روفیا در ‫۱۰ سال قبل، یکشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۴، ساعت ۲۲:۵۹ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۲۳ - در بیان آنک این اختلافات در صورت روش است نی در حقیقت راه:

سلام خرده گیر گرامی
هر دو بیت اشاره به یک ححقیقت دارند :
از کوزه همان برون تراود که دروست
وقتی قلبمان مالامال از شادیست ناخود آگاه میخواهیم دیگران را شاد کنیم .
وقتی یکرنگ است هرگز از آن ملال و تیرگی بر نمی خیزد .
از آب زلال است که ماهی بر میاید .
و از خاطر حزین هرگز شعر تر و تازه حافظی تراوش نمیکند .
از اینروست که گفته اند باده ای هشیار سازد باده ای خواب آورد ...
شنیده ام رمانی بود که بسیاری از خوانندگانش اقدام به خودکشی کرده بودند .
هزاران واژه که از دلی اندوهگین و نا امید برخاسته و به نومیدی و مرگ منتهی میشد .
جهان خلق و امر اینجا یکی شد
یکی بسیار و بسیار اندکی شد
اگر دوست دارید بخش دو گلشن راز شیخ محمود شبستری حاشیه ده را بخوانید .

۷ در ‫۱۰ سال قبل، یکشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۴، ساعت ۲۲:۴۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۹:

شرف نفس به جودست و کرامت به سجود
هر که این هر دو ندارد عدمش به که وجود
ای که در نعمت و نازی به جهان غره مباش
که محالست در این مرحله امکان خلود
وی که در شدت فقری و پریشانی حال
صبر کن کاین دو سه روزی به سرآید معدود
خاک راهی که برو می‌گذری ساکن باش
که عیونست و جفونست و خدودست و قدود
این همان چشمهٔ خورشید جهان افروزست
که همی تافت بر آرامگه عاد و ثمود
خاک مصر طرب انگیز نبینی که همان
خاک مصرست ولی بر سر فرعون و جنود
دنیی آن قدر ندارد که بدو رشک برند
ای برادر که نه محسود بماند نه حسود
قیمت خود به مناهی و ملاهی مشکن
گرت ایمان درستست به روز موعود
دست حاجت که بری پیش خداوندی بر
که کریمست و رحیمست و غفورست و ودود
از ثری تا به ثریا به عبودیت او
همه در ذکر و مناجات و قیامند و قعود
کرمش نامتناهی، نعمش بی‌پایان
هیچ خواهنده ازین در نرود بی‌مقصود
پند سعدی که کلید در گنج سعد است
نتواند که به جای آورد الا مسعود

۷ در ‫۱۰ سال قبل، یکشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۴، ساعت ۲۲:۴۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۹:

کنون که لاله برافروخت آتش نمرود
آتش نمرود در اینجا همان حمله اعراب است که ایران زمین و ایرانی را سوزاند اما چون سرد شد از برز خاکستر آن دوباره سبزه و سرو رویید و فردوسی و ...به پاخاستند.

۷ در ‫۱۰ سال قبل، یکشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۴، ساعت ۲۲:۱۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۹:

این غزل حافظ در استقبال و در اعتراض به به این غزل معروف سعدی هست:
شرف نفس به جودست و کرامت به سجود
هر که این هر دو ندارد عدمش به که وجود
البته این اعتراض از سر جنگ و ستیز نبوده بلکه اعتراضی است که یک شاگرد،دوست و یا فرزند از روی دلسوزی به پدر خود نصیحت میکند آنجا که حافظ در پاسخ سعدی که میفرماید:
این همان چشمهٔ خورشید جهان افروزست
که همی تافت بر آرامگه عاد و ثمود
میسراید که:
ز دست شاهد نازک عذار عیسی دم
شراب نوش و رها کن حدیث عاد و ثمود
اعتراضی که با همراهی و همدلی است نه پرخاش.در اینجا سعدی نماد ایرانی مسلم است و حافظ نیز ایرانی مسلم که به اصل خویش بازگشته:
ای که در نعمت و نازی به جهان غره مباش
که محالست در این مرحله امکان خلود
وی که در شدت فقری و پریشانی حال
صبر کن کاین دو سه روزی به سرآید معدود
و پاسخ حافظ:
جهان چو خلد برین شد به دور سوسن و گل
ولی چه سود که در وی نه ممکن است خلود
به باغ تازه کن آیین دین زردشتی
کنون که لاله برافروخت آتش نمرود

داریوش ابونصری در ‫۱۰ سال قبل، یکشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۴، ساعت ۲۱:۳۳ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » جمشید » بخش ۱ - پادشاهی جمشید هفتصد سال بود:

