... مرو را دوستدار راستین است

به هم بودند هر دو چون برادر

نشسته روز و شب با رود و ساغر ...

... به اندوه و به شادی و به تدبیر

اگر ویروست او را بد برادر

و گر شهروست او را بود مادر ...

... که باید نیک مهمانی چو رامین

مرو را گفت رامین ای برادر

بپوش این راز ما در زیر چادر ...

... سپردش زرد را شاهی سراسر

که هم دستور بودش هم برادر

گزید از هر چه او را بود تیغی ...

... ز شادی جان او را جامه ای کرد

کجا رامین و شه هردو برادر

به هم بودند ازین پاکیزه مادر ...

... به نامه گفته بود ای نیک مادر

مرا ببرید از گیتی برادر

کجا او را به جان من ستیزست ...

... مرا یک موی ویس ماه پیکر

گرامی تر ز چون او صد برادر

مرا از ویس باری جز خوشی نیست ...

... به رامین نیز جز نیکی نخواهم

برادر باشد و پشت و پناهم

چو این گفتار ازو بشنید مادر ...

... گرامی داردت چون جان و دیده

وزین دیگر برادر برگزیده

ترا باشد ز بیرون داد و فرمان ...

... جهان را زین فرو مایه بپرداز

به جان من که خون این برادر

ز خون گربه ای بر من سبکتر ...

... همان گه زرد فرخ زاده را خواند

بدو گفت ای گرانمایه برادر

مرا با جان و با دیده برابر ...

... همه ساله همی سوزد بر آذر

ز دست دایه و ویس و برادر

بمانده ستم به دست این سه جادو ...

... وزو خورشید نام من گرفته

ز دیگر سو کمین کرده برادر

ز کین بر جان من آهخته خنجر ...

... همه درها به مهر خویش کرده

همه مهرش برادر را سپرده

در صد گنج بر ویسه گشاده ...

... به خواهش بازگفتند ای خداوند

ترا رامین برادر هست و فرزند

نیایی در جهان چون او سواری ...

... کزو بسیار کام دل برآید

ترا در پیش چون او یک برادر

اگر دانی به از بسیار لشکر ...

... مرا اندر جهان دادار داور

رهاناد از شما هر دو برادر

به هنگام وفا سگ از شما به ...

... ز من بسیار گونه رنج دیده

مرا تو خواهری ویرو برادر

سمنبر ویسه ام بانو و دلبر ...

... فسانه گشته ای در هفت کشور

همیشه خوار بر چشم برادر

که و مه چون به مجلس جام گیرند ...

... همی گویند چون او کس چه باید

که در گوهر برادر را نشاید

اگر خود ویسه بودی ماه و خورشید ...

... جهان از هند و چین تا روم و بربر

به پیروزی تو داری با برادر

نه جز مرز خراسان کشوری نیست ...

... گه آمد کز بزرگان شرم داری

برادر را تو نیز آزرم داری

گه آمد کز جوانی کام جویی ...

... نگارا شرم دار از روی ویرو

کجا کس را برادر نیست چون او

چرا بر خود پسندی کان هنر جوی

همیشه باشد از ننگت سیه روی

ترا گر زان برادر شرم بودی

مرا پیشه بسی آزرم بودی

چو تو مهر برادر را ندانی

من از تو چون نیوشم مهربانی

چو تو نام نیکان را نپایی

برادر را و مادر را نشایی

من از تو مهر چون امید دارم ...

اگرچه یافت رامین مرزبانی

به درگاه برادر پهلوانی

دلش بی ویس با فرمان و شاهی ...

... درین کشور به نام نیک پیدا

مرا فرخ برادر مرزبانست

که آذربایگان را پهلوانست ...

... که من نام و نژادت نیک دانم

تو رامینی شهنشه را برادر

که مهر ویس با جانت برابر ...

... مرا اکنون نه زر باید نه گوهر

نه جان باید نه مادر نه برادر

مرا کام جهان با رام خوش بود ...

... به بهروزی جهان افروز باشی

شهت سالار باشد من برادر

جهانت بنده باشد بخت چاکر ...

... اگر بودی تو تا امروز چاکر

ازین پس باشی آزاده برادر

به جاه اندر ترا انباز دارم ...

... چو شهرو داری اندر خانه مادر

چو ویرو یاور و فرخ برادر

چو رامین یار شایسته تو داری ...

... که نه در کار او با تو بود یار

نخستین یاورت باشد برادر

پس آنگه نامور شاهان دیگر ...

... و یا یکباره سر بر سر نهادن

نیابم بهتر از دستم برادر

برادر را به از شمشیر یاور

نه مردم گر کنم زین پس مدارا ...

... که بیش از مال موبد بود مالش

گزین شاه و دستور و برادر

به گنج و خواسته قارون دیگر ...

... چو خفته کش پلنگ آید به بالین

به بالین برادر رفت رامین

... که بر جانت گزندی ناید از من

منم رامین ترا کهتر برادر

منه جان را ز بهر کین بر آذر ...

... اگرچه داد وی را گنج و گوهر

ندادش تا ازو نستد برادر

جهان را هرچه بینی اینچنین است ...

... همانگه جامه را بر سینه زد چاک

همی گفت آوخ ای فرخ برادر

مرا با جان و با دیده برابر ...

... به زوبین باد ناف من دریده

چرا چون تو برادر را بکشتم

که بشکستم به دست خویش پشتم

اگر یابم هزاران زر و گوهر

کجا یابم دگر چون تو برادر

چو رامین مویه بر کشته بسی کرد ...

... دو پیل مست و دو شیر دلاور

به گوهر ویس بانو را برادر

چو هر شهری به شاهی دادگر داد ...

... تو دلبند اویی و پیوند اویی

از او بیش بودی ز روی برادر

ازیرا که از بهر دفع معادی ...