شماره ۱ - قطعه: شنیدم پشه‌‌ای بر پشت پیلی

شماره ۲ - قطعه در تعریف شاعر نامی شیرین‌سخن صائب: در خواب گشت صائب ظاهر بچشم جانم

شماره ۳ - قطعه: غنی را بین که از مال فقیران

شماره ۴ - قطعه در تعریف و توصیف بزرگان عرفان و ادب: هست عرفان و ادب ملکی که در آن مولوی

شماره ۵ - قطعه: شنیده‌ام که شبانی به گوسفندان گفت

شماره ۷ - قطعه: چند گوئی کنم انفاق اگر یابم مال

شماره ۸ - قطعه: هرجا که بپاست طرفه کاخی مردم

شماره ۹ - قطعه: توان بچار صفت بود مفتخر کان چار

شماره ۱۰ - قطعه: ز تبدیل خزانی و بهاری

شماره ۱۱ - قطعه: شنیدم که هارون به بهلول گفت

شماره ۱۲ - قطعه: چو باید عاقبت رفتن ز دنیا

شماره ۱۳ - قطعه: اگر دانائی اندر کار باشد

شماره ۱۴ - قطعه: راستی آنچه تصور رود از بهر بشر

شماره ۱۵ - قطعه ذیل بجهه تمثال مبارک حضرت قطب العارفین: بیا تمثال قطب عارفان بین

شماره ۱۶ - قطعه: جناب خواجه محیت حقش بیامرزد

شماره ۱۷ - قطعه: هرچه در عالم خرابی رخ دهد

شماره ۱۸ - قطعه: پرورد بهر خدمت خلق آنکه خویش را

شماره ۲۰ - قطعه: دهان بسته قفس و اندر آن سخن مرغیست

شماره ۲۲ - قطعه: اگر نه نفس محیلت مطیع فرمانست

شماره ۲۳ - قطعه: شنیدم که از مال داری لئیم

شماره ۲۴ - قطعه: جبرئیل‌ آمد بامر حضرت پروردگار

شماره ۲۵ - قطعه: یک بنده تمام عمر خود را

شماره ۲۶ - قطعه: این قدر ای توانگر مفشارنای مسکین

شماره ۲۷ - قطعه: بر این سرا چه فانی مبند دل زنهار

شماره ۲۸ - قطعه: مبر رشک بر آنکه او را ملک

شماره ۲۹ - قطعه: این شنیدی که نکته پردازی

شماره ۳۰ - قطعه: بود قرآن کتابی پای تا سر

شماره ۳۱ - قطعه: دریغ کان هنر اوستاد ما شیدا

شماره ۳۲ - قطعه: یکی را گه و بی گه اندر سرای

شماره ۳۳ - قطعه: اگر بکار تو افتد گره ز بازی چرخ

شماره ۳۴ - قطعه: حرمت دهقان بود لازم اگرچه بنده را

شماره ۳۵ - قطعه: گهی بفقر شوی‌امتحان گهی به غنا

شماره ۳۶ - قطعه: به هر چیز مهرت فزونتر بود

شماره ۳۷ - قطعه: آنکوست به شط چو بط شناور

شماره ۳۸ - قطعه: عمارتی که بنا کرد خواجه همچو بهشت

شماره ۳۹ - قطعه: همیشه رسم جهانست اینکه نعمت را

شماره ۴۰ - قطعه: هست ثابت که اهل عرفان نیست

شماره ۴۱ - قطعه: ای همه باد و خاک و آتش و آب

شماره ۴۲ - قطعه: خون که افسرد چه نفعش ز عناب رسد

شماره ۴۳ - قطعه: گر ندانی چیست تمثال حرام اندوختن

شماره ۴۴ - قطعه: گنج منست نیروی من بهر کسب و کار

شماره ۴۵ - قطعه: هزار شکر که هرچند خامه فرسودم

شماره ۴۶ - قطعه: مرا صغیر تخلص به‌جا بود که سه چیز

شماره ۴۷ - قطعه: پرسید سائلی ز من آن آب خشگ چیست