این چنین پابند جان میدان کیست
ما شدیم از دست این دستان کیست
عشق گردان کرد ساغرهای خاص
عشق می‌داند که او گردان کیست
جان حیاتی داد کوه و دشت را
ای خدایا ای خدایا جان کیست
این چه باغست این که جنت مست اوست
وین بنفشه و سوسن و ریحان کیست
شاخ گل از بلبلان گویاترست
سرو رقصان گشته کاین بستان کیست
یاسمن گفتا نگویی با سمن
کاین چنین نرگس ز نرگسدان کیست
چون بگفتم یاسمن خندید و گفت
بیخودم من می‌ندانم کان کیست
می‌دود چون گوی زرین آفتاب
ای عجب اندر خم چوگان کیست
ماه همچون عاشقان اندر پیش
فربه و لاغر شده حیران کیست
ابر غمگین در غم و اندیشه است
سر پرآتش عجب گریان کیست
چرخ ازرق پوش روشن دل عجب
روز و شب سرمست و سرگردان کیست
درد هم از درد او پرسان شده
کای عجب این درد بی‌درمان کیست
شمس تبریزی گشاده‌ست این گره
ای عجب این قدرت و امکان کیست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر پرسش‌هایی عمیق درباره عشق، جان و وجود مطرح میکند. شاعر از تنگنای عشق و شگفتی‌های هستی سخن می‌گوید و از هر چیزی که در پیرامونش می‌بیند، می‌پرسد که به چه کسی یا چه چیزی تعلق دارد. او به زیبایی‌های طبیعت و احساساتی چون غم، شگفتی و درد اشاره میکند و در انتها، به قدرت و امکان‌های ناشناخته‌ای که با وجود شمس تبریزی مرتبط است، می‌پردازد. این شعر به طور کلی تلاشی است برای درک بهتر عشق و معنا در زندگی.
هوش مصنوعی: ما در این دنیا به چه کسی وابسته‌ایم؟ اسیر این دست‌ها و سرنوشت خود شده‌ایم.
هوش مصنوعی: عشق باعث می‌شود که افرادی که خاص هستند به هم نزدیک شوند و در جریان احساسات و روابط عاشقانه، هر کس جایگاه واقعی خود را می‌شناسد.
هوش مصنوعی: حیات و زندگی به کوه‌ها و دشت‌ها بخشیده شده است. ای خدا، جان در اینجا چیست؟
هوش مصنوعی: این باغ چه جالبی است که پر از زیبایی و سرخوشی است، و این گل‌ها مانند بنفشه، سوسن و ریحان چه نام دارند؟
هوش مصنوعی: شاخ گل از بلبلان سخن‌ها و داستان‌های بیشتری دارد. همین‌طور سرو که در حال رقص و حرکت است، نشان می‌دهد که این باغ متعلق به چه کسی است.
هوش مصنوعی: یاسمن می‌گوید آیا نخواهی گفت با سمن که این نرگس، نرگسدان چه کسی است؟
هوش مصنوعی: وقتی که نام یاسمن را بردم، او خندید و گفت: "من نمی‌دانم این کیست و بی‌دلیل سخن می‌گویی."
هوش مصنوعی: او مانند گوی طلایی آفتاب می‌دود، چه شگفت‌انگیز است که در خم چوگان چه کسی حضور دارد؟
هوش مصنوعی: ماه به مانند عاشقان در حالتی معلق و حیران است، اینکه آیا فربه و زیباست یا لاغر و ناخوشایند.
هوش مصنوعی: ابر ناراحت و در فکر است، سرش پر از شعله‌های تعجب است. می‌پرسد که چه کسی در حال گریه کردن است.
هوش مصنوعی: چرخ آبی رنگ و روشنی که نشان‌دهندهٔ آسمان است، جالب اینجاست که در طول روز و شب همیشه در حال حرکت و سرگشتگی است. این چه موجود عجیبی است که چنین حالتی دارد؟
هوش مصنوعی: درد به دنبال دلیلش می‌گردد و می‌پرسد که عجب، این دردی که درمان ندارد، چیست؟
هوش مصنوعی: شمس تبریزی این گره را باز کرده است و این واقعیت شگفت‌انگیز که چنین قدرت و امکانی وجود دارد، چه کسی را می‌توان تصور کرد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
تا بدانی این ولایت زان کیست
این ثنا از قول حق در شان کیست
این چنین پابند جان میدان کیست
ما شدیم از دست این دستان کیست
می‌دود چون گوی زرین آفتاب
ای عجب اندر خم چوگان کیست
آفتابا راه زن راهت نزد
[...]
نه فلک داند ملک حیران کیست
نه ملک داند فلک ایوان کیست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.