... وگرنه ترسم گردد نژند و پژمرده

چنانکه لاله تر در هوای تابستان

خدای را بکمالش همی دهم سوگند ...

... بریده از چمنش پنجه دی و بهمن

ز لاله بیخته بر فرش عنبرین گوهر

ز سبزه ریخته بر سطح زمردین لادن ...

... طراز محفلی این گونه نوربخش عیون

فروغ لاله در آن رشک طلعت لیلی

سرشک شمع در آن اشک دیده مجنون ...

... کمر بسته ببستان سرو و ناژو

چراغان کرده اندر باغ لاله

نگونسار آمده از شاخ لیمو ...

... چمد بر سبزه بیجاده گون گور

چرد بر لاله گلرنگ آهو

بدامان ریخته از بید مجنون ...

... تو مهی آنان ستاره تو زری آنان نحاس

تو دری آنان خزف تو لاله آنان گیاه

تو چه سیمرغی که نخجیرت همه پیل است و شیر ...

... جامه گلگون کرده دست اندر خضاب انداخته

لاله ترکی مست را ماند قدح پر می بدست

کرده رخ گلگون بسر شور از شراب انداخته ...

... برفت چشمه حیوان درون تاریکی

نهاد لاله نعمان ز مشک سوده کلاه

شخود چهره بناخن گشود خون ز دو چشم ...

... که گر نباشد با طعم انگبین حنظل

وگر نیارد رخسار لاله خشک گیاه

نه لاله را بود اصلا در این عمل تقصیر

نه انگبین را باشد در این قضیه گناه ...

این چکامه را در بیست و پنجم محرم یکهزار و سیصد و هشت در باغ زرنق ملک جناب مستطاب حجة الاسلام حاجی میرزا جواد آقای مجتهد تبریزی سلمه الله تعالی ساختم در اینروز جناب مستطاب اجل امیر نظام دام اجلاله با جناب ساعدالملک و نواب نصرة الدوله و جناب مستطاب نظام العلماء و عمدء الامراء مؤتمن نظام و جناب بیگلربیگی و معدودی از اعیان شهر مهمان جناب مجتهد بودند من بنده را هم جناب اجل اشاره آمدن فرمودند و روز دیگر مأمور بگفتن این قصیده شدم و در حینی که درد دلم عارض شده در خیمه وسط باغ که مقامی منزه و خلوت بود رفته در یکساعت و اند دقیقه این ابیات بساختم و بیاوردم و این ایام روزگاری بود که ایزد تعالی جناب مجتهد را حیاتی نو بخشیده بود بعد از آنکه روزگار دراز در بستر خفته و طبیبانش آیت نومیدی گفته بودند سالش نیز از هفتاد گذشته

بکام یا نه بکام ار رود مرا گیتی ...

... رخش که بودی مانند یاسمین طری

بسان سنبل در تاب و همچو لاله به تب

تن چو نسرین وان روی چون گل سوری ...

... دست بستی به قفا فاضل میدانی را

رقمت ناسخ ریحان خط لاله رخان

بر شکسته خط طغرای صفاهانی را ...

... ماهی نهاده بر سر از مشک ناب افسر

سروی نموده در بر از لاله پیرهن را

مهرت بجان سپردم در عشق پافشردم ...

... شوره گز و تنگز و سپند و شتر خار

سرو و گل و یاسمین و لاله باغست

در بر صحرا ز برف دیبه اکسون ...

... خدا نکرده گریبان گرفته خون منت

شنیده ام که گلستان شده است لاله ستان

ز بسکه دست قدر لاله کاشت در چمنت

عقیق سوده است از سیم ساده ریخت و یا ...

... وقت صحبت آنچنان مستش کنم کاندر نشاط

لاله اش همرنگ می از راح ریحانی شود

هر کسی چیزی نثار دوست سازد لیک من ...

... گل سوری ز صفا گفت مرا ده بوسه

جای رخساره آن سیمتن لاله عذار

گفت نرگس که چو از دیده او دور شدی ...

... در پی جان شکر دوم تا کنم مرگرا سراغ

بسکه چون لاله بر دلم داغ هجرت گرفته جای

گشت تاریخ رفتنت لاله دارد دلی بداغ

... بر تن رنجور زارم حمله آرد ای ملک

دامنم چون بوستان پر لاله و گل شد ز بس

اشکم از خون گاه گل گه لاله کارد ای ملک

مست افیون غمم هر چند جانم روز و شب ...

... سبزهای این چمن کمتر ز خضرآء الدمن شد

لاله زار خاکیان را تل خاکستر گرفتم

کی ز خضرآء الدمن روشن شود چشمم که اکنون ...

... ماشاء الله تبارک الله بنگر

سرو سهی قد برخ چو لاله نعمان

دختری اندر حجاب صفوت و عصمت ...

گیتی شده از شکوفه چون مینو

از لاله لعل و از گل خوشبو

این سال چهارم است کامد باز ...

... در پیش شکوفه غنچه خندان

در پیش شکوفه لاله خود رو

شمعیست فروخته بر خورشید ...