گنجور

 
خیام

از آمدن بهار و از رفتن دی

اوراق وجود ما همی گردد طی

می خور! مخور اندوه که فرمود حکیم

غمهای جهان چو زهر و تریاقش می

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode