ناشناس در ۱۰ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۳ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۲:۴۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۳:
زیباست بیشک حافظ لسان الغیب است
مهرداد در ۱۰ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۳ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۱:۲۳ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷:
بنده نوشته ی تارا را تایید میکنم، منظور از گور در ادبیات کهن ایران، گراز است. در ظاق بستان کرمانشاه نیز که به دوره ساسانیان برمیگردد صحنه شکارگاه گراز هنوز هم با جزییات قابل مشاهده است، ترچمه گور به گورخر صرفا اسلامیزه کردن اصل ماجراست، ضمن اینکه خوردن گورخر با عقل هم جور در نمی آید گراز یا خوک وحشی هنوز هم در مناطقی از ایران مصرف غذایی دارد مخصوصا گراز مناطق کوهستانی و سردسیر گوشت خوبی دارد.
Majid در ۱۰ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۳ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۱۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۳:
سلام دوستان من بعد از سالها که این غزل را خونده بودم تازه برایم مکاشفه شد که معانیی نهفته در این شعر است که باید با گوش جان و چشم دل خواند به نظر من حافظ در این شعر زیرکی کرده و بشارت مسیح و پیغام انجیل را میدهد لطفا از تعصبات خود کم کنید و مطالعات دینی خود را زیادتر کنید و سری به انجیل و کتاب مقدس بزنید تا روشنتر شوید مرسی
کسرا در ۱۰ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۲ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۲۳:۲۷ دربارهٔ اوحدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۰۵:
این شعر در برنامه 216 گلهای رنگارنگ با آواز استاد مرحوم بنان
سودابه مهیجی در ۱۰ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۲ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۲۳:۲۰ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱۲۶ - قصیدهٔ مرآت الصفا، در حکمت و تکمیل نفس:
بیت 19 اینچنین درست است
چو طوطی کآینه بیند...
سعید تبریزی در ۱۰ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۲ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۲۳:۰۴ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ اشعار ترکی » خان ننه:
واقعا ، افتخار جهان ادبیاتی شهریار روحش شاد
حسین در ۱۰ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۲ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۱۷:۰۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۳۴:
این شعر بسیار زیبا و نغز مولانا در قالب چلیپای چشم نواز استاد غلامحسین امیرخانی چه دیدنیست...
زضازاده در ۱۰ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۲ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۱۶:۵۷ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۱۵ - روان شدن خواجه به سوی ده:
من با کلیه ی نظرات دوستان و اساتید محترم موافقم و اساسا چیزی که مایه ی تمایز است
نگاه و وسعت فکر انسان است که اورا شکل می دهد و در این میان
هیچ فرقی نیست بین شهری و دهاتی
اگر شما انبساط نظر نداشته باشی و به پیرامونت با نگاهی بسته و محدود بنگری
همان آدمی می شوی که در قصه ی مولوی می باید از آن شدن و همسایگی اش پرهیز کرد
چه
او شما را به آن محدودیت می خواند و پر و بال شمارا می چیند
دنیایتان را دنیایی کوچک و حقیر می کند
و چون در روستا ایده ی استفاده از صنعت و تکنولوژی کم و دور از دسترس و پرزخمت به نظر می آید
تعامل حیوانات و نباتات
و رابطه ی این دو با انسان
بیشتر به دیده می آید
پندار این که این تعامل
کوچک و مهجور است
در ذهن متبادر می شود
و هر گاه که انسان وسعت فکر و صعه ی صدر می یابد و طوری دیگر و خارج از قایده ی روستا می اندیشد و اندیشه های متعالی و فراپیرامونی می یابد
خود با محیط روستا در تضاد می شود و پیشرفت و ترقی ی خود را در ترک روستا می بیند
ما نمی توانیم منکر این شویم که آب خرد ماهی ی خرد پرورد
عبدالله در ۱۰ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۲ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۱۵:۱۳ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۹۲:
کشتگان را از خط تسلیم سرپیچیدن است
اینجوری وزنش درست میشه
یاسان در ۱۰ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۲ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۱۴:۴۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۳۱:
عماد عزیز اصطلاح «هفت‌آب شستن» یا «هفت‌آب کردن» اشاره به شستن ظرف ناپاک به لحاظ شرعی است چنانکه پس از شستن اصل ناپاکی در پایان و هنگام آبکشی ظرف، آن را هفت مرتبه آبکشی میکردند تا پاک و مباح شود. (به ویژه در مورد شستن ظرفی که در آن شراب ریخته و نوشیده‌اند به کار میرفته است) و همانطور که میدانید مولوی در اینجا کینه را مایه ناپاکی ظرف دل میداند که برای پاک شدن می‌بایست هفت‌آب شود.
