... خانه ماست همان خانه که دارد در سرخ

فرخی روی سفید آنکه بر چرخ کبود

با رخ زرد ز سیلی بودش زیور سرخ

... مگر روزی که از این بند غم آزاد می گردد

ز آزادی جهان آباد و چرخ کشور دارا

پس از مشروطه با افزار استبداد می گردد ...

... رساتر گر شود این ناله ها فریاد می گردد

شدم چون چرخ سرگردان که چرخ کج روش تا کی

به کام این جفاجو با همه بی داد می گردد ...

با ادب در پیش قانون هرکه زانو می زند

چرخ نوبت را به نام نامی او می زند

وآنکه شد تسلیم عدل و پیش قانون سر نهاد ...

... دامن هر کس گرفتیم از شراب آلوده بود

دودمان چرخ از آن روشن بود تا رستخیز

زانکه همچون آفتاب او را چراغ دوده بود ...

... ز سوز دل مدام از دیده ام خونابه می ریزد

به مرگ تهمتن از جور زال چرخ در زابل

چو رود هیرمند اشک از رخ رودابه می ریزد ...

... مطرب غنا نخواند و به چنگ عسس بماند

هر گل شکفت و رفت به باد از جفای چرخ

اما برای خستن دل خار و خس بماند ...

... دوست دارم هر که را در دشمنی یکرنگ بود

بی سر و پایی که داد از دست او بر چرخ رفت

کی سزاوار نگین و درخور اورنگ بود ...

... پاکباز خانه بر دوشم ولی از فر فقر

در مقام همسری با چرخ همدوشی کنم

خصم از روباه بازی بشکند چون پشت شیر ...

از جور چرخ کج روش وز دست بخت واژگون

دارم دل و چشمی عجب این جای غم آن جوی خون ...

... در روی زمین برهنگی رخت من است

با اینهمه جور چرخ و بی مهری ماه

خورشید فلک ستاره بخت من است

این چرخ برین که سرفرازی دارد

بر جنس بشر دست درازی دارد ...

... وی دیده به خون دل شناور گردی

ای چرخ ز گردش تو من پست شدم

گر گردشت این چنین بود برگردی

... کز برای سیم بنمایم کسی را پای بوس

یا رسانم چرخ ریسی را به چرخ آبنوس

من نمی گویم تویی درگاه هیجا همچو طوس ...

سخت بسته با ما چرخ عهد سست پیمانی

داده او به هر پستی دستگاه سلطانی ...

پرد ز افق بر چرخ فواره خون هر روز

تا غوطه زند خورشید از خون خیابانی

... سیه گشته است چشمت از شتاب گردش گردون

از این رو می نیاری دید دست چرخ گردان را

خط پرگار دوران نقطه ای اندر میان دارد ...

... ز برج کعبه طالع گشت خورشید دل افروزی

که رجعت داد در چرخ آفتاب عالم آرا را

صغیر از دست اینجا خامه را بگذار و ساکت شو ...

... بر فرق اختران همه شد افسر آفتاب

چرخ است سبزه زار وی انجم شکوفه اش

ماهش گل سفید و گل اصفر آفتاب ...

... عرش آستان شهی که پی بوسه درش

چرخ بلند را شده قامت کمان علیست

گر خضر ره به گمشده گان میدهد نشان ...

... کز چشم خلق تربت پاکش مستر است

ای آفتاب برج شرف کآفتاب چرخ

در آسمان قدر تو از ذره کمتر است ...