... مگر چون سر ز فرمانش نتابم

ز چرخ همتش معراج یابم

مگر مهتر شوم چون کهترانش ...

... به رزم از پیل و از شیران سرافشان

شده کیوان ز هفتم چرخ یارش

به کام نیکخواهان کرده کارش

ز هشتم چرخ هرمزد خجسته

وزیرش بود دل در مهر بسته

سپهدارش ز پنجم چرخ بهرام

که تا ایام را پیش او کند رام

جهان افروز مهر از چرخ رابع

به هر کاری بدی او را متابع ...

... بدان تا دل کند از خلق غارت

و یا چرخ فلک هر زیب کش بود

بران بالا و آن رخسار بنمود ...

... گواتان بس بود دادار داور

سروش و ماه و مهر و چرخ و اختر

پس آنگه دست ایشان را به هم داد ...

... ز خون رودی به گردش ارغوانی

تو گفتی چرخ زرین ژاله بارید

به گرد ژاله برگ لاله بارید ...

... چو آگه شد از آن بدخواه ویرو

شگفت آمدش کار چرخ بدخو

که باشد کام و نازش جفت تیمار ...

... مکن از ماه تابان عنبرین موی

که نتوانی ز بند چرخ جستن

ز تقدیری که یزدان کرد رستن ...

... سیاه و سهمگین چون روز هجران

به روی چرخ بر چون توده نیل

به روی خاک بر چون رای بر پیل ...

... تو گفتی شب به مغرب کنده بد چاه

به چاه افتاده ماه از چرخ ناگاه

هوا بر سوک او جامه سیه کرد ...

... شب آسوده به سان کام خسرو

به سان چرخ ازرق چترش از بر

نگاریده همه چترش به گوهر ...

... ز بس صورت که پیدا کرد و بنمود

تو گفتی چرخ آن شب بوالعجب بود

نمود اندر شمال خویش تنین ...

... رفیق هردو گشته تیر و کیوان

چهارم چرخ طالع جای ایشان

به هفتم خانه طالع را برابر ...

... ز بس زیور چو گنج شایگان بود

ز بس اختر چو چرخ آسمان بود

ز بس نقش وشی چون شوشتر بود ...

... گناه از مرو بینم یا ز اختر

و یا زین چرخ خود کام ستمگر

که گویی کوه چون البرز هفتاد ...

... که باشد کار نیک از بخت فرخ

ز چرخ آید قصا نز کام مردم

ازیرا بنده آمد نام مردم ...

... ز شیران برد شاید طبع شیری

ز چرخ آمد همه چیزی نوشته

نوشته با روان ما سرشته ...

... چرا بر یک سخن هرگز نپایی

به گردانی چو چرخ آسیایی

بگردد روزگار و تو بگردی ...

... سپرده کار ایشان را به دادار

چو خورشید جهان بر چرخ گردان

چو زرین گوی شد بر روی میدان ...

... که با گردون گردان همبر آمد

چو زرین گنبدی بر چرخ یازان

شده لرزان و زرش پاک ریزان ...

... ز بیمش گویی اندر چاه باشم

نه چرخست او نه ماه و آفتابست

کجا بامن هم از یک مام و بابست ...

... به طبع اندر چه داری به ز امید

به چرخ اندر چه یابی به ز خورشید

چو در پیشت بود کانی ز گوهر ...

... به هر کس آن دهد یزدان که شاید

سزاوارست با مه چرخ گردان

ازیرا مه بدو داده ست یزدان ...

... فسونگر دایه گفت ای جان مادر

ترا بخت است جفت و چرخ یاور

ز بختت آنکه اکنون وقت سرماست ...

... بسی بهتر ز قفل و بند بسیار

اگر چه هست والا چرخ گردان

شهاب او را نگهبان کرد یزدان ...

... چه کو و دز ترا چه دشت و هامون

اگر بر چرخ با این عادت گست

شوی گردد ستاره با تو همدست ...

... که سرو من بریده گشت در مرو

به چرخ اندر نتابد بیش ازین ماه

که ماه من نهفته گشت در چاه ...

... یکی مه را شکوه و پادشایی

یکی را جای برج چرخ گردان

یکی را جای تخت و زین و میدان ...

... نکو گفتی تو با من هرچه فگتی

ولیکن چون نماید چرخ زفتی

دل مردم نه از سنگست و پولاد ...

... مرا چه چاره چون بختم چنینست

تو گویی چرخ با جانم به کینست

ز گمراهی دلم همرنگ نیلست ...