حسین کریمی در ۱۰ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۲ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۱۴:۰۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۵۹:
" بابک " Reply To :
دوست گرامی ! من نگفتم که آیا سعدی عارف است یا نه یا عاشق «خدا» هست یا نه !! صد البته که یکی از عارفان و حکیمان بزرگ ماست و کسی توانایی شک و تردید ایجاد کردن در این مساله را ندارد . پس این همه مقام و احترام برای سنایی و سعدی و نظامی و مولانا و ... از کجا امده ؟؟ صرف شعر و شاعری که برای کسی مقام ایجاد نمی کند . البته ! « هر کسی از ظن خود شد یار من ... » ! یک شخص می تواند یک سخن عرفانی را غیر عرفانی معنا کند ، و بر عکس آن نیز ممکن است .
من فقط گفتم چرا این گونه سخن می گویند و به این شکل مفاهیم را منتقل می کنند . حتی اگر این شعر در رسای عشق آسمانی نباشد و در رسای عشق زمینی باشد باز هم باید گفت :
اولا تفکر یک اندیشمند را با مجموعه ی سخنان و آثار او می سنجند نه یک بیت یا یک شعر ! مهم ترین آثار سعدی بوستان و گلستان است ، دیوان غزلیات او در مرحله ی بعدی است .
دوما فرض کنیم این شعر یا برخی اشعار دیگر عرفانی نباشند و مربوط به عشق زمینی باشند ; باز هم اشکالی ندارد ! مگر عشق زمینی چیز بدی است ؟ یا مگر ما از عشق زمینی منع شده ایم ؟؟ اتفاقا عشق زمینی سمبلی از عشق الهی است ، مرد نماد جلال الهی است و زن نماینده جمال الهی است ، خدا هم جلال و ابهت دارد هم جمال و لطافت . ازدواج یعنی یکی شدن این دو تا ! همان که مولانا گفت :
مرد و زن چون یک شوند ، آن یک تویی ! / چون که یک ها محو شد ، آنک تویی !
برای همین گفنه شده است که : عشق را با هوی و هوس و مسائل سطحی مخلوط نکنید و ناپاکی نکنید . خداوند نسبت به « عشق » غیرت دارد ، دوست ندارد کسی آن را کثیف یا ضایع کند .
سخن بسیار است . . . .
فرشید در ۱۰ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۲ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۱۲:۲۰ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » بیان وادی فقر » حکایت پروانگان که از مطلوب خود خبر می‌خواستند:
"در" در بیت ششم به چه معنی ست ؟؟؟
فرشاد عربی در ۱۰ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۲ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۱۲:۱۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۸۸:
در بیت ششم، مصراع دوم اشتباه تایپی هست:
« فروبرده » صحیح است.
بهزاد علوی (باب) در ۱۰ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۲ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۱۰:۲۴ دربارهٔ نظامی » خمسه » مخزن الاسرار » بخش ۲۵ - حکایت سلیمان با دهقان:
Line 13
با تر و با خشک مرا نیست کار
بهزاد علوی (باب) در ۱۰ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۲ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۹:۵۵ دربارهٔ نظامی » خمسه » مخزن الاسرار » بخش ۲۵ - حکایت سلیمان با دهقان:
دهخدا در تعبیر مرغ زبانی: (جالب است که رجوع به همین بیت دارد). رجوع به ترکی بسیار زیباست ولی امکان دارد که 100% کامل نباشد و این ترکیب در کتب و سروده های دیگر از جمله طوطی نامه استفاده شده.
مرغ زبانی . [ م ُ زَ ] (حامص مرکب ) عمل مرغ زبان . نغمه خوانی . || زبان بازی :
دام نه ای دانه فشانی مکن
با چو منی مرغ زبانی مکن .
شایق در ۱۰ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۲ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۸:۲۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۲:
با سلام کلمه به در اول بیت دوم نه است یعنی هیچ چیز مورد نظری را با او نمی توان گفت و از دام او نیز رهایی ممکن نیست
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
فرّخ در ۱۰ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۲ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۴۶ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۷۰:
لطفا بیت سوم مصراع دوم تصحیح گردد:
انشای صلحنامه‌ی اضداد میکنم
بهزاد علوی (باب) در ۱۰ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۲ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۴۳ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر ششم » بخش ۷۲ - جواب گفتن مرید و زجر کردن مرید آن طعانه را از کفر و بیهوده گفتن:
38 گر نبودی او نیابیدی به حار
گر نبودی او نیابیدی بحار
عبدالغفار در ۱۰ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۲ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۱:۰۴ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۰:
فرد 7 :
مشرب پروانه از آتش نداند نور را
ناشناس در ۱۰ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۳ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۲:۵۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۶: