وحید نجف آبادی در ‫۹ روز قبل، چهارشنبه ۷ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۵:۳۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۶۵:

درود ارادت

بیت 4 رم هرکلمه اضاف یا کسر بشه معنای شعر شکل دیگری میشود

میگه

گر که قافی، تو را چون آسیا

اگر به بزرگی و استواری کوه قاف باشی

وحید نجف آبادی در ‫۱۳ روز قبل، شنبه ۳ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۴:۵۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۷:

بت عیار=زیبارویی که رو دستش نیست

وحید نجف آبادی در ‫۱۳ روز قبل، شنبه ۳ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۳:۳۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۵۸:

درود ارادت

مراد از دوزخ آشام، عاشقی است که قوت و غذاش آتش عشقه

وحید نجف آبادی در ‫۱۴ روز قبل، پنجشنبه ۱ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۸:۳۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۳:

به کسی ندارم الفت ز جهانیان مگر تو

اگرم تو هم برانی، چه کنم ز بی پناهی

#حق

وحید نجف آبادی در ‫۱۶ روز قبل، سه‌شنبه ۲۹ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۰۷:۲۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۰۳:

کشته اَحد به معنای مات در حکم آن یگانه مطلق

وحید نجف آبادی در ‫۱۸ روز قبل، دوشنبه ۲۸ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۰۵:۱۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۰:

ذره ای از نور حق افتاد اندر کائنات

عرش مستو فرش مستو عرصه دوار مست

ذره ذره خاک را از آن بت یکتا مست

وحید نجف آبادی در ‫۲۴ روز قبل، سه‌شنبه ۲۲ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۰۱:۱۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۹۷:

درود ارادت

معنی بیت اول

ای گرد عاشقانت از رشک تخته بسته

مولانا از زبان خداوند میگه که؛ خداوند از غیرتش به دور عاشقانش حصار بسته 

تخته اینجا به معنای حصار هست

وی جمله عاشقانت از تخت و تخته رسته

میگه که ای تویی که عاشقانت هم از تخت به معنای تخت پادشاهی تشبیحی از عالم مادی است رسته اند، رها شده اند و همینطور از تخت که به معنای حصار است رها شدند ینی چنان شیفته تو اند که نیازی به حصار نیست و جایی نمی روند

وحید نجف آبادی در ‫۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۴ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۰۴:۱۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۴۱:

خوش قمر رویی کز این غم میگدازد چون هلال

به جای کلمه می گذارد، کلمه می گدازد با معنی بیت هم خوانی دارد

وحید نجف آبادی در ‫۱ ماه قبل، پنجشنبه ۱۰ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۰۵:۴۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷:

سنگ و کلوخی باشد او (سخت و بی جان و سرد) او را چرا طلب کنم و بخواهم(مگر طالب بلا هستم ک او را بخواهم) 

وحید نجف آبادی در ‫۱ ماه قبل، پنجشنبه ۳ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۰۵:۲۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۲۸:

آنکـس که تُ را دارد از عـیش چه کم دارد

وحید نجف آبادی در ‫۱ ماه قبل، چهارشنبه ۲ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۰۶:۴۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۲:

برداشت کلی از بیت:

بعد از 4 سال به هم دیگر رسیدیم 

ای کاش چنان دوچارت گردم که یکسره وصلت باشم

وحید نجف آبادی در ‫۱ ماه قبل، چهارشنبه ۲ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۰۶:۳۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۲:

درود

فکر کنم مراد از دو چار‌ این است که" بیشتر باشی" تا من  از عشق  تو، از دیدن تو بیشتر فیض و بهره ببرم

وحید نجف آبادی در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۸ مهر ۱۴۰۳، ساعت ۰۳:۰۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۳۱:

سیر گردی زان همه جفتان تو زود

چونک که فرد فرد فردی عاقبت

 

وحید نجف آبادی در ‫۱ ماه قبل، جمعه ۲۷ مهر ۱۴۰۳، ساعت ۰۳:۵۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۱:

پرسید یکی که عاشقی چیست

گفتم که مپرس ازین معانی

انگه که چو من شوی ببینی

وانگه که بخواندت بخوانی

 

وحید نجف آبادی در ‫۱ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ مهر ۱۴۰۳، ساعت ۰۴:۵۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۷:

آشنایان اگر ز ما گشتند

غرقه را آشنا در آن دریاست

چه بی خویش است آن بی چون عجب با این دل پرخون، 

که ببریدست آن خویشی ز خویشانم به جان تـــُ

وحید نجف آبادی در ‫۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۳ مهر ۱۴۰۳، ساعت ۰۷:۴۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۵۳:

هرکه را از جان برآرد غرقه جانان کند

غرقه صحیح است به معنای مستغرق جانان شدن

 

وحید نجف آبادی در ‫۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۳، ساعت ۰۳:۱۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۳:

کسی که عاشق اون یگانه صاحب جمال بشه از زیبایی چهره اش میتونی بخونی(سعی کردم معنی بیت رو بنویسم ولی نمیشه) 

وحید نجف آبادی در ‫۲ ماه قبل، پنجشنبه ۵ مهر ۱۴۰۳، ساعت ۰۱:۵۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۹۴:

آتش عشق است درآ در میان

غم مخور ار زیر تو آتش بود

وحید نجف آبادی در ‫۲ ماه قبل، چهارشنبه ۲۸ شهریور ۱۴۰۳، ساعت ۰۳:۲۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۲۳:

این اقبال در وهم و خیال هم نمیگنجد (از بزرگی، از شیرینی، از لذت بی پایان) 

وحید نجف آبادی در ‫۲ ماه قبل، دوشنبه ۲۶ شهریور ۱۴۰۳، ساعت ۰۳:۱۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۰۵:

بیت آخر 

این درختان سبز از آتش شوند

آب دارد این درختان را (زیان)

با توجه به ضد بودن آب و آتش

و مفهوم شعر، بجای زبان کلمه‌"زیان"

معنی شعر رو کاملتر میکنه