... صبا ز ملک صفاهان تو با هزار درود

بسوی یار سفر کرده کن گذار امروز

ببوس خاک قدومش بجای ما آنگاه ...

... سوی خدای لابه کنان کاروان دل

و ز بهر خلق عالمی از آن سفر بود

هر خیر و خوبی و برکت ارمغان دل ...

... من فلک زده از حال خویش بی خبرم

سفر ز کتم عدم کرده ام بملک وجود

ولیک بیخبر از سیر خود در این سفرم

یکی درخت ز بستان گیتیم اما ...

... نه آخر رفت بر باد فنا تخت سلیمانی

نه آخر میرود سوی سفر هر کهتر و مهتر

نه آخر میکند زا اینجا گذر هر عالی و دانی ...

... آن طالع فرخنده میمون ز درآمد

آن یار سفرکرده ما از سفر آمد

نی نی که بدل بود و کنون درنظر آمد ...

... شاد آن کسان که تکیه بلطف خدا کنند

ای کاش بودشان سفری در دل آنگروه

کز فکر خود سفر به بروج سما کنند

هرگز نگشته جمع خودی با خدا صغیر ...

... ختن ویران شود آشوب در شهر ختا افتد

شنیدم آن پری از شهر خود عزم سفر دارد

چه خوشباشد گذار محملش در شهر ما افتد ...

دیدی چگونه عزم سفر آن نگار کرد

آسان گذشت و سخت بما روزگار کرد ...

... چو با او آشنا گشتم ز خود بیگانه خواهم شد

تو سوی کعبه رو حاجی که من در دل سفر کردم

تو مات خانه شو من محو صاحبخانه خواهم شد ...

دوشین بگوش دلم آمد ز مرغ سحر

کای خفته خیز ز جا بر بند بار سفر

رفتند همسفران زیشان تو مانده قفا

غافل ز دوری ره خفته به راهگذر ...

... کز بشر لطف پری یا زپری لطف ملک

دوش در خویش نمودم سفر اندر طلبت

هاتفی گفت بمقصد رسی الله معک ...

... این طریقی است که آنرا ز زر آموخته ام

سفری کرده ام از عالم هستی چو صغیر

هر چه آموخته ام زین سفر آموخته ام

... غم نیست اگر دوست نگیرد نظر از من

حاجی سفر کعبه و طوف حرم از تو

طوف حرم بن عم خیرالبشر از من ...

... در وجود خویش سیر انجم و افلاک کن

از سبک روحی کند شبنم سوی گردون سفر

بهر معراج حقیقت خویش را چالاک کن ...

... لیک معلم دهدش بال و پر

تا که نماید سوی گردون سفر

ذلت و بیچارگی و سوء حال ...

قافله ای بست پی سود بار

عزم سفر کرد ز شهر و دیار

لیک بد آن مرحله پرخوف و بیم ...

... هیچ نگفتید من خون جگر

در سفر مرگ چه دارم بسر

حال که مرگم گسلد تار و پود ...

گر کرد سفر روح سبکبار موافق

بر جاست یقین تا ابد آثار موافق ...

... صدا زد مردم اینک زین سپس ایدر چه می خواهی

سبک رخت سفر بربست از دنیا و چشمانش

به دنیا خیره بد کز این سفر کردن چه حاصل شد

ندانم آسمانا بر تو زین واداشتن یک تن ...

... باد همه در رفت

ده مژده که عمر وکلا عمر سفر بود

دیدی چه خبر بود ...

... کم مدرک و پررو

هر روز سر سفره اشراف دمر بود

دیدی چه خبر بود ...