... حکم تو زد این طویله بام

گر هفت گره به چرخ دادی

هفتاد گره بدو گشادی ...

... طوف حرم تو سازد انجم

در گشتن چرخ پی کند گم

آن کیست که بر بساط هستی ...

... نه طاس گذاشتی نه پرچم

هم پرچم چرخ را گسستی

هم طاسک ماه را شکستی

طاووس پران چرخ اخضر

هم بال فکنده با تو هم پر ...

... فرمانده بی نقیصه چون عقل

گردن کش هفت چرخ گردان

محراب دعای هفت مردان ...

... دولت به یتاق نیزه داریت

میرآخوری تو چرخ را کار

کاه و جو از آن کشد در انبار ...

... گر فوت شود یکی نواله ش

بر چرخ رسد نفیر و ناله ش

گر تر شودش به قطره ای بام ...

... تا بارگی تو پیش تازد

سربار تو چرخ بیش سازد

یکباره بیفت ازین سواری ...

... سازنده ز دور چون غریبان

تا چرخ بدین بهانه برخاست

کان یک نظر از میانه برخاست

... پرسید یکی که ای جوانمرد

کز دور زنی چو چرخ ناورد

ما از پی تو به جان سپاری ...

شبگیر که چرخ لاجوردی

آراست کبودیی به زردی ...

... سالیت نشسته گیر و ماهی

تیری زده چرخ بی مدارا

خون ریخته از تو آشکارا ...

... از مرسله های زر حمایل

زرین شده چرخ را شمایل

سیاره به دست بند خوبی ...

... وز گوهر مه زمین منور

زان گوهر و نافه چرخ شش طاق

پر زیور و عطر کرده آفاق ...

... مجنون ز سر نظاره سازی

می کرد به چرخ حقه بازی

بر زهره نظر گماشت اول ...

چون شاه سوار چرخ گردان

میدان بستد ز هم نبردان ...

... مجنون ز پی تو زار بگریست

چرخ از رخ مه جمال گیرد

مجنون به رخ تو فال گیرد ...

... ناید ز تو جز صواب رایی

درع تو به زیر چرخ گردان

بس باد دعای نیک مردان ...

... خاتم آخر آفرینش کار

نوبر باغ هفت چرخ کهن

درة التاج عقل و تاج سخن ...

... تابع حکم او به هفت هزار

حلقه داران چرخ کحلی پوش

در ره بندگی ش حلقه به گوش ...

... کاین گزین بود و او گزیننده

باد بیش از مدار چرخ کبود

بر گزیننده و گزیده درود

... به جنیبت براقت آوردم

مهد بر چرخ ران که ماه تویی

بر کواکب دوان که شاه تویی ...

... نه فلک را به چار میخ برآر

بگذران از سماک چرخ سمند

قدسیان را درآر سر به کمند ...

... جلوه زان داده ام به هفت عروس

تا عروسان چرخ اگر یک راه

در عروسان من کنند نگاه ...

... وز کمان چنو جهان گیری

چرخ نه قبضه کمترین تیری

زان بزرگی که در سگالش اوست ...

... فلک آن را چهار پایه تخت

چشم شه زیر چرخ مینا یی

باد روشن بدین دو بینایی ...

... نور صبح محمدی نسبش

این چو آبادی چرخ باد به جود

و آن شده ختم امهات وجود ...

... بر میان تو کمترین کمریست

مه که از چرخ تخت زر کرده است

با سریر تو سر به سر کرده است ...

... پیل بفکن که سیل ره کندست

بیلکی های چرخ بین چندست

خاک را پیل چرخ کرده مغاک

به چنین پیل گل ندارد باک ...

... سکه بر نقش نیکنامی بند

کز بلندی رسی به چرخ بلند

تا من آنجا که شهربند شوم ...

... چون مجسطی هزار حل کرده

راصد چرخ آبگون بوده

قطره تا قطره قطر پیموده ...

... باز چون تخت و میل بنهادی

گره از کار چرخ بگشادی

چون هنرمند شد به گفت و شنید ...