... هست نتیجه ز تخم در همه احوال

تخم بدی هرکه گشت بار بدی دید

وانک نکو کشت تخم گشت نکو حال

دادم بغمت شادی این هر دو جهان را

گر عشق نباشد که کشد بار گران را

در روی تو بگشود نظر آنکه فروبست ...

... فردا که سر زخاک بر آید بپای تست

گر خدمتیست از تو بما بار نعمتیست

کاری نکرد بنده که گوید برای تست ...

... که هر طرف نگرد دیده تیر بر تیر است

و زان لبان شکر بار او تعالی الله

که گر بزهر دهد حکم شهد با شیر است ...

... هر جا حکایتیست بگوشم پیام تست

سد بار بیش فال زدستم بامتحان

هرجا که قرعه ایست زدولت بنام تست ...

... جام کز دست نگار است چه شیرین و چه تلخ

جا که در مجلس بار است چه بالا و چه پست

نه همین از تو نصیب دل ما آزار است ...

... با عقل که عشق پاسبان است

بار غم عشق نیکوان را

بهتر کشد آنکه ناتوان است ...

... یک سو امید رخت ببندد که الرحیل

یک سو نیاز بار گشاید که المناخ

گوتن ضعیف باش اگر هست جان قوی ...

... وقت در صحبت یاران مده از دست نشاط

این نه یاریست که چون رفت دگر بار آید

... شمعی که نیفروخته پروانه ندارد

یک بار ندیدیم نشاط آید ازین راه

این کوچه مگر راه به میخانه ندارد

... هر زمان صبر من از روی تو کمتر می شد

من همی ذکر تو می گفتم و سد بار فزون

می شنیدم که در افلاک مکرر می شد ...

... اگر تو پای عنایت کشیدی از سرما

کشید سرو دگر سر زجویبار دگر

وگر تو برگ تلطف ببردی از بر ما ...

... بدیگری ندهم دل که خوار کرده ی تست

که هر که خوار تو شد دارد اعتبار دگر

هزار بار بر اندی نشاط او نرفت

که از دیار تو ره نیست در دیار دگر

... یک شهر غریبیم و یکی خانه درین شهر

شهری همه دیوانه و یک بار ندیدیم

طفلی که رود از پی دیوانه درین شهر ...

... وز طاعت خود مباش مغرور

کز خدمت ناپسند سد بار

خوش تر باشد گناه مغفور ...

... چه تیغها به نیام و چه تیرها در کیش

تو در دل من و سد بار از دلم افزون

بعالم اندر و زاندازه ی دو عالم بیش ...

... چه خواهی از تن خاکی که باز گردد خاک

بکوش تا مگر این خار گل به بار آرد

و گرنه بار نیابد به بزم شه خاشاک

به اشک دیده بشوی و به خاک چهره بسای ...

... دیر شد دیر که در پیش سفرها داریم

بار بگذارو گرانی بنه ای دل که براه

گر سبکبار نباشیم خطرها داریم

چند روزیست که بر عقل بهمدستی عشق ...

... آسوده هم ز دزد و هم از پاسبان شدم

سد بار جام زهر کشیدم بامتحان

لب تشنه باز بردر دیر مغان شدم ...

... ذوق دیدار تو بس هم دل و هم دلدارم

خاک در بار تو بس هم سرو هم سامانم

بروم تا بکجا لطمه ی چوگان غمت ...

... مست و دیوانه و مدهوش شدیم

طاقت بار گه عدل نبود

بر در عفو خطا پوش شدیم ...