... آرد برون دمار ز جان غضنفرا

گر چرخ سر به پیچد از حکم آن جناب

از کهمشان به گردن وی افکند طناب ...

... حیدر کند ز غصه گریبان صبر چاک

یکباره سرنگون شود این چرخ اخضرا

خاموش ترکیا که از این نظم غم فزا ...

... برآستانه درگاه تو کند مسکن

سزاست اطلس چرخش به جای شادروان

به هر کجا که شود خیمه تو سایه فکن ...

... ز شامیان جفاکار در حق پدرت

چه حرف ها که شنیدی به زیر چرخ کهن

تو ای امام به حق گوشوار عرش مجید ...

... آن شهنشاهی که بر درگاه قدرش روز و شب

چرخ گردون با همه قدر و شرف برده نماز

آستان درگهش را هر امیری پاسبان ...

... آنجا که آفتاب جلالش کند طلوع

خورشید چرخ در برش از ذره کمتر است

خورشید کسب روشنی از نور او کند ...

... چنان ز اهل حرم بانگ شور غم برخاست

که سوزشان به دل چرخ پیر ریخت شرر

زشور ناله اهل حرم ولی خدا ...

... در نظرم گشت روز تیره تر از شام تار

چرخ ستم پیشه باز در حق آل نبی

آنچه به دل کینه داشت کرد همه آشکار ...

... نوح دشت کربلا شد غرق در موج بلا

کشتی آل علی را چرخ طوفانی نمود

شمر کافر کشت سبط مصطفی را تشنه لب ...

... به نی شد سر آن شه تاج دار

تفو بر تو ای چرخ ناپایدار

دریغا از آن جسم همچون حریر ...

... فغان اهل حرم رفت تا به عرش برین

خروش اهل ولا رفت تا به چرخ اثیر

نبود قوت دل افسردگان در آن وادی ...

... چون پیکر تو گشت گلدکوب اسب ها

زیر و زبر چرا نشد این چرخ نیلگون

در ماتم تو ای شه گلگون قبای عشق ...

من از جور و جفای چرخ کج رفتار می نالم

نه بیمارم ولی چون مردم بیمار می نالم ...

شبان تیره به درگاه کردگار بنالم

ز جور چرخ و ز بیداد روزگار بنالم

چو نی به حال شهیدان نینوا بخروشم ...

... ز گردش فلک و جور روزگار نگریم

بهار آل پیمبر ز جور چرخ خزان شد

چرا ز هر مژه چون ابر نوبهار نگریم ...

... ظلم او را در جهان ز اندازه بیرون دیده ام

چرخ را گفتم که با آل علی گردد به راست

گردش او را کنون بر عکس وارون دیده ام ...

زجور چرخ ستمکار صد هزار افسوس

که کرده روز مرا تار صد هزار افسوس

عزیز فاطمه شد از جفای چرخ دریغ

به دشت کرب و بلا خوار صد هزار افسوس ...

از جفا جورت ای چرخ ستمگستر دریغ

کینه و ظلم تو زد آتش به خشک و تر دریغ ...

... ز بانگ گریه اهل حرم در آن شب تار

ز خواب دیده این چرخ پیر شد بیدار

سزا بود که بر آن طفل یک جهان گریند ...

سر زد ز چرخ باز هلال محرما

پر شد جهان ز ولوله و شور ماتما ...

... خورشید سر برهنه چرا می کند طلوع

در حیرتم که چرخ چرا نیلگون قباست

گر نیست این قیامت موعود پس ز چیست ...

... جز خون گلوی تشنه آن طفل تر نشد

چرخ از چه زین معامله زیر و زبر شد

در قتلگاه چون اسرا را گذر فتاد ...

... کاین گونه ظلم های گران برملا کنی

ای چرخ از جفا و ستم کاری تو داد

نبود دلی ز دست تو اندر زمانه شاد ...

... آن دم که سر ز پیکر او شد به نی بلند

از اوج چرخ عیسی گردون نشین فتاد

آن دم که شد بریده گلوی وی از قفا ...

... خنجر کجا و حنجر سلطان دین کجا

ای چرخ نیلگون نشدی از چه سرنگون

خورشید دین کجا و تراب زمین کجا ...

... شنیده اید سری شد به نوک نیزه بلند

ندیده اید به چرخ از دل که شد فریاد

شنیده اید که از خون وضو گرفت حسین ...