقب دادند فتال العرب
گریه بر حال یتیم از مهربانی می‌کند
می‌کشد بر دوش بار بینوایان را به شب
آنکه روز از پادشاهی سرگرانی می‌کند
با مرقع جامه و نان جوین شاه جهان
از پی پاس مروت زندگانی می‌کند
کی ادای شکر آن مولا شود امکان‌پذیر
زانچه لطفش با صغیر اصفهانی می‌کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف مقام و ویژگی‌های والای امام علی (ع) می‌پردازد و از او به عنوان سروری یاد می‌کند که در عالم هستی به حکمرانی و یاری مستضعفان می‌پردازد. شاعر به شادی و نشاط دنیای هستی اشاره دارد و از محبت و لطف خداوند در حق بندگانش سخن میگوید. همچنین به نقش امام علی (ع) در هدایت انسان‌ها و حمایت از پیامبران اشاره می‌شود و به رحمت او برای یتیمان و دردمندان پرداخته می‌شود. در نهایت، شاعر به دشواری‌ها و شکرگزاری برای الطاف الهی اشاره می‌کند و تأکید دارد که درک تمام نعمت‌های او کار آسانی نیست.
هوش مصنوعی: دنیا کهن سال امروز دوباره از نو جوانی را تجربه می‌کند، مانند ذره‌ای که به شادی می‌رقصد و نور خورشید را منعکس می‌کند.
هوش مصنوعی: در بالای درخت سدره، فرشتۀ وحی از سوی خداوند با روح و خدایی خود، به خوشبختی و سعادت انسان‌ها کمک می‌کند و به نوعی هم‌نشینی و ارتباط برقرار می‌کند.
هوش مصنوعی: روح کسانی که به دنبال حقیقت هستند و از محبوب خود دور افتاده‌اند، با درد و رنج مواجه است، اما در عین حال از جلب محبت یار و اتصال به او لذت می‌برند.
هوش مصنوعی: میزبان یعنی خداوند، سفره‌ای از رحمت را برای همه مردم، چه خاص و چه عام، آماده کرده و در فضای محبت و دوستی خود، از آنها پذیرایی می‌کند.
هوش مصنوعی: من رازهای پنهان این عالم را آشکار می‌کنم، زیرا پرده‌دار هستی خود نیز به نمایش گذاشتن اسرار نهفته را انجام می‌دهد.
هوش مصنوعی: گوش دل در هر لحظه آهنگ‌های زیبا و آسمانی که از خوانندگان بهشتی می‌رسد را می‌شنود.
هوش مصنوعی: به طور صریح می‌گویم که در واقعه غدیر خم، به فرمان خداوند پیامبر اکرم علی (ع) را به عنوان رهبر و پیشوای مسلمانان معرفی کرد.
هوش مصنوعی: نی به دل‌های اهل معرفت حقیقت را به وضوح نشان می‌دهد و لطف‌ها نیز با دوستان به زبانی صمیمی و دوستانه بیان می‌شود.
هوش مصنوعی: شاعر از امیری ستایش می‌کند که از آغاز تا پایان زندگی بر مخلوقات و عالم هستی حاکمیت دارد.
هوش مصنوعی: پیامبران و اولیا در زمان‌های سخت و در مواقعی که نیاز به کمک و پشتیبانی دارند، یاری می‌دهند و تا روز قیامت در کنار آنها خواهند بود.
هوش مصنوعی: حضرت عیسی به وسیله ذکر نام او جان مردگان را برمی‌گرداند و حضرت موسی که فرزند عمران است، در میان پیروان او همچون یک شبان رهبری می‌کند.
هوش مصنوعی: خضر، که نماد هدایت و ارشاد در عشق است، به گم‌شدگان در این مسیر کمک می‌کند و با افتخار در مقام یک شخصیت صالح، به رهبری و هدایت آنها می‌پردازد.
هوش مصنوعی: یک پادشاه نابینا را به عنوان قهرمان عرب معرفی کردند و او به خاطر مهربانی‌اش بر حال یتیمان اشک می‌ریزد.
هوش مصنوعی: شخصی بر دوش خود بار فقر و نیازمندی‌های مردم بی‌بضاعت را حمل می‌کند در شبی که روزها سرگرم لذت‌ها و خوش‌گذرانی‌های پادشاهی است.
هوش مصنوعی: شاه جهان با لباسی ساده و تکه نانی از جو، به دنبال حفظ اصول و مروت در زندگی‌اش است.
هوش مصنوعی: آیا امکان دارد که کسی بتواند شکرگزار محبت‌های آن خداوند باشد؟ چرا که او به افراد کوچک و ناچیز هم لطف و محبت می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
با سر زلفش دلم، پیوند جانی می‌کند
با خیالش خاطرم، عیشی نهانی می‌کند
در هر آن مجلس که دارد چشم مستش قصد جان
جان اگر خوش بر نمی‌آید، گرانی می‌کند
زنده‌ای کو مرده‌ای را دید زیبا صورتی است
[...]
لعل تو چون کشف اسرار نهانی می‌کند
جزع من بر روی من گوهر فشانی می‌کند
با سر زلف تو شانه می‌درآرد سربه‌سر
با لب لعل تو ساغر کامرانی می‌کند
چشم ترکت را که صد آشفته در هر گوشه است
[...]
تا خدنگ غمزه بال و پرفشانی می‌کند
خون ما افسردگان رقص روانی می‌کند
از تپیدن نیست فارغ، دل درون سینه‌ام
این شرر در سنگ مشق جانفشانی می‌کند
ذوق عریانی مرا از خاک تا برداشته است
[...]
با لبت عمر ابد عیش نهانی می‌کند
خوب‌رویی با جمالت کامرانی می‌کند
حسن چون آتش فروزد، برق بر دل می‌زند
عشق چون سودا کند سودای جانی می‌کند
حیرتی دارم که جان جزوی‌ست از اجزای عشق
[...]
چندروزه زندگی بر ما گرانی می‌کند
خضر دایم در جهان چون زندگانی می‌کند؟
چند بتوان با تپانچه روی خود را سرخ داشت
چهره را گلگون شراب ارغوانی می‌کند
می‌فروش از دست نگذارد نشاط خویش را
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.