... بر رخ هر سرخ گل بلبلی اندر فغان

ای دل نادیده عیش چند بری بار طیش

فصل بهار است هین نوبت غم نیست هان ...

... آن که نه او را زوال هست بکون و مکان

ای که به دربار تو حضرت روح القدس

سبحه به کف هر صباح آمده تسبیح خوان ...

... بر رخ هر سرخ گل بلبلی آوازه خوان

ای دل نادیده عیش چند بری بار طیش

فصل بهار است هین موسم غم نیست هان ...

... او خلف عسکری مهدی آخر زمان

ای که به دربار تو حضرت روح القدس

سبحه به کف هر صباح آمده تسبیح خوان ...

... هم سمومی به تن مار مثال شیطان

هم نسیمی ز دم بار خداوند مهین

شاه سیاره حشم احمد مرسل که به دوش ...

... ذات اشیاء همه با حمد ثنایت تضمین

خاک دربار تو و روح مجرد به مثل

جان پاکی است که با پیکر دون گشته قرین ...

... گلی نگر بهشت رو بهارکی بنفشه مو

فراز سرو قد او گل و بنفشه بار بین

مبر به سوی سبزه ره میار بر سخن نگه ...

... رخیش جانفزا نگر قدیش دلربا نگر

لبیش خنده زا نگر خطیش مشکبار بین

فسون و ناز و غمزه اش دلال و غنجو و عشوه اش

تعلل و کرشمه اش فزون و بیشمار بین

ز جعد تابدار او ز خط مشکبار او

فراز لاله زار او دمیده سبزه زار بین ...

... محیط داوری نگر سپهر اقتدار بین

به صف بار او مهان ستاره بین چو بندگان

به گاه رزم او یلان چو طفل نی سوار بین ...

... در گلستان جهان گشتم بسی نایافتم

سنبلی سیراب تر از جعد عنبر بار تو

جان و دل ایثارت آوردم ولی گشتم خجل ...

... خصم اگر گفتا حدیثی در حق من غم مدار

کشکشان آرم ورا یک روز بر دربار تو

صدق و کذبش بی کم و بی کاستی سازم عیان

تا شود خرم هم از من خاطر افکار تو

نیست قول خصم را درباره خصم اعتبار

و این معانی نیک داند خاطر هشیار تو ...

... خار یا گل هرچه خوانی هستم از گلزار تو

باری ار بر من به میل خصم می خواهی جفا

این من و این تیغ و این میدان و این پیکار تو ...

... عبور خسرو خط شد مگر در کشور حسنت

که از گرد سپاه وی به رخسارت غبار استی

چه ماه است این که تیغ ابروی او خون دل ریزد

چه نخل است این که از تیر و کمانش برگ و بار استی

از آن در زیر لب داری تو شیرین خنده ها هر دم ...

... بنگر به زرد رویی بستان که عاقبت

خار است بار گلبن گل های آذری

بر من نظاره کرد که دیدار زعفران ...

... که ز قد تو بیاموخت دلارایی را

جور بیگانه برم یا ستم بار فراق

غم جانانه خورم یا غم رسوایی را ...

ای که به کوی مهوشان بار فتاده در گلت

تا نرهی از این خطر وا نرهد غم از دلت ...

... سینه به خاک برنهد تن به هلاک در نهد

پشت فلک اگر کشد بار غم جداییت

گر تو رها کنی اسیر از تو جدا نمی شود ...

ابر نیسان به چمن بار دگر باران ریخت

گلبن از باد سحر گر به سر یاران ریخت ...

... باغبانا چو سهی قامت ما در بستان

هیچ دیدی که صنوبر دل و جان بار آورد

عارض آیینه از شرم رخت پر زنگار ...

... عارض و لعل و طره ات هرسه گرفته یک وطن

این دل درد پرورم بار جدا جدا برد

زلف تو روزگار من کرد چو خویشتن سیه ...

... غیر ترسم بر افسر هنر خویش کند

فرصت صحبت وی بار خدایا مدهش

... گردن از عشق رخت کج شده چون چنبر دال

قامت از بار غمت خم شده چون حلقه میم

نوبهار آمد و حیف است به غفلت مردن ...

... با طره تو جان و دل خلق توامان

صد بار بیش سوخته دلهای چون کباب

تا داده آب چشمه تیغت به تشنگان ...

... قدت چو سرو دو پستان چو میوه لیمو

کسی به سرو ندیده است بار لیمو را

اگر به سیر چمن بی تو من روم چکنم ...

... غیر نخل قامتت نخلی دگر

بار ندهد پسته و بادام و سیب

عاشقان چیزی نخواهند از خدا ...

... ساربانا شتر مران شاید

بار افتاده ای ز پس باشد

کاروان باز مانده را در راه ...

... پر کن تو سبو زان می و بر دوش منش نه

بگذار که بر دوش من این بار بماند

آن باده که در شیشه نهان گشته پریوار ...