... که ز کف دامن دریوزه دلها مگذار

سنگ راه تو شود بار به هر دل که نهی

تابه منزل برسی بار به دلها مگذار

دیده شیر بود لاله صحرای جنون ...

... نگه تندگران است به روشن گهران

بار سوزن به دل نازک عیسی مگذار

سیل را مانع رفتار نمی گردد موج

من سودازده را سلسله بر پا مگذار

می شود شهپرتوفیق سبکباری خلق

بار مردم بکش و بار به دلها مگذار

گوشه ای گیر در ایام کهنسالی ها ...

... درجوانی سبک ازخواب گران کن خود را

تن به این بار گران وقت خمیدن مگذار

گوشه گیری پی تسخیر دل خلق مکن ...

از انقلاب دهر نیفتم ز اعتبار

گرد یتیمی گهرم چون شوم غبار

چون سرو نیست بی ثمری بار خاطرم

کج می کنم نگه به درختان میوه دار ...

... برهر زمین که سایه کند سبز می شود

از کلک من ترست ز بس سرو جویبار

صایب که مرغ خانگیش نسر طایرست ...

... از پیچ و تاب جسم مسیح از فلک گذشت

باریک شد چو رشته ز گوهر کند گذار

هرکس که تن به آتش سوزان دهد چو عود ...

... از سنگ خاره ناوک بی پر کند گذار

بردار بار از دل مردم که از صراط

هر کس گرانترست سبکتر کند گذار ...

... گردید توتیای قلم استخوان ما

صایب ز بار منت احسان روزگار

از درد بود پرسش اغیار گرانتر

سربار دراینجا بود از بار گرانتر

هرچند گرانسنگ بود کوه غم عشق ...

... خون مارابخر زقبضه خاک

سیل ماراببربه دریا بار

حدی عاشقانه ای سرکن

بارمن غم ازدل جهان بردار

به نوا نرم ساز دلهارا ...

... چون زندکف به یکدگرعاشق

هردوعالم بهم خورد یکبار

ترک دستارکن که نخل امید

چون فشاند شکوفه آرد بار

دیگ جوشان چه می کند سرپوش ...

از سنگلاخ دنیا ای شیشه بار بگذر

چون سیل نوبهاران زین کوهسار بگذر ...

... چون باد بی تأمل زین لاله زار بگذر

آبی که ماند در جو آخر غبار گردد

گر تشنه محیطی از جویبار بگذر

یک میوه رسیده بر نخل آرزو نیست ...

... عریان به چشم رهزن تیغ برهنه باشد

تاب خزان نداری از برگ و بار بگذر

بر سیر روزگاران تا چند تن توان داد ...

... گرمی دل کم نمی شود به طباشیر

بار نفسها نه ایم چون نی بی مغز

ناله ما خانه زاد ماست چو زنجیر ...

... میچکد آتش ز چشم لاله حمرا هنوز

شور محشر نقش دیبارا نمک در چشم ریخت

برنگیرد سرزبالین چشم بخت ما هنوز

نخل طوبی از خجالت سر به زیر خاک برد

کلک گوهر بار صایب می کشد بالا هنوز

دل مکدر ز غم یار نگردد هرگز

از پری شیشه گرانبار نگردد هرگز

به پریشان نفسان راه سخن گر ندهد ...

... شبنم از باغ به یک چشم زدن بیرون رفت

که سبکروح به دل بار نگردد هرگز

کف بی مغز بلنگر نکند دریا را ...

... می خلد در دل نظارگیان چون نشتر

رگ ابری که گهر بار نگردد هرگز

سخن سخت گران نیست به سودازدگان ...

... صایب آزاده روانند ز غم فارغبال

قامت سرو خم از بار نگردد هرگز

... صدف آن به که بسازد به جگر سوختگی

جود در ابر گهر بار نمانده است امروز

پیر کنعان نکشد سر به گریبانچه کند ...

... آب در گوهر شهوار نمانده است امروز

همدمی کز سر اشفاق بگیرد یک بار

خبری زین دل بیمار نمانده است امروز ...

... که بی حدی نشود قطع راه دور حجاز

ز دوش خاطر ما بختیان سنگین بار

غم گرانی بار وجود دور انداز

گره ز بال پری پیکران دل واکن ...

... جماعتی گذرند از پل صراط چو سیل

که بار خلق به گردن کشیده اند امروز

اجل چه کار کند با جماعتی صایب ...

... دمادم است که در خرمن تو افتاده است

ز زیر تیغ شرربار کهکشان برخیز

ز گریه دل شب روی شمع نورانی است ...

... ز پیش راه من ای سنگ امتحان برخیز

منه به دوش عصا بار ناتوانی خویش

شراب کهنه به دست آور و جوان برخیز ...

ترا که نور نظر نیست اعتبار آمیز

نظر به هر چه کنی می شود غبار آمیز

جواب تلخ به نقد از لب ترشرویان

هزار بار به از قند انتظار آمیز

برآن بلند نظر لاف همت است حلال ...

... به گردباد غلط می کنند آه مرا

زبس که شد زجهان خاطرم غبارآمیز

مخور ز خلق فریب ملایمت صایب ...

... بید مجنونیم برگ ما زبان خامشی است

گل بچین از برگ ما احوال بار ما مپرس

دامن آرام بر دامان صرصر بسته ایم

از پریشان حالی مشت غبار ما مپرس

دیده خورشید فتراک سحر خیزان بود ...

... یک نگاه گرم در سرچشمه خورشید کن

پیش رویش حال چشم اشکبار ما مپرس

کار ما چون زلف خوبان در گره افتاده است ...

... هست باغ دلگشای مانگاهی در قفس

بند و زندان بر دل خوش مشرب من بار نیست

کز دل واکرده دارم پیشگاهی در قفس ...

بازدارم به نظر خط غباری که مپرس

سایه کرده است به من ابربهاری که مپرس ...

... من حیران نکنم مشق جنونپس چه کنم

هست درمد نظر خط غباری که مپرس

چون نسوزد جگر سنگ به نومیدی من ...

... داشتم از غم ایام کناری که مپرس

من نه آنم که خورم بار دگر بازی چرخ

خورده ام زین قفس تنگ فشاری که مپرس ...

... در زیر کوه قاف پر مور راببین

از بار عشق حال دل ناتوان مپرس

تا می توان شنید ز موران تلخکام ...