... چو مشکوتیست او را ملک اسفل

ز جاجه باشدش چرخ محدد

بر ارباب عیانست این مشاهد ...

... وی زتو مکشوف سر لو کشف

چون تویی در چرخ توحید آفتاب

در دل ما ضوء خویش افزون بتاب ...

... کله ام زآن کله کوبی دنگ شد

حالی از چرخم چه باک ار هی زنم

نک به فرق چرخ و چنبر پی زنم

طبل وحدت را کنون افشاء زنم ...

... شهر و کوه و دشت را سیلاب کند

چرخ و سنگ و آسیا را آب کند

جوی و بحر و دجله و شط شد یکی ...

... شیرخوارم لیک شیرم مست شد

چرخ در میدان عزمم پست شد

صید معنی شد شکار پنجه ام ...

... در بیان اختیار اینجا بگو

من چگویم چرخ با این کار و بار

زین کمین فریاد کرد از اختیار ...

... سلسله تو گر ز دست و پا فتد

چرخ از گردش جهان ز اجزا فتد

سلسله پس لازم ذات تو است ...

... گر که این تب در مسیح افزون بدی

جای او در چرخ چارم چون بدی

صاحب این تب فنای فی الفناست ...

... عیان شد پس حبیب الدین ثانی

ز چرخ دل چو ماه آسمانی

دگر شد شاه شمس الدین ثانی ...

... هم آن شه خرقه بر نورعلی داد

که بود آن شاه ماه چرخ ارشاد

حسین شیخ زین الدین از او دلق ...

... صورت آن گر که جویی از مثال

چرخ هشتم باشد آن بی احتمال

هم محیط او بر سماوات و زمین ...

... خود ز مجموع حریفان تشنه تر

چرخ زاستسقای آبش در طپش

برده او بر چرخ بانگ العطش

ای ز شط سوی محیط آورده آب ...

... چراغ طلعت حق با کمال مشتعلی

خدیو آیین یعسوب دین که چرخ برین

بر رهیش ز خورشید دوخته حللی ...

... بساط خاک شد از تیرگی چو طالع مجنون

بسیط چرخ شد از روشنان چو طلعت لیلی

شبی دراز چو بالای شاهدان سمن بر ...

... هزار مهره سیمین به روی تخته مینا

رواق چرخ شد از شمع ماه و مشعل انجم

همی منور چونان که کاخ خسرو والا ...

... ظهور ایزد بیچون ز کم و کیف مبرا

گشوده زال کهن سال چرخ از درماتم

سواد موی شبه گون ز شام تیره به سیما

به پیشگاه شبستان چرخ دست زمانه

فروخت مشعله ماه و شمعدان ثریا ...

... ز فیض نفخه لطفش صفا به جنت و طوبی

مراد چرخ نبود ار طواف کعبه کویش

نبود گردان زین سان به گرد مرکز غبرا ...

... به نزد مهر ملک آرای رأی روشنت باشد

فراز چرخ چارم ذره آسا بیضه بیضا

بود عرش برین با تخت کمتر پایه جاهت

چو اوج ذروه چرخ و حضیض ساحت غبرا

تو را صبح و مسا قدوسیان بهر ثنا بر در ...

... با رخت مه را چه نسبت ای که با خاک درت

بر بساط چرخ چون نقشی بر آب است آفتاب

گرنه آسیبش رسید از تیغ تو پس از چه روی ...

... باد خصمت زآتش قهر خدا در تاب و تب

بر فراز چرخ تا دایم بتاب است آفتاب

... چهره بنمای که از بهر نثارت همه شب

چرخ را دامنی از اخترکان پرگهر است

من و اندیشه شخص تو کجا زآن که بری ...

... تا در این دایره از مهر جمالت اثر است

سر نهادیم به پای تو و پا بر سر چرخ

تا نگویند که هر عاشق بی پا و سر است

... چون مشرف ز قدوم تو زمین شد آری

چرخ ساید به زمین سر سخنی معتبر است

نکند کسب ضیا گر ز سهایت همه دم ...

... چهره بنمای که از بهر نثارت همه شب

چرخ را دامنی از اخترکان پرگهر است

من و اندیشه ذات تو کجا زآن که بری ...

... خاک اگر بستر و ور خاره مرا زیر سر است

سر نهادیم به پای تو و پا بر سر چرخ

تا نگویند که هر عاشق بی پا و سر است ...

... مرکز پرگار هستی گر نباشد کوی تو

طوف کویت از چه ور این چرخ مینایی کند

می سزد گر بنده ای از بندگان حضرتت ...

... چنان گشتم از فتنه دهر عاجز

چنان ماندم از باری چرخ مضطر

که درمان دردم بود سم قاتل ...

... ز جان دشمن بگرفت آسمان کیفر

سپهر چرخ دگر زد زمانه شد تبدیل

دوباره گشت جهان بر مراد اهل هنر ...