|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر درباره‌ی مرغی است که در قفسی imprisoned و سخن‌گو و پرواز کننده است. به نظر می‌رسد که وقتی قفس به دلخواه باز شود و مرغ آزاد شود، می‌تواند به جایی که نیاز دارد برود، فارغ از مرزهای قفس. در اینجا بوم (پرنده) و بلبل هر دو به نوعی قابل قبول هستند و به حقیقت و مجاز اشاره دارند. در نهایت، شعر به این نکته می‌پردازد که اگر بوم به ویرانه‌ای برود یا بلبل به گلشن، هر کدام در جای خود می‌توانند مفهومی داشته باشند.
هوش مصنوعی: در قفسی که در آن دهان بسته است، پرنده‌ای وجود دارد که با وجود محدودیت‌ها، آرزوی پرواز را در دل دارد و در درونش گفتگو می‌کند.
هوش مصنوعی: ناگهان از روی بام تو، می‌توانی دل‌های مردم را به سوی خود جلب کنی، همچنان که در مواقع ضروری، در قفس را می‌گشایند.
هوش مصنوعی: هر دو گفتار مانند بوم و بلبل می‌شوند، اما فقط کسانی که به حقیقت علاقمندند، آن را می‌پذیرند، در حالی که دیگران به زیبایی‌های ظاهری و غیر واقعی توجه دارند.
هوش مصنوعی: اگر جایی خراب و ویران باشد، رود هم آنجا می‌رود. اما اگر در باغی بلبلی باشد که ساز بزند، می‌توان به زیبایی و نشاط آنجا امیدوار بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زمانه اسب و تو رایض، به رای خویشت تاز
زمانه گوی و تو چوگان به رای خویشت باز
اگرچه چنگ نوازان لطیف دست بوند
فدای دست قلم باد دست چنگ نواز
تویی، که جور و بخیلی به تو گرفت نشیب
[...]
اگر چه دیده افعی بخاصیت بجهد
بدانگهی که زمرد بدو بری بفراز
من این ندیدم، دیدم که خواجه دست بداشت
برابر دل من بترکید چشم نیاز
اگر دو دیده افعی به‌خاصیت بکند
بدانگهی که زمرد بدو برند فراز،
من این ندیدم و دیدم که میر دست بداشت
برابر دل من بترکید چشم نیاز.
بهشت وار شد از نوبهار گیتی باز
در بهشت بر او کرد چرخ گوئی باز
درم درم شده روی زمین چو پشت پلنگ
شکن شکن شده آب شمر چو سینه باز
سرشگ ابر کند هر فراز را چو نشیب
[...]
چو عزم کاری کردم مرا که دارد باز
رسد به فرجام آن کار کش کنم آغاز
شبی که آز برآرد کنم به همت روز
دری که چرخ ببندد کنم به دانش باز
اگر ندارم گردون نگویدم که بدار
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.