... تسخیر آفتاب جهانتاب میکند

چون آسمان دلی که ملول از سفر نشد

هر کس به صدق در ره توحید زد قدم ...

آنجا که شوق دست حمایت بدر کند

شبنم در آفتاب قیامت سفر کند

قارون شود ز لخت دل وپاره جگر ...

... در منزل نخست دل خویش می خورد

چون راهرو به توشه مردم سفر کند

در خلوت دل است تماشای هر دو کون ...

... خلوت علاج زهد ریایی نمی کند

مانع نمی شود ز سفر سیل را حباب

سالک حذر ز آبله پایی نمی کند ...

... از گرد لشکری چه بر این شاه می رود

گردون سفر به زمزمه عشق می کند

محمل به ذوق بانگ جرس راه می رود ...

... از آتش است سنگ محک بید و عود را

اخلاق خوب وزشت عیان از سفر شود

زینسان که در زمانه ما خوار شد سخن ...

... برگ گلی که مایه آرام بلبل است

بر شبنم رمیده جناح سفر شود

بر فرق هر که سایه درین نشایافکنی ...

... کاین قلب اگر به کور دهی باز پس دهد

از جسم نیست ذوق سفر جان خسته را

چون مرغ پر شکسته که تن در قفس دهد ...

در پرده غنچه برگ سفر ساز می دهد

شبنم عبث چه آینه پرداز می دهد ...

... بحر محیط را به نفس می توان کشید

مطلق عنان کند سفر آب موج را

در می کجا عنان هوس می توان کشید ...

آزاده ما برگ سفر هیچ ندارد

جز دامن خالی به کمر هیچ ندارد ...

... دل بردن ما این همه در کار ندارد

دور سفر سنگ فلاخن به سر آمد

سرگشتگی ماست که پرگار ندارد ...

... صد شکر که ننشست ز پا همت صایب

تا درد غریبی به وطن از سفر آورد

... صایب خبرش هست ز حال من بیدل

هرکس که عزیزی به سفر داشته باشد

... تا دل رگ خامی ز هوس داشته باشد

از مردم کم ظرف نیاید سفر بحر

پیداست حبابی چه نفس داشته باشد ...

... ذوقی که ز پیغام تو دل یافت نباید

آن کس که عزیزش ز سفر بیخبر آید

در عالم افسرده چو دلسوخته ای نیست ...

... آن مرد تمام است ازین خلق زراندود

کز بوته سودا و سفر پاک برآید

صایب چه اثر در دل معشوق نماید ...

... برگوی بی سروپاچوگان نمی کند رحم

آماده سفر شو چون قامتت دوتاشد

پیش از هلاک هر کس چشم از جهان نپوشید ...

... هر کس که در چه افتاد با این رسن برآید

مویت سفید چون شد آماده سفر شو

کاین صبح طی چو گردید صبح کفن برآید ...

سفر گزین که سخن در وطن غریب نگردد

شکسته پای وطن را سخن غریب نگردد ...

... بغل گشاده چو صبحم ستاره ریز چو گردون

به این امید که خورشید رویم از سفر آید

کجاست باد مرادی که بی فسون معلم ...

... زمانه ای است که بندند بر رخش در کنعان

اگر به دست تهی ماه مصر از سفر آید

به جنگ دشمن عاجز مرو که در ره مردی ...