امین کیخا در ‫۱۲ سال قبل، یکشنبه ۵ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۰۳:۰۲ دربارهٔ اوحدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۷۹:

مراغه به معنی غلتیدن عربی است اما در فرهنگ های عربی نمی باشد زیرا از برساخته های ایرانیان است و به این معنی از دیگر باب ها عربی ان وجود دارد اما مراغه که نام شهری در اذربایجان است و شهر مهمی در تاریخ بوده است یکی اینکه یک نپایشگاه ( رصد خانه) داشته مدتی مرکز فرمان دهی هولاکو خان بوده است و خود اوحدی و کسی بنام نازکی مراغه ای زباناوران ان دیار بوده اند

امین کیخا در ‫۱۲ سال قبل، یکشنبه ۵ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۰۲:۵۰ دربارهٔ اوحدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۷۹:

صافی ادم ساده دل و پاک باشد
مراغه غلتیدن می باشد مثلا ایشان بی خاک مراغه می کنند یعنی بی اب شنا می کنند و بی ساز می رقصند
قرق جایگاهی است که کسان نتوانند وارد ان گردند

مجید در ‫۱۲ سال قبل، یکشنبه ۵ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۰۲:۱۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۵:

در شعر سه تن پیمبرانند
هر چند که لا نبی بعدی
اوصاف و قصیده و غزل را
فردوسی و انوری و سعدی

علی نامیرا در ‫۱۲ سال قبل، یکشنبه ۵ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۰۲:۱۴ دربارهٔ اوحدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۷۹:

شعر عجیبیه...
تقریبا تو همه بیت‌هاش «صافی» هست. این صافی کیه یا چیه؟ قرق؟ مراغه؟ من که چیزی نفهمیدم.

علی نامیرا در ‫۱۲ سال قبل، یکشنبه ۵ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۰۲:۱۱ دربارهٔ اوحدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۷۹:

آن باد مشک بیز که *آید* ز سوی تو

m در ‫۱۲ سال قبل، یکشنبه ۵ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۳۰ دربارهٔ نظامی » خمسه » مخزن الاسرار » بخش ۸ - نعت سوم:

در بیت هفده پانصد و پنجاه صحیح است زیرا زمان سرودن شعر در سال پانصد و پنجاه هجری بوده و انتضار شاعر را تا آن سال نشان میدهد

ناشناس در ‫۱۲ سال قبل، یکشنبه ۵ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۲۶ دربارهٔ نظامی » خمسه » مخزن الاسرار » بخش ۸ - نعت سوم:

در بیت هفده پانصدو پنجاه درست است زیرا شعر در سال پانصد و پنجاه هجری سروده شده و اشاره شاعر به زمان ظهور میباشد که تا حیات شاعر 550 سال از آن گذشته است

امین کیخا در ‫۱۲ سال قبل، یکشنبه ۵ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۲۰ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۸ - گفتار اندر فراهم آوردن کتاب:

با فرخ لغت زیبایی نظامی گنجوی دارد و ان فرخ نبرد است یعنی انکس که در نبرد بختیاری دارد و پیروز می شود

امین کیخا در ‫۱۲ سال قبل، یکشنبه ۵ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۱۶ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۸ - گفتار اندر فراهم آوردن کتاب:

هر سپاه چند گند بوده است و سرکرده گند را گند سالار می گفته اند در دوره ساسانیان

امین کیخا در ‫۱۲ سال قبل، یکشنبه ۵ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۰۰:۵۵ دربارهٔ نظامی » خمسه » اسکندرنامه - بخش اول: شرف‌نامه » بخش ۱۵ - تظلم مصریان از زنگیان پیش اسکندر:

نسخه مورد استفاده دکتر بیات زنجانی بی هراس نوشته است

مینا در ‫۱۲ سال قبل، یکشنبه ۵ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۰۰:۴۵ دربارهٔ نظامی » خمسه » اسکندرنامه - بخش اول: شرف‌نامه » بخش ۱۵ - تظلم مصریان از زنگیان پیش اسکندر:

در بیت 29 مصراع دوم کلمه آخر بصورت هراس صحیح است که هزاس درج شده که بصورت هزاس هم توسط اینجانب ترجمه شده با پوزش ا:-) همه خوانندگان و تشکر از برادر خوبم جناب کیخا

m در ‫۱۲ سال قبل، یکشنبه ۵ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۰۰:۴۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱:

شیراز پر غوغا شود شکر لبی پیدا شود
ترسم که آشوب لبش بر هم زند بغداد را
من اینجوریشو شنیده بودم

امین کیخا در ‫۱۲ سال قبل، یکشنبه ۵ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۰۰:۳۶ دربارهٔ نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۸۸ - بیرون آمدن شیرین از خرگاه:

رزیدن یعنی رنگ کردن

امین کیخا در ‫۱۲ سال قبل، یکشنبه ۵ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۰۰:۳۰ دربارهٔ نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۴۵ - نالیدن شیرین در جدایی خسرو:

نیفه یا نیف پوست شکم جانور باشد بویژه پوست پیرامون ناف جانور ونیز بندازار و شلوار هم هست

امین کیخا در ‫۱۲ سال قبل، شنبه ۴ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۲۲:۱۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳:

ایا مصلحت بیت اخر اشاره به مصلح الدین لقب سعدی دارد؟

امین کیخا در ‫۱۲ سال قبل، شنبه ۴ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۵۸ دربارهٔ عرفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۶:

عرفی قرن دهمی و سالیانی در هند گذرانده پس اوردن مسلمان و هندو به عنوان دو مرام و روش زیست شگفت نیست

نوذر الیاس در ‫۱۲ سال قبل، شنبه ۴ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۱۴ دربارهٔ عرفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۶:

من آخرین بیت این غزل را چنین شنیده ام:
چنان با نیک و بد خو کن که بعد از مردنت عرفی
مسلمانت به زمزم شوید و هندو بسوزاند

ارزو در ‫۱۲ سال قبل، شنبه ۴ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۱۹:۵۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۴:

این شعر رو حامد بهداد در فیلم نارنجی پوش زمزمه می کرد.مخصوصا این بیت رو
به عمری یک نفس با ما چو بنشینند برخیزند
نهال شوق در خاطر چو برخیزند بنشانند

رضا سعدی در ‫۱۲ سال قبل، شنبه ۴ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۱۵:۰۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳:

...> داتیس، شاید هم معنیش این بوده که «یاری که در کاروان بود و بارش افتاد را رها کردند» یعنی: یار بار افتاده را در کاروان، بگذاشتند
جابه‌جایی «را» مرسوم بوده.

امین کیخا در ‫۱۲ سال قبل، شنبه ۴ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۵۰ دربارهٔ نظامی » خمسه » اسکندرنامه - بخش اول: شرف‌نامه » بخش ۱۵ - تظلم مصریان از زنگیان پیش اسکندر:

نوردیدن را بجای scrolling فرهنگستان پیش نهاده است