... به اتفاق رفیقان مشوش احوال اند

نه هم نزاری و بس زین سفر پشیمان است

... که خون نماند دگر در مفاصلم ای دوست

به اختیار نزاری نبود عزم سفر

قضا ز کوی تو برداشت منزلم ای دوست

... بر آستان تو تسلیم گشته ایم چو خاک

سفر ز کوی تو در ممکنات ممکن نیست

بسی بگشتم و بسیار خوب رو دیدم ...

... ز هر چه بر سرم از گردش زمان بگذشت

چه حاصل از سفر بی مراد هیچ همین

فسانه ای که فلان آمد و فلان بگذشت ...

... نبات مصر کساد از لب شکر جوشت

سفر بدان خوشم آید که باز آیم تو

به پرسش آیی و من درکشم به آغوشت ...

چه جای دشمنی است آن که یار کرد و برفت

به اختیار سفر اختیار کرد و برفت

نظر به غیر چرا ی کنم جزای من است ...

... دمیست در نظر همدمی دگر همه باد

رفیق همدم ما در سفر خیال تو بود

که آفرین خدا بر رفیق همدم باد ...

... کسی کش هم دمی باشد ازو چندی جدا ماند

عجب می دارم ار هرگز دگر عزم سفر دارد

فراق یار سفر کرده روی آن دارد

که قصد جان من زار ناتوان دارد ...

وداع یار گرامی نمی توانم کرد

که احتمال سفر زار وناتوانم کرد

زدوستان شفیقم که می رسد فریاد ...

... که بیش زهر جدایی نمی توانم خورد

چه طالع است مرا بر سفر چنین همه سال

که روزگار سفر کار ما به جان آورد

چو حاصل دگرم نیست جز عذاب فراق ...

... باری ز من این پند درین شهر بگویید

تا خانه نشین بار سفر باز نگیرد

زان پیش که یارم را آهنگ سفر باشد

خوش باشد اگر وصلی یک بار دگر باشد ...

فراق یار سفر کرده گر چنین باشد

هلاک عاشق مسکین علی الیقین باشد ...

... ای مدعی آخر ز سرت دیده نکندند

یاران و رفیقان سفر بیش مگریید

بر من که بر آشفتن دیوانه بخندند ...

هیچ باشد که سفر کردۀ ما بازآید

به جفا رفت همانا به وفا باز آید ...

... اگر به جکسۀ بختم هزار بازآید

بگو به یار سفر کرده ای صبا زنهار

به خون ما نخورد زینهار بازآید ...

... عشق را مرد قدم باید نه مرد غلو

عشق را مرد سفر باید نه مرد حضر

عاشقان ره به توکلت علی الله سپرند ...

... این است وبیش ازین و بتر زین سزای من

از کوی دوستان نکنم بعد از این سفر

عقل از کجا و من ز کجا کز دل فضول ...

... سالک درین منازل و مرحل کسی بود

کز خویشتن به پای ارادت کند سفر

آری نزاریا من و ما چیست جز حجاب ...