... دیده را بگشای زیر پا گل است

در لب بحریم و اینجا ساحل است

هین صدای موج نبود وقت خواب ...

... بلکه می بینم یم پر انقلاب

خویش می داند صفی کاین ساحل است

تو درآ از خوف کو دریا دل است ...

... با صفی تا همرهی خوش دار دل

خواه ساحل خواه دریا العجل

وینکه گفتی می زنم در خواب حرف ...

... در فتوح از فلک ناچار است نوح

تا به ساحل آید این کشتی فرود

روح صاحبدل شود کامل شهود ...

... آمد از رشحه یم مواج جودت آسمان

از عدم در ساحل امکان معلق چون حباب

در زمان راه عدم گیرند ذرات وجود ...

... تو نوحی به دوران و مهرت سفینه

شدش هر که راکب کشاندش به ساحل

جمال تو شد هرکه را مصحف جان ...

... مرا در فرقت آن مه مکن تشنیع ای ناصح

تو در ساحل مکان داری من اندر موج طوفانم

تو بر سنجاب می غلطی چه دانی حال مسکینان ...

... ز بس جوی خون گشت جاری ز شریان

نبردند از آن بحر زورق به ساحل

نگشتند از آن لجه ایمن ز طوفان ...

... کتاب آفرینش را تویی خاتم تویی عنوان

رسد در ساحل از دریای وصفت زورق فکرت

خسی را گر شود مسکن به قعر بحر بی پایان ...

... عمری بود که افسر با درد عشق یار است

کی می توان از این بحر کشتی برد به ساحل

... فرق ولایت از او رسیده به افسر

زورق ایمان بوی شناخته ساحل

کشتی عرفان از وی فراشته لنگر ...

... خلق موجودات را باعث تو گشتی تا نمود

کشتی ایجاد جا در ساحل دریای تو

تو کلام الله ناطق هستی و نشر علوم ...

... غرقه در دریای خودبینی شدم دردا که نیست

ناخدای کاملی تا گویدم ساحل کجاست

لیلی ما را همی گویند کاندر محمل است ...

... گوی آن دلداده را کوغریب عشق اوست

ره به پیش و پس مبر کاین بحر را ساحل یکی ست

جستجوی کعبه و بتخانه را مقصد تویی ...

... به آسایش دلم الفت نمی دارد عجب دارم

که این کشتی ز بدبختی به خود ساحل نمی گیرد

به اوضاع جهان مایل شدن اندازه دارد ...

... شد زورق دل غریق در گل

گم گشته طریق ساحل ما

این نیم نفس که مانده در تن ...

... شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل

کجا دانند حال ما سبکباران ساحل ها

وفایی وار روزی تا در میخانه رو حافظ ...

... به دریای غمت نازم که بازم

به قعر خویش برد از ساحل خویش

دل من می ندانم مایل کیست ...

... چنان در بحر حیرت گشته ام غرق

که نآرد کشتی نوحم به ساحل

بگیرم خون بهای خویشتن را ...

... ز سعی ناخدا آخر چه خیزد

به دریایی که هیچش نیست ساحل

نشان پای لیلی نیست در دشت ...

... بس غوطه زدم به بحر حیرت

تا کوی تو گشت ساحل من

از داغ دلم نگردی آگه ...

... آشنایان معانی غرقه در دریا و ما

مانده از صورت پرستی بر لب ساحل چرا

شیخ را از گفتگو چون مطلبی حاصل نشد ...

... غرقه در گرداب حیرت را چه سود

کو ز دریا یکقدم تا ساحل است

نقد این بازار اول عقد قلب ...