در حسن و جمالی که تو داری چه توان گفت

سروی صنمی لاله عذاری چه توان گفت

بر صفحه دل ای دل وجان از غم وشادی ...

... حدیث شکر و شکایت کنیم در باقی

که رنگ لاله فرو ریختنوک خار نماند

قرار جان بوصال تو بود قاسم را ...

... بهر کجا که نشینم دمی ز فرقت تو

زخون دیده و دل لاله زار خواهد بود

دلم زدست شد ای دوست دستگیری کن ...

... سر بایدت بکوچه عشاق سر مدار

قاسم بداغ لاله رخان رفت و رسته است

برتر بتش همیشه ریاحین لاله زار

... دل غرق مستیست که عشقیست خشمناک

صد لاله زار عشق ز خاکسترم دمید

تا سوختم ز آتش سودای یار پاک ...

... زد خیمه ببستانها هر جا گل و ریحانها

من لاله سیرابم در پرده چرا باشم

صد سر نهان دارم صد گنج عیان دارم ...

... بس عجب تشنه لبم بهر تسلی دایم

سخن از لاله سیراب و سمن می گویم

من چو در لشکر عرفان تو منصور شدم ...

... اوصاف حسن تست غزلهای بلبلان

حیران آن جمال گل و لاله در چمن

ذرات کون رو بتو دارد بهر طریق ...

... جمله در تسبیح و در تقدیس مست حیرتند

صد هزاران لاله سیراب از صحن چمن

جان عارف در شهود حضرت حق الیقین ...

... در کوی تو سیلاب سرشکم مددی کرد

تا لاله و ریحان دمد از جودت باران

ما ره بتو داریم بهرحال که هستیم ...

... ز آب چشم و خون دل بروید

هزاران لاله در بستان عاشق

بدعوی شهودت جز فنا نیست ...

... یاسمن را از غمش پا در گلست

لاله زار از درد او خون دردلست

گر نبودی رنگ او در لاله زار

کی زدی بلبل در آنجا ناله زار ...

... وز زمرد فرشها در بوستان انداخته

از بهار و ارغوان و لاله و نسرین و گل

برقعی بر روی باغ از پرنیان انداخته ...

... از لطافت رنگ رخسار سمن چون آب بست

وز نظافت لاله را همرنگ آذر آفرید

غنچه ی رعنا که می پوشد قبای فستقی ...

... از برای آنکه یزدانش سخنور آفرید

از بهار و ارغوان و لاله و نسرین و گل

در میان بوستان دیبای ششتر آفرید ...

... بر کف او جامی از یاقوت احمر آفرید

بر کف لاله- که مخمورست- جام می نهاد

بر کف نرگس- که سرمست است- ساغر آفرید ...

... زیر دامان درختان چمن فصل ربیع

لاله های آتشین مانند مجمر آفرید

در میان نوجوانان چمن فصل بهار ...

... فصل نیسان چون بگرید ابر و خندد روی دشت

لاله ها در باغ از قدرت نمودار آورد

ضیمران تار و بنفشه کوژ و لاله شرمسار

ارغوان خونین و گل شوخ و سمن زار آورد ...

... در بر دوشیزگان باغ و مستان چمن

جامی از وحدت به دست لاله ی سیراب داد

نامداری را ز شوکت داد سیم بی شمار ...

... گرد ایوان بوستانی خوشتر از باغ ارم

پربهار و ارغوان و یاسمین و لاله زار

زآنکه تا عشاق را برگ نوا حاصل شود ...

... فراز سرو قدش یاسمین و سنبل و گل

درون پیرهنش برگ لاله و زنبق

کشیده از سر زلف آفتاب در زنجیر ...

... در چمن سرو سهی رقص کند صوفی وار

گر زنی لاله صفت خیمه ی عشرت در کوه

بشنوی قهقهه ی کبک دری از کهسار ...

... ارغوان خرم و گلشن خوش و سوسن دلکش

لاله در آتش و گل در تب و نرگس بیمار

ضیمران تازه و خطمی تر و نیلوفر غرق ...

... شکر سخنی نوش لبی پسته دهانی

شمشاد قدی به زنخی لاله عذاری

بر رهگذرش عاشق و دل خسته نشستم ...