... به ساقی گفت تا جام لبالب

به گردش آورد از اول شب

چو دوری چند بگذشت از می ناب ...

... به تخت خسروی خسرو نشسته

به گردش صف زده خیل سواران

کمر بسته به پیشش تاجداران ...

... که یک روزی نشسته بود شیرین

به گردش دختران چون ماه و پروین

حدیث از هر دری آغاز کرده ...

... که صید تیر تقدیریم یکسر

فلک را گردش پرگار این است

زمان را روز و شب خود کار این است ...

... که هر فرداش فردایی ست در پی

مجو از گردش دوران وفایی

که دوران نیستش چندان بقایی ...

... نه سر پیداست او را و نه پایان

نبرد از گردشش کس ره به جایی

که او را نه سری آمد نه پایی ...

... که از ناکامیش ننشست بر خاک

مدار از گردش گردون طمع کام

که می باید شدن زو کام و ناکام ...

... چه جمشید و چه ضحاک و چه کاووس

فلک را نیست در گردش جز این کار

که این را بر کشد آن را کشد خوار ...

... دور ساغر را غنیمت دان که نقاش ازل

کرده مبهم سر این نه گردش پرگار را

در خرابات مغان رندان دریا دل دهند ...

... گر به گرداب می افتادم مرا نبود گنه

هست این سرگشتگی از گردش دوران مرا

بحر عصیان از بلندی کرد پستم زانکه زد ...

... ساقی می روشن که دل غم زده تیرست

از گردش دوران ز سر زلف به تابت

گر ماه نه ای چون شده از دور گذارت ...

... گر همه جنت و حور از پی تسکین منست

یک دم خوش به وصال تو زدم گردش چرخ

وه که صد تیغ بلا آخته در کین منست ...

... راقم هیأت نه دایره مینایی

چه طلسمات که در گردش پرگار بماند

خواست فانی که به وصل تو نویسد ورقی ...

ساقی ما که به گردش می گلفام افکند

ای بسا فتنه که در گردش ایام افکند

هوش رندان بشد از جام می او گویا ...

... به عقل یافتن آن نباشد امکانم

کجاست گردش ساغر درون میخانه

که من به گردش این کارخانه حیرانم

حدیث توبه و تقوی ز من مجو ای شیخ ...

... کار بی تقدیر چون ممکن نباشد ای حکیم

کی نظر بر سیر چرخ و گردش اختر کنم

فانیا چون سرخ رویی بایدم در راه فقر ...

... خوش نمی آید سخن از کس به گوشم در خمار

ساقیا دیگر مگو در گردش صهبا سخن

در سخن معنی و در معنی سخن گفتن خموش ...

... یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو

خانه دل ز غم گردش گردون تیره است

آفتاب می اگر بفکند آنجا پرتو ...

... که از شعاع بقصدت دو صد سنان بلاست

ز چرخ نیز بدان اختیار این گردش

که او هم اندر گردش زبون دست قضاست

چه اختیارش باشد که در هزاران قرن ...

... کاین پاکدیده را نظر پاک بین ازوست

اهلی بهوش باش که در جام گردش است

زهر هلاک و دل طمعش انگبین ازوست

... توسنت با خاک ره یکسان بزیرسم کند

وقت نیک و بد چه باشد جام می در گردش آر

تنک عیش آنکس که کار از گردش انجم کند

عمر من در پای خم بگذشت و گر وقتم رسد ...