... چه درد خود کنی آلوده دوا ای دل

ز پوست غنچه برآمد ز سنگ لاله دمید

تو نیزاز ته دیوار تن برآ ای دل ...

... رخ تو چون نشود گلگل از توجه ما

ز سنگ لاله بروید زباغبانی دل

کجا شکسته مادر درست خواهی کرد ...

... چون زلف تاب داده سنانی ز دود دل

چون لاله سرخ روست درین بوستانسرا

آن را که هست سوخته نانی ز دود دل ...

... از ما حذر که در دهن آتشین ماست

چون لاله داغ دیده زبانی ز دود دل

در تنگنای سینه من جلوه می کند ...

از سوختن زیاده شود برگ و بار دل

چون داغ لاله است درآتش بهار دل

ماهی ز آب بحر ندارد شکایتی ...

... صایب جواب آن غزل این که گفته اند

بلبل ز جام لاله ننوشد شراب گل

... در بوته گداز درآمد گلاب شد

در آتش است لاله ز حسن مال گل

جز دیده پرآب که همراه خویش برد ...

... غافل که بیش می شود از برگ بوی گل

در آتشم چو لاله ز پیشانی گشاد

از مشرب وسیع به تنگم چو بوی گل ...

... گل می کند صایب همان از سینه پر خون من

چندان که سازم داغ را چون لاله پنهان در بغل

روی گرم لاله شد برق کتان توبه ام

سوخت استغفار را گل در دهان توبه ام ...

ناف سوز لاله داغ مشکسود آورده ام

چون کنم در خانه دل آنچه بود آورده ام ...

... در سخن آن شکرین گفتار را پیچیده ام

تن به خوی آتشین لاله رویان داده ام

در حریر شعله این طومار را پیچیده ام ...

... پیش چشم من سواد شهر خون مرده ای است

نقش خود چون لاله در دامان صحرا دیده ام

تیغ اگر از آسمان بر فرق من باریده است ...

... لخت دل بسیار از چشمم به دامن رفته است

داغ چندین لاله چون بهاری دیده ام

... تا مگر داغی به دست آرم درین بستانسرا

همچو برگ لاله سر تا پا جگر گردیده ام

نیست چون شبنم مرا مانع کسی از قرب گل ...

... یک سر ناخن ز خار این چمن ممنون نیم

تازه رو از خون خود دایم چو داغ لاله ام

با سبکروحان گرانی کردن از انصاف نیست ...

... در گلستانی که من صایب نواسنجی کنم

گوش گل چون لاله گردد داغدار از ناله ام

... می مکد انگشت ساقی را لب پیمانه ام

گرچه چشم نوبهار از لاله من روشن است

باده را می سوزد از لب تشنگی پیمانه ام ...

... ناخن شیر از جگرها می دماند کینه ام

لاله زاری در جگر دارم ز زخم مشک سود

می چکد چون نافه خون از خرقه پشمینه ام ...

... خارخشکم دودمان گلخن از من روشن است

روشناس لاله و گل همچو شبنم نیستم

گل افتد از پنبه راحت به چشم داغ من ...

... همچو داغ عشق می جویم دل صد پاره ای

لاله هر باغ و شمع هر شبستان نیستم

با خس و خاشاک عالم تازه رو برمی خورم ...

... بود اقلیم جنون در حلقه فرمان من

ناف سوز لاله داغ مشکسودی داشتم

این زمان چون غنچه خاموشم و گرنه پیش ازین ...