... در مرگ دوستداران دل چون تحمل آرد

کی ز آستین توان بست چشمی که خون ببارد

از تاب تن چه تشویش آن را که جان سپارد ...

... مشتاق گل بسازد با خوی باغبانان

ای ساربان زمانی بار سفر مبندم

کاین تشنه کشتگان را چون ناقه پای بندم ...

... رخت کجا کشم کزین غایله خیز منزلم

بار فراق دوستان بسکه نشسته بردلم

می رود و نمی رود ناقه به زیر محملم ...

... عیش کند چو آدمی رخت کشد به ساحلی

بار بیفکند شتر چون برسد به منزلی

بار دل است همچنان ور به هزار منزلم

حسرت زلف قاسم برد ز تاب تن گرو ...

... خفته به خاک کربلا کشته تو اسیر ما

بار کشیده ی جفا پرده دریده ی وفا

راه ز پیش و دل ز پس واقعه ای است مشکلم

در غمت آه سینه را این تب و تاب کی شود

دیده اشکبار را لجه سراب کی شود

رفتم و طلعت ترا هجر نقاب کی شود ...

... پای می پیچم و چون پای دلم می پیچد

بار می بندم و از بار فرو بسته ترم

گاه صد لجه خون ز اشک غم اندوز کنم ...

... الهی زیب بخش از وی مقام پارسایی را

مگر او هم چو من از زیر بار غم برون آید

صبا سوی انارک گو بشارت بر وفایی را ...

... صفایی از پی تاریخ این قضیه رقم زد

عجب گهی به جهنم کشید بار اقامت

۱۲۸۹ق

... رنگ ریا و ریب و نفاق از زمانه خفت

تا نخل خار بار وجودش به گل نشست

گلزار کامرانی ارباب دل شکفت ...

... در سر بی مغز دارد همچنان سودای یزد

کارو بار یزد از او تا بود چندی روده بود

خود مگر رنگی پذیرد زین سپس حنای یزد ...

... لایق ریشش ز فرط گنده کاری های خویش

فاش و پنهان زد به گه صد بار سر تا پای یزد

زد صفایی از پی تاریخ اخراجش رقم ...

... نمدمال چون سنده اخراج شد

ستم باره هیزی که صد ره فزون

به کفران و کین ننگ حجاج شد ...

... که سیمرغ قدرش غلیواج شد

چنان باز ادبارش بر باشه راند

که طاوس اقبالش دراج شد ...

... کجا موش کر شیر قهار زیست

کجا بار کین بحر مواج شد

بهل کو ز سر دعوی خسروی ...

... از سرای فنا به دار خلود

بار الها به حق پاک نبی

علت غایی اساس وجود ...

... بنگاشت صفایی که بگو مولودش

این بار آوردم آفتابی تابان

۱۳۰۸ق

... زین دژ هستی نما بربست رخت

بار بگشود از جهنم در جنان

چون رجال الغیب زین دار شهود ...

... بیگانه ز دین ز علم ناشی

بار سفر از زمانه بربست

سوی سقر از جهان کمر بست

پوشید ثیاب آتش اوبار

نوشید شراب آتشین بار

دست اجلش ز پا درآورد

نخل املش عنا برآورد

جاروب قضا غبار او رفت

اسلام به مهد ایمنی خفت ...

داشت یغما قصد خطبی همه ثواب

خواست آب انبار را پاس از خراب

به صفایی امر فرمود از نخست ...

... سی و دو کوشید تا هفتاد و هفت

پنج بار از که گل اندودش نمود

چار نوبت از لجن پاکش زدود ...

... بی غرض از روی صدق و فرهی

آمد آب انبار چون مملو از آب

دل شد از انده تهی راندم جواب

... لعن و نفرین و شتم و شنعت و طعن

هست درباره ی تو جمله روا

ناسزاهای کل ملک سخن ...

... درد و اندوه دایمت همدم

بار بر ظهر و بند بر زانو

خار در چشم و داغ بر اشکم ...

... داغ پهلوی و پشت و روی و شکم

باری این نکته را ز عالم غیب

شدم از قول هاتفی ملهم ...

... رام شو وز رهی به طفره مرم

در کتاب این عبارتی است صریح

کش تو صدبار خوانده ای من هم

می نتابند گفتنش منسوخ ...

... سری اعلام کردمت اعلم

باری این نکته ناتمام هنوز

کز نگارش شکست نوک قلم ...

... کز شادی و غم راحت و رنجت نفزاید

این بار امانت که شده قسمت وحدت

بر پشت فلک گر نهد البته خم آید

... منصورصفت رقص کنان بر سر داریم

ما بار به سر منزل مقصود رساندیم

ای خواجه دگر اشتر بگسسته مهاریم ...

... می روم هر دم به سویی تا بجویم محرمی

شانه ام خم گشت زیر بار غم ها باز هم

هر دم از هر سوی آید روی غم هایم غمی ...

... در آن وادی که بود از سیل اشکم ره پر آب و گل

همی دیدم خر و بار است کافتاده است در گل ها

در آخر دیدم آن دلبر که می جستیمش از هر در ...

... تو شیر گیری اشارت کنی گر آهو را

چو روزعید کنند عاشقانمبارکباد

مگر که دوش نمودی هلال ابرو را ...

... در آب شیرین پرورده ای تو لؤلؤ را

ز بار مهر توخالی نمی کنم پهلو

به تیغ کینه شکافندم ار که پهلو را

در آید از در دیگر برت بلند اقبال

هزار بار برانی گر از درت او را

... هزار درد مرا در دل است وچاره آن

از آن دو لعل شکر بار یک شکرخند است

نه چون لب تویکی لعل در بدخشان است ...

... به ماه روی تو بازم خیال پیوند است

به سینه بار غمت را کشد بلند اقبال

چو برگ کاهی اگر چه چو کوه الونداست