بر آستانه اسرار آسمان نرسد
به بام فقر و یقین هیچ نردبان نرسد
گمان عارف در معرفت چو سیر کند
هزار اختر و مه اندر آن گمان نرسد
کسی که جغدصفت شد در این جهان خراب
ز بلبلان ببرید و به گلستان نرسد
هر آن دلی که به یک دانگ جو جوست ز حرص
به دانک بسته شود جان او به کان نرسد
علف مده حس خود را در این مکان ز بتان
که حس چو گشت مکانی به لامکان نرسد
که آهوی متأنس بماند از یاران
به لاله زار و به مرعای ارغوان نرسد
به سوی عکه روی تا به مکه پیوندی
برو محال مجو کت همین همان نرسد
پیاز و سیر به بینی بری و می‌بویی
از آن پیاز دم ناف آهوان نرسد
خموش اگر سر گنجینه ضمیرستت
که در ضمیر هدی دل رسد زبان نرسد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به محدودیت‌های فهم و درک انسان اشاره می‌کند و این‌که انسان با تلاش‌های خود نمی‌تواند به عمق و اسرار آسمانی برسد. او به دلایل مختلفی از جمله حرص، حس، و قرار گرفتن در دنیای مادی اشاره می‌کند که همه سبب دوری از شناخت حقیقی می‌شوند. همچنین، نمونه‌هایی از زندگی را بیان می‌کند که نشان‌دهنده‌ی ناکامی در نرسیدن به حقیقت و زیبایی‌های عمیق هستند. در نهایت، شاعر بر این نکته تأکید می‌کند که به رغم کوشش‌های ما، برخی از حقایق و درک‌ها فراتر از کلمات و ادراک انسانی هستند و تنها با سکوت و توجه به دل می‌توان به آنها رسید.
هوش مصنوعی: در ایوان دانش و حقیقت آسمانی، هیچ‌گونه نردبانی از فقیر و یقین به اوج نمی‌رسد.
هوش مصنوعی: عاشق و عارف وقتی در مسیر شناخت و درک عمیق پیش می‌روند، حتی اگر در آسمان هزاران ستاره و ماه را ببینند، همچنان به آن تصور و گمان از معرفت و شناخت واقعی نخواهند رسید.
هوش مصنوعی: کسی که مانند جغد به شب و تاریکی عادت کند و از زیبایی‌ها و خوشی‌های زندگی فاصله بگیرد، هرگز نمی‌تواند به خوشی‌ها و شادی‌های واقعی برسد.
هوش مصنوعی: هر دلی که به دنبال یک بخش کوچک از طلا باشد، به خاطر حرص و طمعش، در نهایت از رسیدن به ارزش‌های واقعی و بزرگ‌تر باز می‌ماند.
هوش مصنوعی: در این فضا به دنبال حس خود نباش، زیرا وقتی حس در این مکان محدود شود، قادر به رسیدن به حقیقت بی‌نهایت نخواهد بود.
هوش مصنوعی: این بیت به تصویر کشیدن حالتی از جدایی و دوری است. شاعر اشاره می‌کند که حیوانی زیبا و آرام باید همچنان در میان دوستانش باشد و از زیبایی‌های دنیای بیرون دور بماند تا به مکان‌های ناپسند و بی‌احساس نرود. این تصویر به ما احساس نیاز به مراقبت و محافظت از زیبایی‌ها و لحظات خوب را منتقل می‌کند.
هوش مصنوعی: به سمت عکه برو تا به مکه برسد، اما نخواهی توانست این مسیر را طی کنی، زیرا همین مسیر برای تو فراهم نیست.
هوش مصنوعی: اگر بوی پیاز و سیر را به مشام برسانی، دیگر بوی خوشی مانند بوی دم ناف آهوان را نمی‌شنوی.
هوش مصنوعی: اگر درونت پر از افکار و احساسات ارزشمند است، بهتر است سکوت کنی. زیرا آنچه در دل و ضمیرت وجود دارد، فراتر از کلام و بیان است و فقط با دل می‌توان آن را درک کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
مرا ز عشق تو گر شادیی به جان نرسد
تو شاد باش که جز غم به عاشقان نرسد
روا مدار که بیمار لعل چون شکرت
ز پا در آید و دستش بناردان نرسد
بیان طره تو کردمی و لیک دلم
[...]
اگر وظیفة دردت زمان زمان نرسد
حلاونی بدل و لذتی به جان نرسد
حلاوتی که نرا در چه زنخدان است
هزار یوسف مصری به قعر آن نرسد
تو هر طرف که کشی نیر من ز رشک آنجا
[...]
به گرد گریه من ابر درفشان نرسد
به آه حسرت من برق خوش عنان نرسد
مجردان چو مسیح از علایق آزادند
کمند رشته مریم به آسمان نرسد
مرا ز خرمن گردون چه چشمداشت بود؟
[...]
نیم غمین که به گردون مرا فغان نرسد
اگر به بار رسد گو به آسمان نرسد
چه پرورش دهم آن نخل را درین گلشن
که چون رسد ثمر او به باغبان نرسد
چرا کشم چو نه آهم رسد ز ضعف بر او
[...]
کدام شب که فغانم به آسمان نرسد
خدا کند که ز دوری کسی به جان نرسد
از آن همیشه ترا سر بر آستان دارم
که پای غیر برین خاک آستان نرسد
من و گلی که زبس سرکشی درین گلشن
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.