مه ما نیست منور تو مگر چرخ درآیی

ز تو پرماه شود چرخ چو بر چرخ برآیی

کی بود چرخ و ثریا که بشاید قدمت را

و اگر نیز بشاید ز تو یابند سزایی ...

... چو زمان برگذری و چو مکان نستیزی

مثل چرخ تو در گردش و در کار آیی

گر چو دولاب تو با آب روان نستیزی ...

... تو چو ماهی و عدو سوی تو گر تیر کشد

چو مه از چرخ بر آن تیر و سپر می خندی

بوی مشکی تو که بر خنگ هوا می تازی ...

... زان می لعل چو بر مردم شرمنده زنی

ماه فربه شود آن سان که نگنجد در چرخ

گر تو تابی ز رخت بر مه تابنده زنی ...

... تا به هر جا که روی خوشدل و سرمست روی

چرخ گردان به تو گردد که تو آب اویی

ماه چرخی چه زیان دارد اگر پست روی

ماهیی لیک چنان مست توست آن دریا ...

آفتابا سوی مه رویان شدی

چرخ را چون ذره ها برهم زدی

آتشی در کفر و ایمان شعله زد ...

... گرچه به نقش پستی بر آسمان شدستی

قندیل آسمانی نه چرخ را عمادی

بستی تو هست ما را بر نیستی مطلق ...

... غم چون تو را فشارد تا از خودت برآرد

پس بر تو نور بارد از چرخ آبگونی

در عین درد بنشین هر لحظه دوست می بین ...

... از موش و موش خانه کی یافت کس بلندی

بالای چرخ نیلی یابند جبرییلی

وز خاک پای پاکان یابند بی گزندی ...

... گفت ار چه در خماری نی در خمار مایی

گفتم چو چرخ گردان والله که بی قرارم

گفت ار چه بی قراری نی بی قرار مایی ...

... جانم فدات یا رب ای دل چه گوهری

نی چرخ قیمت تو شناسد نه مشتری

سی سال در پی تو چو مجنون دویده ام ...

... ای جان آشنا که در آن بحر می روی

وی آنک همچو تیر از این چرخ می جهی

از خرگه تن تو جهانی منور است ...

... جویای شاه تا که همایی بدیده ای

ای چرخ راست گو که در این گردش آن چنان

خورشیدرو و ماه لقایی بدیده ای ...

... ای آنک جبرییل ز تو راه گم کند

با صبر تو ندارد این چرخ طاقتی

دل را ببرد عشق که تا سود دل کند ...

... گه در زمین خدمت چون خاک ره شدم

بر چرخ روح گاه دویدم باختری

گم گشته از خود و دل و دلبر هزار بار ...

... هر یک به حس درآید چونشان درآوری

صد بر و بحر و چرخ و فلک در فضای غیب

در پا فتاده باشد چون نقش سرسری ...

... تو کرده ای ستیزه به گفتار می کشی

سختی کشان ز گردش این چرخ در غم اند

بر رغم جمله چرخه دوار می کشی

ای شاه شمس مفخر تبریز نور حق ...

ای آسمان که بر سر ما چرخ می زنی

در عشق آفتاب تو همخرقه منی ...

... از آتشش نسوزی و ز باد ایمنی

ای چرخ آسیا ز چه آب است گردشت

آخر یکی بگو که چه دولاب آهنی ...

... حق گفت ایمن است هر آن کو به حج رسید

ای چرخ حق گزار ز آفات ایمنی

جمله بهانه هاست که عشق است هر چه هست ...

... سر بنه ای جان پاک پیش چنین غازیی

چرخ تن دل سیاه پر شود از نور ماه

گر بکند قلب تو قالب پردازیی ...

... بر دل هر شب روی ستاره شماری

بی مه او جان چو چرخ زیر و زبر بود

ماهی بی آب را کی دید قراری ...

... بر عدد ذره جان فدای تو کردی

چرخ فلک گر بدی مه تو بهایی

با همه شاهی چو تشنگان خماریم ...