تا می نمی خورم غمِ دل می خورد مرا
کو هم دمی که روی و رهی بنگرد مرا
بر من جهان خروشد و شور آورد و لیک
از دست غم هم اوست که وا می خرد مرا
دانی چرا به آتش صهبا بسوختم
تا زمهریر توبه چو یخ نفسرد مرا
آه از جفای چرخ که دردِ فراقِ دوست
روزی هزار بار به جان آورد مرا
خود می روم به غربت و بر بخت بی گناه
تشنیع می زنم که کجا می برد مرا
گر دوست را ز دست دهم لاجرم سزاست
ایّام اگر به پای جفا بسپرد مرا
چشم امیدوار به در بر نهاده ام
باشد که باز بخت به سر بگذرد مرا
تا مهر دوست پرورم و جان بدو دهم
ورنه زمانه بهر چه می پرورد مرا
ابدال سر به دنیی و دین در نیاورند
صاحب نظر ز بی قدمان نشمرد مرا
گفتی نزاریا به خرد باش و هوش مند
من والهم چه کار به هوش و خرد مرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از غم دل و فراق دوست سخن میگوید. او از بیکسی و دردهایی که ناشی از دوری محبوب است، به شدت مینالد. شاعر به میخانه میرود تا با نوشیدن شراب، غمهایش را فراموش کند، اما همچنان با مشکلات درونی دست و پنجه نرم میکند. او به جفای روزگار و بیوفایی چرخ تقدیر اشاره میکند و از غم جدایی و غربت خود میگوید. در پایان، شاعر نسبت به سرنوشتش ناامید است و به عقل و خرد بیتوجهی میکند، زیرا احساس میکند که هیچ چیزی نمیتواند او را از غم و دردش نجات دهد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که مشغول نوشیدن نیستم، غم درونم را آزار میدهد. کاش کسی باشد که یک بار به من نگاه کند و توجهی به حال و روزم داشته باشد.
هوش مصنوعی: اگر تمام دنیا بر من شور و غوغایی به پا کند، ولی غم همچنان به من فشار بیاورد، هیچ چیز نمیتواند من را از این احساس رها کند.
هوش مصنوعی: میدانی چرا به عشق و شوق دلم را آتش زدم؟ چون سردی و سختی حاصل از توبهام به اندازهی یخ مرا میخشکاند و آزارم میدهد.
هوش مصنوعی: دلتنگی و جدایی از دوست، به قدری برایم سنگین و دردآور است که هر روز هزار بار احساس رنج و اندوه میکنم.
هوش مصنوعی: من به دلخواه خودم به دوردستها میروم و بر شانس بیپناه خودم نکوهش میکنم که مرا به کجا میبرد.
هوش مصنوعی: اگر دوست را از دست بدهم، واقعاً سزاوارم که ایام به من جفا کنند.
هوش مصنوعی: چشمانم به در دوخته شده است و منتظرم تا بخت دوباره به سراغم بیاید.
هوش مصنوعی: برای محبت کردن به دوست و فدای او شدن، در غیر این صورت، زندگی به چه هدفی مرا بارور میکند؟
هوش مصنوعی: افراد فرزانه و بزرگ به دنیا و دین خود مشغول نمیشوند و به خاطر بیتجربگی دیگران، ارزش مرا نمیسنجند.
هوش مصنوعی: تو گفتهای که با خرد و هوش باش، اما من چه کار به این مسائل دارم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا می نمی خورم غمِ دل می خورد مرا
از دست غم هم اوست که وا می خرد مرا
یک دم به خوش دلی نزدم تا مکابره
زهد و ورع شدند حجاب خرد مرا
باشد کزین مشقت شاقم دهد خلاص
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.