... چه نامبارک مرغی که در هوای تو نیست

میان موج حوادث هر آنک استادست

به آشنا نرهد چونک آشنای تو نیست ...

... که زشت صنعت و مبغوض گوهر و رسواست

اگر چه بحر کرم موج می زند هر سو

به حکم عدل خبیثات مر خبیثین راست ...

... چو کاسه بر سر بحری و بی خبر از بحر

ببین ز موج تو را هر نفس چه گردشهاست

... تو باخبر نشوی گر کنم بسی فریاد

که از درون دلم موج های فریادست

اگر تو بحر ببینی و موج بر تو زند

یقین شود که نه بادست ملک آبادست

... در تک این بحر چه خوش گوهری

که مثل موج قراریم نیست

بر لب بحر تو مقیمم مقیم ...

... گه آب را آتش برد گه آب آتش را خورد

گه موج دریای عدم بر اشهب و ادهم زند

خورشید افتد در کمی از نور جان آدمی ...

... طوفان اگر ساکن بدی گردان نبودی آسمان

زان موج بیرون از جهت این شش جهت جنبان شود

ای مانده زیر شش جهت هم غم بخور هم غم مخور ...

... از تبریز شمس دین سوی که رای می کند

بحر چه موج زد گهر بر در ما چه می کند

... زهره می پرست من از قمری چه می شود

بحر دلم که موج او از فلک نهم گذشت

خیره بمانده ام که او از گهری چه می شود ...

... دلی خواهیم چون دوزخ که دوزخ را فروسوزد

دو صد دریا بشوراند ز موج بحر نگریزد

ملک ها را چه مندیلی به دست خویش درپیچد ...

... شود غازی ز بعد آنک صد باره شهید آید

غلام موج این بحرم که هم عیدست و هم نحرم

غلام ماهیم که او ز دریا مستفید آید ...

... که از یک قطره غسلت هزاران داد و دید آید

خطر دارند کشتی ها ز اوج و موج هر دریا

امان یابند از موجی کز این بحر سعید آید

چو عارف را و عاشق را به هر ساعت بود عیدی ...

... کشتی وجودم همه در بحر نهان شد

آن بحر بزد موج و خرد باز برآمد

و آوازه درافکند چنین گشت و چنان شد ...

... بود انصاف و انصاف آن پسندد

دلا می جوش همچون موج دریا

که گر دریا بیارامد بگندد ...

... زان خانه نوح کشتیی بود

کز غیب بدید موج مرصاد

خفتیم میانه خموشان ...

... چون بحر نهان به مظهر آید

ماننده موج بی قرارید

هنگام نثار و درفشانی ...

دشمن خویشیم و یار آنک ما را می کشد

غرق دریاییم و ما را موج دریا می کشد

زان چنین خندان و خوش ما جان شیرین می دهیم ...

... شب ز اخوان صفا ناگه چنین روزی بزاد

موج زد دریا نشانی یافت زین شب آسمان

آن نشان را از تفاخر بر سر و رو می نهاد ...

... یک دمت سازد قزلبک یک دمت صارو کند

موج آن دریا مجو کو را مدد از جو بود

آن بجو کز نور جان دو پیه را دو جو کند ...

... مر مرا در هیچ صفی آن زمان آن جا ندید

موج دریاهای رحمت از دلش در جوش شد

هم نظر می کرد هر سو هم عنان را می کشید ...

... نه سبوی او بدیدم نه ز ساغرش چشیدم

که هزار موج باده به دماغ من برآمد

بگشاد این دماغم پر و بال بی نهایت ...

... همه خانه ها که آمد در آن به سوی دریا

چو فزود موج دریا همه خانه ها درآمد

همه خانه ها یکی شد دو مبین به آب بنگر ...