... تو چو در خانه یی ودر نگری

سقف بینی ز چرخ بیخبری

قدم از خانه چون نهی بر بام ...

... گر فرق او ببیند بالای ماه رویش

خط در کشد منجم بر چرخ استوا را

در ملک خوب رویی آخر چه کم بباشد ...

... تا زمهریر توبه چو یخ نفسرد مرا

آه از جفای چرخ که درد فراق دوست

روزی هزار بار به جان آورد مرا ...

... کان وضع مندرس نشود در هزارها

در منجنیق دور بسی چرخ سیر کرد

برجی هنوز رخنه نشد زین حصارها ...

... بخت حیران می کند در کار ما آهستگی

چرخ سرگردان به خون جان ما دارد شتاب

این همه جور از رقیبان است و ظلم ظالمان ...

... ما و می و تحمل طعن جهول اگر

صد بار بر زمین فتد این چرخ بی ثبات

بر مدعی که عرضه کند از زبان من ...

... در خور هر ناسزا هم به سزا ناسزاست

بر سر هر دون نهد چرخ کلاه مهی

پیرهن اهل دل زین حرکت ها قباست ...

... روضه ی جنات کوی یار ماست

آفتاب چرخ سرگردان چنین

دایما در جست و جوی یار ماست ...

... هست حمدالله آن در شأن ماست

آفتاب چرخ با آن فر و زیب

پرتو یک ذره از احسان ماست ...

... وگر با خاک ره یکسان نماید

به معنی منزلش بر چرخ اعلاست

صفاتش از مشارق تا مغارب ...

... با صورت زیبای چنین آینه سیما

از آیینۀ چرخ مگویید که زشت است

هرگز پدر و مادر گیتی نشنیدم ...

... نزاریا چه کنی چاره نیست تن درده

به جور چرخ که کار تو زین و آن بگذشت

... ز چاه محنت بختم خلاص روزی نیست

که چرخ وصل نگون گشت و برنمی گردد

خرد ز حلقۀ زلفت که پای بند دل است ...

... نوای عشق تو با نالۀ سحر سازد

مرا به عشق تو تقدیر چرخ راه نمود

اگر نه عقل ز پیش بلا حذر سازد ...

... چنان بسوخته ام در غم جدایی دوست

که چرخ را دل بر جان من بمی سوزد

بسوخت جانم از این پس نفس نخواهم زد ...

... گریز چون کنم از حکم اوستاد ازل

به نردبان ز بر چرخ بر نخواهم شد

نه مرد عقلم و تحصیل عشق خواهم کرد ...

... هر خر بطی که بر دو رکابی سواره شد

آری به اختلاف زمان از مدار چرخ

بسیار یک سواره امیر هزاره شد ...

... خود وفا در اصل گویی بود معدوم الوجود

بر صحیفه چرخ این صورت مگر بگذاشتند

تا مرا سرسبز می دیدند در بستان جاه ...

... گر به دامن کشی اش تربیتی فرمایی

هر شب از چرخ ببوسد قدمت بدر منیر

از سر زلف به عطار صبا ده تاری ...

... ازین مشتی خطا بینان نسناس

خدنگ آه من از چرخ بگذشت

چو تیز ناوک از اوراق قرطاس ...