... کز سر نعش تو باید نگران درگذرم

اینک از کوی تو پیش آمده راه سفرم

می روم وز سر حسرت به قفا می نگرم ...

... چون صفایی کیت از قید رها خواهم ماند

گر به دوری سفر از تو جدا خواهم ماند

تو چنان دان که همان سعدی کوته نظرم

سالوس مرز جی به سقر رفت و زین سفر

کفران کید وکینه کاوش به خاک خفت ...

... بیگانه ز دین ز علم ناشی

بار سفر از زمانه بربست

سوی سقر از جهان کمر بست ...

... که شحنه اش بود اندر پی عسس پیش است

من و خیال سلامت از این سفر هیهات

که سعی و کوشش رهزن ز رهنما بیش است ...

... ترک سر و جان گیر پس آنگاه بیاسای

آری سفر عشق همین یک دو سه گام است

از اول این بادیه تا کعبه مقصود ...

... معلوم شود عاقبت از رنج ره عشق

کاین همسفران پخته کدام است و که خام است

هشدار که زاهد نزند راه تو ای دوست ...

... گرچه ره دور و در این راه خطر بسیار است

به سویش با سر پرشور سفر خواهم کرد

گر بخواهد که به کویش برسد پای رقیب ...

... به نگاهی که کند دیده دل از دست مده

سفر وادی عشق است و خطرها در پیش

دل شد از هجر تو بیمار و نگفتم به طبیب ...

... ای دل اگر اقبال بلند است تو را باز

آن ترک سفر کرده بیاید ز سفر زود

... عبیر وعنبر و مشک تتار را چکنم

شنیده ام که تو را بر سر است عزم سفر

توگر روی به سفر من دیار را چکنم

به ناله ها که زدل می کشد بلند اقبال ...

... بی خبر از این وآن زاین سرزمین بندیم بار

گفت از این اندیشه بگذر رو مکن سوی سفر

خاصه فصل نوبهاران خاصه حال اختیار ...

... راست است آری که از ایمان بود حب وطن

راست است آری که می باشد سفر قطعه ز نار

لیک درجایی که جز خواری نبخشد حاصلی ...

... گفتم ای شوخ چه گویی رمضان آمد باز

خیز از جا که کنیم الآن آهنگ سفر

در حدیث است اگر چه زرسول مختار

که سفر نزد خرد قطعه ای آمد ز سقر

لیک صد ره ز حضر هست سفر کردن به

خارسان خوار شوی چون به نظرها به حضر ...

... شوشه سیم تو را گر که ببیند زرگر

وگر از رنج سفر هست تو را اندیشه

نیست غم دارم تدبیر دگر ز این بهتر ...

... خون ز چشم او بریزد در کنار

شوهر او باب من چون در سفر

مرده است و دارد افزون مال و زر ...

... وز بنی زهره بود او را پدر

در سفر رفته است و اکنون مرده است

رخت از دنیا به عقبی برده است ...

... کز درمسجد درآمد بی خبر

مردی و او را به بر رخت سفر

آمد وشه را برابر ایستاد ...

... به هر جا که گشتی بر خلق خوار

به عزم سفر خیز وبربندبار

درخت ار نمی داشت یک جا مقر ...

... ولی چند پندی شنو از غلام

سفر قطعه ای گشته است از سقر

سقر هست یک نقطه بیش از سفر

براه سفر هر طرف رهزنی است

به هر گوشه در راه اهریمنی است

سفر زحمت و رنجها آورد

اگر چه ثمر گنجها آورد ...

... دل از گنج عزت ز همت برید

خطرهای بسیار دارد سفر

بباید نمودن حذر ازخطر ...

... که نوجوانی و کامی ندیده ای به جهان

خدای را بگذر ز این سفر مرو میدان

بیا و رحم به احوال ما غریبان کن ...

... بگویدم که بود این یک از حسین شهید

روم کنون به سفر ای پدر خداحافظ

اگر رخ تو ندیدم دگر خداحافظ ...

... دگر جد وجهد تو از بهر چیست

بهناچار باید روی در سفر

به همراه خودتوشه ای هم ببر

رهی پرخطر هست ومنزل دراز

نیامد کس از این سفر هیچ باز

خوشا آنکه اندر جوانی بمرد ...

... هیچ ندهند اطلاع از موت کس

در سفر تا راحتت گرددزیاد

کنمکاری را زخودخشنود وشاد ...

... هم مکن جز نیکویی تعلیم شاه

نان از آن سفره که خوردی بد مکن

بلکه بد تا خوب میباشد مکن ...

میرزا عبدالله معز الملک

رفت از این جهان چون سوی سفر

زد ضررها ز بسکه بر مردم ...

... آخر مگر نه قصد تو کردم ز راه دور

یا محنت سفر نکشیدم به هر قدم

عمری مگر نه صرف نمودم به عشق تو ...