آفت ز خودپسند جدایی نمی کند
خلوت علاج زهد ریایی نمی کند
مانع نمی شود ز سفر سیل را حباب
سالک حذر ز آبله پایی نمی کند
هر کس که دید داغ کلف بر جبین ماه
از آفتاب نور گدایی نمی کند
آزادگان ز شکر و شکایت منزهند
عاشق ز درد چهره حنایی نمی کند
بارست همچو ناخنه بر چشم اهل دید
هر ناخنی که عقده گشایی نمی کند
قارون به زیر خاک همان در ترددست
حرص زر از بخیل جدایی نمی کند
گوش سخن پذیر طلب کن که عندلیب
در برگریز نغمه سرایی نمی کند
بر مرغ پر شکسته قفس باغ دلگشاست
جان از بدن ز عجز جدایی نمی کند
صد رخنه در حصار تن افتاد چون قفس
غافل هنوز فکر رهایی نمی کند
هر چند نسبت تو به طوبی است نارسا
زین بیشتر خیال رسایی نمی کند
مزدور کارخانه ابلیس می شود
بی حاصلی که کار خدایی نمی کند
با صد دلیل مرکز پرگار حیرت است
آن را که شوق راهنمایی نمی کند
از آفت است کوتهی بال و پر حصار
شهباز قصد مرغ سرایی نمی کند
تا پنبه اش به لب نگذارند چون جرس
بی مغز ترک هرزه درایی نمی کند
شد بوته گداز تمامی هلال را
الماس کار نان گدایی نمی کند
نور کلام صدق جهانگیر می شود
در پرده صبح چهره گشایی نمی کند
صائب اگر چه در قفس آهنین فتد
از خود گسسته فکر رهایی نمی کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوعات خودپسندی، جدایی و تلاش برای رهایی از محدودیتها میپردازد. شاعر به انتقاد از افرادی اشاره میکند که گرفتار احساسات منفی و ادعاهای دروغیناند و از حقیقت فاصله دارند. او به آزادی و کوشش برای به دست آوردن دانش و حقیقت تأکید میکند و بیان میکند که آزادگان از هرگونه شکایت و درد منزهند. در نهایت، شاعر هشدار میدهد که کسانی که به دنبال رهایی و حقیقت نیستند، هیچگاه به مقصد نخواهند رسید.
هوش مصنوعی: کمبود واقعی بودن و خودپسندی باعث میشود که فرد نتواند از دیگران جدا شود، و تنها در تنهایی نمیتوان به درمانی برای زهد غیرصادقانه دست یافت.
هوش مصنوعی: سفر کردن برای کسی که ارادهای قوی دارد، مانع نمیشود که در مسیرش با مشکلات یا موانع مواجه شود. کسی که همیشه احتیاط میکند، از خطرات جلوگیری میکند و خود را از آسیبهای احتمالی دور میسازد.
هوش مصنوعی: هر کسی که کمرنگی و نشانههای گناه یا آسیب را بر زیبایی ماه (که نماد عشق یا معشوق است) ببیند، به دنبال جلب توجه و طلب کمک از دیگران نخواهد بود.
هوش مصنوعی: آزادگان از هر نوع شکایت و دلخوری پاک هستند و افرادی که عاشقاند به خاطر درد و رنج خود، از زیبایی و عشق چیزی کم نمیکنند.
هوش مصنوعی: همچون ناخن که بر چشم بینایان میافتد، هر کسی که نتواند مسائل را حل کند و درد دلها را باز کند، از نظر دیگران ناپیدا میماند.
هوش مصنوعی: قارون در حالی که به زیر خاک رفته، همچنان در حال رفت و آمد است و حرص او به طلا و ثروت از بخیل جدا نمیشود.
هوش مصنوعی: برای شنیدن سخن دلنشین، آمادهباش، چرا که بلبل در جایی که گلها نیستند، آواز نمیخواند.
هوش مصنوعی: پرندهای که بالهایش آسیب دیده، در قفس باغ آرامش دارد. جان از بدن به خاطر ناتوانی از جدایی، جدا نمیشود.
هوش مصنوعی: بسیاری از نقاط ضعف و آسیبپذیریها در وجود جسمی انسان ایجاد شده است، اما با این حال، او همچنان به عدم آگاهی و بیتوجهی به آزادی و رهایی خود ادامه میدهد.
هوش مصنوعی: هرچند که ارتباط تو با طوبی (درخت بهشتی) به حد کافی نیست، اما این باعث نمیشود که آرزوهایم از زیبایی و خوشی کاهش یابد.
هوش مصنوعی: کسی که برای ابلیس کار میکند، سرانجام به نتیجهای نخواهد رسید و باید بداند که اگر کارش خدایی نباشد، بیفایده خواهد بود.
هوش مصنوعی: آن کسی که شوق و انگیزهای برای پیشرفت و یادگیری ندارد، حتی با وجود فراوانی دلایل و شواهد، در دنیای حیرت و بلاتکلیفی سرگردان میماند.
هوش مصنوعی: از آفتهایی که ایجاد میشود، محدود بودن توانایی و آزادی شهباز است. او هرگز به فکر رفتن به مکانی که مختص دیگر پرندههاست، نیست.
هوش مصنوعی: تا زمانی که به او اجازه ندهند، نمیتواند چیزی بگوید و مثل یک زنگ بیهیچ محتوایی نمیتواند صدایی از خود درآورد.
هوش مصنوعی: تمامی هلالها در حال ذوب شدن هستند و به مانند الماس درخشان شدهاند، اما کار نان را تنها با طلب گدایی انجام نمیدهند.
هوش مصنوعی: نور حقیقت همیشه بر جهان تاثیرگذار است، اما در آغاز روز، بهطور واضح خود را نشان نمیدهد و به تدریج آشکار میشود.
هوش مصنوعی: صائب حتی اگر در قفس آهنی گرفتار شود، باز هم از فکر رهایی و آزادی دست نمیکشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.