... اگر تو حلقه به گوش تکینی ای مولا

چنانک حلقه به گوش است چرخ را این خاک

چنانک حلقه به گوش است روح را اعضا ...

... اگر عصاش نباشد وگر ید بیضا

چگونه چرخ نگردد بگرد بام و درش

که آفتاب و مه از نور او کنند سخا ...

... که برد صبر و قرارم چه خوش بود به خدا

امانتی که به نه چرخ در نمی گنجد

به مستحق بسپارم چه خوش بود به خدا ...

... خدای داند تا چیست عشق را سودا

چو گوش چرخ و زمین و ستاره در کف توست

کجا روند همان جا که گفته ای که بیا ...

... چشم خوشش بر خلل چشم ها

پس لمن الملک برآید به چرخ

کو ملکان خوش زرین قبا ...

چرخ فلک با همه کار و کیا

گرد خدا گردد چون آسیا ...

... می منم خود که نمی گنجم در خم جهان

برنتابد خم نه چرخ کف و جوش مرا

می مرده چه خوری هین تو مرا خور که می ام ...

... برون ست از زمین و آسمان آب

تو هم بیرون رو از چرخ و زمین زود

که تا بینی روان از لامکان آب ...

... بگریسته آسمان همه شب

گر چرخ بگرید و بخندد

آن جذبه خاک باشد اغلب ...

... صد باغ به خنده مذهب

من بودم و چرخ دوش گریان

او را و مرا یکی ست مذهب ...

... تا که معدن گردی ای کان عیوب

چون بسوزی پر شود چرخ از بخور

چون بسوزد دل رسد وحی القلوب ...

... تا روز بر دیوار ما بی خویشتن سر می زده ست

چرخ و زمین گریان شده وز ناله اش نالان شده

دم های او سوزان شده گویی که در آتشکده ست ...

... واله شده مرغان که چه دام ست و چه دانه ست

این خواجه چرخ ست که چون زهره و ماه ست

وین خانه عشق است که بی حد و کرانه ست ...

... خداوندی شمس الدین تبریز

ورای هفت چرخ نیلگونست

به زیر ران او تقدیر رامست ...

... محمد باز از معراج آمد

ز چارم چرخ عیسی دررسیدست

هر آن نقدی کز این جا نیست قلبست ...

... زان روی که عشق شمع دل هاست

پا بر سر چرخ هفتمین نه

کاین عشق به حجره های بالاست ...

... ور تو پنداری مرا بی تو قراری هست نیست

ور تو گویی چرخ می گردد به کار نیک و بد

چرخ را جز خدمت خاک تو کاری هست نیست

سال ها شد تا که بیرون درت چون حلقه ایم ...

... چند بر بوک و مگر مهره فروگردانی

که تو بس مفلسی و چرخ فلک پاک برست

مغز پالوده و بر هیچ نه در خواب شدی ...

... چون خیال ماه تو ای بی خیال

تا به چرخ هفتمین جستیم نیست

بهتر آن باشد که محو این شویم ...

... سر پرآتش عجب گریان کیست

چرخ ازرق پوش روشن دل عجب

روز و شب سرمست و سرگردان کیست ...

... تا پیاده می روم در کوی دوست

سبز خنگ چرخ در زین منست

چون به یک دم صد جهان واپس کنم ...