... ز هیبت تو بترسد چو کودکان با چو

همان که مرسله اسب از گهر سازد

کمند گردن خصم تو سازد از بازو ...

ای پسر با ما بباید ساختن

اسب را بر ما نباید تاختن

ما غلام روی تو خواهیم گشت ...

... با دوستان بخند و سخن گوی و خوش درآی

میدان مهر جوی و درو اسب وصل تاز

چوگان عشق گیر و درو گوی دل ربای ...

... عشقت به همه جهان رسیدست

اسب تو به مرغزار رفتست

مرغ تو به آشیان رسیدست ...

... عاشقان تو یک یک ای دلبر

نعل اسب تو بر سپهر شدست

ماه راتاج تارک ای دلبر ...

... خاتون باغ را تتق از دولت صباست

از گرد نعل اسب تو در چشم مملکت

معلوم شد که قیمت دیده ز توتیاست ...

... وآنکه تواند نوشت صحن فلک نامه وار

از بر بام جهان ماه کند پاسبان

بر در و درگاه چرخ ابر کند پرده دار ...

... پنبه تواند چدن برزگر پنبه کار

اسب سلامت نشین تا به ره رستخیز

چرخ پیاده شود چون تو برآیی سوار ...

... عید دل را انبه عود هوی را مجمری

چون توانی تاخت اسب عقل در میدان که تو

زیر مهد شهوت اندر بسته همچون استری ...

... خشم خدای حلقه حلق خدایگان

تو پادشاه شهوتی و پاسبان مال

مالی به ظلم بستده بهمانی از فلان

فردا ز رستخیز گر آیی سیاه روی

شایدکه کم سپید بود روی پاسبان

دهقان دشت خرمن گندم تویی ولیک ...

... تکلیف سخت بر تو هم از دست تو است از آنک

چون اسب سرکشد بهلندش فرو عنان

از آیت و عید مفسر بتکه ...

... چون عمر و مال و بخت نپاید به نزد کس

چون اسب و تیغ و زن نکند با کسی وفا

پیری جوان نمای که در خاک ازو شدند ...

... ز نادانی خورد اندوه دنیا مرد دنیایی

ز بدبختی کشد پالان محنت اسب پالانی

به بدسختن ترازووار داری خاطر و دل را ...

... به معنی در توکلنا علی رب السما باشد

به درگاهی چه کبر آری که اسب کمترین بنده

اگر نعلی نهد بر خاک تاج کبریا باشد ...

... درسخا و فضل و فرهنگ و شجاعت چون علی

کو سواری کاسب جدو جهد را جولان دهد

علم گوید زهد ورزد سرپذیرد سرنهد ...

... سیدی صدری بزرگی سروری نیک اختری

کو زباد نعل اسب افلاک را دوران دهد

دولتش را بی وفایی حیلت حاسد کند ...

... آن باغیان باقی شمشیر مرتضا

ایشان قوی ز آلت و ساز و سلاح و اسب

و اینها ضعیف و تشنه و بی برگ و بی نوا ...

... غلتان به خون و خاک سر از تن شده جدا

بر سینه عزیز تو بر اسب تاخته

ای هم چو مصطفی ز همه عالم اصطفا

اندام تو چگونه بود زیر نعل اسب

کز روی لعل تو نزدی گرد گل صبا ...

... سرش بر خوشه پروین و پی بر گوشه عمان

به اسب باد بر تازان کمان قوس قزح کرده

نهیبش رعد و تیغش برق و تیرش قطره باران ...

... آنجا سوار باش که میدان طاعت است

تا آسمانت اسب شود آفتاب زین

ایزدپرست شو چو بدوت استعانت است ...

... مکن فراخ روی بیش ازین به پیران سر

که اسب عمر تو امروز تنگ میدان است

اگرچه در دل و طبعت ز غفلت افزونی است ...

... سعد فلکی هر شب و هر روز به نوبت

بر درگه اقبال تو چون اسب بزین باد

هر دل که نپوشد زره مهر تو برجان ...

... در رکابش حسن خواهد رفت اگر

اسب حسن این است کو زین می کند

بر کمالش خط نقصان می کشد ...

... پایی از غم در رکاب آورده ام

بیش از این اسب جفا را زین مکن

در غم ماه گریبانت مرا ...