... به یک نظاره او می فروشی هر دو عالم را

اگر یک گام با من در محبت هم سفر گردی

درخت بی ثمر را باغبان دور از چمن سازد ...

... از همرهی شبنم و از گریه بلبل

از برگ سفر نیست تهی دامن یک گل

آسوده همین آب روان است در این باغ ...

... آرد به سر کوی توام باد و دگر هیچ

ماراست ز برگ سفر و ساز ره عشق

همچون جرس قافله فریاد و دگر هیچ ...

... میسرودم بر گلی یکچند همچون بلبلی

ناگهان برگ سفر آن گل ز گلشن باز کرد

سخت گیریهای هجرش بر فشار طایرم ...

... سینه دارم پرآتش دیده ای دارم پر آب

باشدم ز اندیشه ساز ره و برک سفر

رشته جانی چو زلف دلبران پرپیچ و تاب ...

... کو بیند و دلبرش کند ساز

برک سفر دراز چندی

وآنگاه بزیر ران درآرد ...

... زآن صبح دمم سرشک باران

کان یار سفر گریده ناگاه

در دیده سرشک همچو باران ...

کرده ام از کوی یار بیهده عزم سفر

خار ملامت به پا خاک ندامت به سر ...

... خود به عبث اختیار کرده ام از روزگار

فرقت یار و دیار محنت و رنج سفر

چون سفها خویش را بی سبب افکنده ام ...

... رهسپر غربتم لیک بود قسمتم

چشم تر و کام خشک از سفر بحر و بر

با تعب گرم و سرد صیف و شتا رهنورد ...

... هست بشر من نیم ز امت خیرالبشر

این همه گردیده ام رنج سفر دیده ام

کافرم ار دیده ام ثانی آن جانور ...

... ماند ازو داغ و درد در دل و جان حزین

جانب خلد برین بار سفر بست و شد

در روضات جنان همنفس حور عین ...

... ترک تعلق ایمنت از راهزن کند

برگ سفر ز خود بفشان کاروان مخواه

این نه صدف ز گوهر مهر و وفا تهیست ...

... ز شاخ سدره صفیری به همزبانی ما

سفر به سایه آن سرو پایدار کنیم

اگر کمی نکند عمر جاودانی ما ...

... خضر خجسته روی ما راه دیار یار کو

عمر سفر دراز شد رنگ رخ پریده را

پشت هلال شد دوتا از خم ابروان تو ...

... بر خاک درت پاره دل ریخت سرشکم

در کوی تو این قافله بار سفر انداخت

همچون جرس افسانه فروش است خروشم ...

... نعلم چو آفتاب ز جایی در آتش است

سودی امیدم از سفر روزگار نیست

درباب فیض صبح بناگوش یار را ...

... پیغام تو با عاشق شیدا نتوان گفت

امروز ازین مرحله سامان سفر کن

در مذهب ما امشب و فردا نتوان گفت ...

... ترسم که شوی خرج ره ای عقل گران جان

پا در سفر عشق سبک دار که دور است

ترک دو جهان گوی اگر مرد فنایی ...

... نماز می گساران را ریا هرگز نمی باشد

زخود رفتن سفر باشد خراباتی نژادان را

به کوی می پرستان نقش پا هرگز نمی باشد ...

... سر قدم ساخته از خویش رود سالک عشق

سفر کوی خرابات به پا نتوان کرد

گر کند عشوه گری مغبچه باده فروش ...

... دیده دیری ست که در راه غبار در توست

نکهت مصر سفر کرد و به کنعان نرسید

من گرفتم به قفس تن زنم از دوری گل ...

سرگرم فنا فکر دگر هیچ ندارد

شمع سحری برگ سفر هیچ ندارد

جز شورش آفاق به عالم خبری نیست ...

... ز مرگ تفرقه نبود دل شکیبا را

به آرمیدگی ما سفر چه خواهد کرد

کسی به سرمه تقلید خیره چشم مباد ...