... هرچه درین خاکدان بود شد آیینه پوش

رو به بیابان نهاد عقل چو موج سراب

تا صف مژگان اوزد به صف اهل هوش ...

... بیشتر در طینت پیران بود مأوای حرص

هر که چون موج سراب از کف عنان حرص داد

می شود صایب بیابان مرگ در صحرای حرص

چون برق زود می گذرد آب و تاب خط

زنهار دل مبند به موج سراب خط

چون مو برآتش است دمی پیچ وتاب خط ...

... به هیچ حیله نگردد دل پریشان جمع

ز موج حادثه مردان نمی روند از جا

که زیر تیغ کند کوه پابه دامان جمع ...

... که ندارند چراغ از سر بیمار دریغ

قطره را سلسله موج رساند به محیط

دل مدارید ازان طره طرار دریغ ...

... ذره ناچیز را خورشید سیما کرد عشق

جلوه زلف پریشان می کند موج سراب

بس که براوراق هستی مشق سودا کرد عشق ...

تیغ سیراب است موج بحر طوفان زای عشق

داغ ناسورست فلس ماهی دریای عشق ...

... تا بدانی که چه مقدار صفا دارد عشق

آسمان موج سرابی است درآن دامن دشت

که من سوخته راآبله پا دارد عشق ...

... شود چو گرم سخن آتشین زبان فراق

حبابش از سر نوح است و موجش ازدم تیغ

برون میار سراز بحر بیکران فراق ...

... که بشکند کمر دوری و میان فراق

چو موج محو شدم در محیط وصل و هنوز

به روی بحر کشم مد داستان فراق ...

عاشق سرگشته را از گردش دوران چه باک

موج دریا دیده را از شورش طوفان چه باک

کشتی بی ناخدا رابادبان لطف خداست

موج ازخود رفته را ز بحر بی پایان چه باک

سد راه عشق نتواند شدن تدبیر عقل ...

... آتش تر می کند درمان این سرمای خشک

کشتی ماشد بیابان مرگ چون موج سراب

قطره زد از بس که هر جانب درین دریای خشک ...

پیش چشمی که ز کان لعل برون آورده است

می کند جلوه موج می احمررگ سنگ

گر به تمکین گرانسنگ تو گویا گردد ...

... غوطه دادند چو فرهاد به خونم هر چند

شد ز تردستی من موجه کوثررگ سنگ

سنگ را موم نماید نفس خونگرمان ...

... در دور عارض توبه مصرف رسید رنگ

بال و پر رمیدن رنگ است موج آب

در لعل آبدار تو چون آرمیده رنگ ...

... ز خود شراب برآرد زمین خانه دل

سفر به بال و پر موج می کند دریا

ز آه و ناله خویش است تازیانه دل ...

... دست حوادث کوته است از دامن آزار من

دارم چو بحر از موج خود صد تیغ عریان در بغل

ما و خرابات مغان کز وسعت مشرب بود ...

... تا بود دلم خراب غم بود

از موج کمر نبست این پل

صایب ز نوای آتشینت ...

... فارغم از آشنایان تا به خود پیوسته ام

در شکست کشتی من موج خونخواری شده است

هر لب نانی که بر خوان فلک بشکسته ام ...

... در بهشتم تا ز اوج اعتبار افتاده ام

دست موج از زخم دندان گهر نیلی شده است

تا من از دریای هستی برکنار افتاده ام ...

... کارساز عالمی از همت مردانه ام

نیست از موج حوادث بر دلم صایب غبار

جوهر شمشیر باشد ابجد طفلانه ام

... گرچه چون مجمر شده است ازآه سوزان خانه ام

نیستم چون خار و خس بازیچه اطفال موج

کشتی نوحم که می خندد به طوفان خانه ام ...