گنجور

 
مسعود سعد سلمان

شماره ۱ - توصیف بر شکال: برشکال ای بهار هندستان

شماره ۲ - ثنای عضدالدوله شیرزاد: گرچه خرم شده ست لوهاوور

شماره ۳ - توصیف اسب: مرکبش فعل برق و صرصر پای

شماره ۴ - ستایش سلطان مسعود: پدری کز همه ملوک جهان

شماره ۵ - مدح خواجه ابونصر: خواجه بونصر پارسی که جهان

شماره ۶ - مدح امیر بهمن: باز کس چون امیر بهمن نیست

شماره ۷ - مدح ابوالفضایل: بوالفضایل که سیدیست اصیل

شماره ۸ - مدح امیر ماهو: ماهو آن سید ستوده خصال

شماره ۹ - مدح امیر کیکاوس: در برابر امیر کیکاوس

شماره ۱۰ - مدح شاهینی: باز شاهینی نکو دیدار

شماره ۱۱ - مدح ابوالقاسم دبیر: باز ابوالقاسم آن خیاره دبیر

شماره ۱۲ - مدح حسین طبیب: مشفق عمرها حسین طبیب

شماره ۱۳ - در حق خویش گوید: من که مسعود سعد سلمانم

شماره ۱۴ - صفت محمد نایی: لحن نای محمد نایی

شماره ۱۵ - صفت عثمان خواننده: باز عثمان عندلیب آواز

شماره ۱۶ - صفت علی نایی: از دگر سو علی به نغمه نای

شماره ۱۷ - صفت اسفندیار چنگی: چنگ اسفندیار چنگی باز

شماره ۱۸ - صفت کودک جعبه زن: جعبه کودک خویش دلکش

شماره ۱۹ - صفت زرور بربطی: زرور از بربط بدیع نوا

شماره ۲۰ - صفت پری بانی: پری خوش خط ار به رنگ رباب

شماره ۲۱ - صفت بانوی قوال: بانو آن نادر جهان بسرود

شماره ۲۲ - صفت ماهوک رقاص: ماهوک در میان چو در گردد

شماره ۲۳ - طیبت: طیبتی می کنم معاذالله