هرکجا دلمرده ای را یافت احیا کرد عشق
جمله ذرات عالم را سویدا کرد عشق
ریخت دریا درگریبان قطره کم ظرف را
ذره ناچیز را خورشید سیما کرد عشق
جلوه زلف پریشان می کند موج سراب
بس که براوراق هستی مشق سودا کرد عشق
صبح شورانگیز محشر زد نمکدان برزمین
تا ز خلوتگاه وحدت رو به صحرا کرد عشق
عقل بالوح و قلم دارد چو طفلان احتیاج
می تواند بی قلم صد دفتر انشا کرد عشق
چون نیابد آب درچشم تماشایی به رقص ؟
برگ برگ این چمن رادست موسی کرد عشق
سهل باشد طور اگر از یکدگر پاشیده است
صد چندین مجموعه را از هم مجزا کرد عشق
محو شد چون شبنم گل درفروغ آفتاب
تارخ خود را به چشم ما تماشا کرد عشق
هر دو عالم خاک شد تا عشق سرپایین فکند
غوطه درخون زد جهان تادست بالا کرد عشق
کوهکن از فکر مرغ نامه برآسوده است
قاصدی چون جوی شیر ازسنگ پیدا کرد عشق
نعمت الوان راحت رابه بیدردان فشاند
درد خود رابهر ماصائب مهیا کرد عشق
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و قدرت عشق اشاره میکند و نشان میدهد که عشق میتواند تجدید حیات کند و هر دلی را شاداب سازد. عشق ذرات عالم را به حرکت درآورده و آنچه که کوچک و ناچیز است را بزرگ و درخشان میکند. او دستاوردهای عقل را به سادگی میسازد و حتی بر چشمان گریان نیز تأثیر میگذارد. عشق میتواند از یکدیگر اجزای مختلف را جدا کند و در عین حال به همه چیز روحی تازه ببخشد. نهایتاً، عشق به عالم خاکی نیز معنا و جنبهای از درد و خوشی میدهد و در آخر، به احساسات عمیق انسانی و نیاز به محبت میپردازد.
هوش مصنوعی: هر جا که شخصی غمگین و دلسرد باشد، عشق به او روح میبخشد و زندگی جدیدی به او میدهد. عشق به گونهای است که تمام ذرات جهان را سیاه و تاریک میکند.
هوش مصنوعی: عشق، قطرهای کوچک را چنان زیبا و درخشان میکند که انگار دریا در آغوشش جا گرفته است و به او شکل و جلوهای همچون خورشید میبخشد.
هوش مصنوعی: دودلی و شور و هیجان عشق باعث میشود که زیبایی زلفهای پریشان جلوهگری کند، به حدی که در دنیای واقعیت هم اثراتی از آن احساسات دیده میشود.
هوش مصنوعی: صبح زیبا و دلانگیز روز قیامت، نمکدان بر زمین افتاد و عشق از مکانی آرام و درونی به سمت بیابان روانه شد.
هوش مصنوعی: عقل مانند لوح و قلمی دارد که باید آن را به دست گرفت، اما عشق این قدرت را دارد که بدون نیاز به قلم و نوشتن، هزاران داستان و احساس را خلق کند.
هوش مصنوعی: وقتی که آب در چشم تماشاگر نباشد، دیگر چه چیزی میتواند او را به رقص درآورد؟ عشق مانند دست موسی، هر برگ این چمن را به حرکت واداشته است.
هوش مصنوعی: عشق باعث میشود که حتی اگر گروهی از چیزها به نظر در هم ریخته و پراکنده باشند، جدا کردن و تمایز دادن آنها از یکدیگر کار سادهتری باشد.
هوش مصنوعی: عشق مانند شبنم بر روی گل است که در نور آفتاب محو میشود و با ظهور آن، تاریکی و غمهایش را برای ما به نمایش میگذارد.
هوش مصنوعی: تمامی هستی تحت تاثیر عشق قرار گرفته و جان خود را فدای آن کرده است. عشق، مانند غوطهور شدن در خون، جهان را متزلزل کرده و تنها زمانی که به بالندگی و اوج میرسد، معانی واقعیاش را به نمایش میگذارد.
هوش مصنوعی: سنگنوردی که در دلش به کار مرغی میانگیشید، حالا دیگر از آن فکر رهایی یافته و قاصدی که همچون جوی شیر از دل سنگ بیرون آمده، عشق را پیدا کرده است.
هوش مصنوعی: نعمتهای گوناگون را به افرادی که دردی ندارند میدهد، و درد خود را برای ما به عنوان کمال و خیر آماده میکند. عشق به نوعی به ما نیازمند میشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون جمال خود هم اندر خود تماشا کرد عشق
رفت و نام عاشق و معشوق پیدا کرد عشق
بود عاشق باطن و معشوق ظاهر شد به عکس
سرباطن را چو در ظاهر هویدا کرد عشق
خود به خود می دید خود را بهر تکمیل ظهور
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.