در بیت زیر کتان را برای وزن درست با تشدید حرف ت بخوانید:
.
ز کتان و ابریشم و موی قز
قصب کرد پرمایه دیبا و خز

دکتر ترابی در ‫۱۰ سال قبل، یکشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۴، ساعت ۲۱:۲۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۱:

سهو القلم!!
گنجور خانه و خواهید یافت

رخش در ‫۱۰ سال قبل، یکشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۳۴ دربارهٔ شهریار » منظومهٔ حیدر بابا:

امیراسماعیلنن چوخ تشکرالیرم.چوخ دوز دییپدی...یاشاسون آذری دیللار

حسن خرده گیر در ‫۱۰ سال قبل، یکشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۱۲ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۲۳ - در بیان آنک این اختلافات در صورت روش است نی در حقیقت راه:

روفیای عزیز،
چه گونه این دو بیت را هم تراز کردی؟

فریده در ‫۱۰ سال قبل، یکشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۴، ساعت ۱۸:۰۹ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲۴:

من این سعر رو تو دیوان شمس سایت گنجور خوندم . مال عطار هست یا مولانا؟؟؟؟

Suri در ‫۱۰ سال قبل، یکشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۴، ساعت ۱۸:۰۲ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » کیومرث » بخش ۱ - پادشاهی کیومرث سی سال بود:

جواد نوشته:
آیا مصرع «همه جامه‌ها کرده پیروزه رنگ» به این معنی است که لباس عزا به رنگ فیروزه ای بوده؟ اگر این چنین بوده، دلیل خاصی داشته؟
پاسخ: شاید علت این بوده که برای ایرانیان «سیاه » رنگ و نشانه اهریمن است (کما اینکه در اسلام هم سیاه مکروه است.)

رضا کشمیر در ‫۱۰ سال قبل، یکشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۴، ساعت ۱۵:۳۷ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » فریدون » بخش ۲:

«سگالیدن» بر اساس لغت‌نامه‌ی معین معنی دمی هم دارد که به نظر در این شعر منظور همان معنی دوم است:
سگالیدن: (س دَ) (مص ل .) 1 - اندیشیدن . 2 - خصومت ورزیدن .

حمید .ج در ‫۱۰ سال قبل، یکشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۴، ساعت ۱۵:۱۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۴۷:

با سلام
تفسیرتون از این شعر عالی بود آقای شوفری
بنده تحت تاثیر قرار گرفتم و تازه به حقایقی که حضرت مولانا در قالب شعر و داستان فرمودند پی بردم. سپاسگذارم...

saeed newton در ‫۱۰ سال قبل، یکشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۴، ساعت ۱۵:۰۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷:

این شعر رو استاد شجریان خونده قشنگ ترین شعر انتخابی ایشون به نظر منه

صنم در ‫۱۰ سال قبل، یکشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۴، ساعت ۱۳:۳۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۲:

بی نهایت و یک جهان سپاس از جناب شجریان که این غزل رو بی بدیل اجرا کردند انشالله شاهداجرا های بیشتری از این خواننده گرانقدر باشیم.

مرتضی در ‫۱۰ سال قبل، یکشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۴، ساعت ۱۱:۴۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۴:

موقع خوندن کامنت ها تقریبا داشتم به این نتیجه می رسیدم که در بیت چهارم قرائت «نشینی» درست تر از «بنشینی» ئه، اما بالاخره جناب طاهر خورشیدی معما رو حل کردند. دستتون درد نکنه. به نظرم درستترین روایت همونی ئه که جناب خورشیدی گفتند: اشاره ی سعدی به روان بودن سروبالای یار است، که ارزش سرو نشانده را در چشم باغبان می کاهد. در ضمن با این روایت، می شه گفت سعدی خیلی خوب و رندانه با فعل «نشاندن» باری کرده و آن رو همزمان هم در مقابل «روان بودن» قرار داده و هم معنای «کاشتن» را ازش مراد کرده.

مهدی همدانی در ‫۱۰ سال قبل، یکشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۴، ساعت ۱۱:۴۴ دربارهٔ شیخ محمود شبستری » گلشن راز » بخش ۶۳ - اشارت به بت:

وشاقی انسان کامل است که خدمت گذار می شود
کسی مرد تمام است کز تمامی کند با خواجگی کار غلامی

حسین در ‫۱۰ سال قبل، یکشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۴، ساعت ۰۸:۲۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۲۰:

با احترام به تمامی نظردهندگان، یک سخنرانی از دکتر الهی قمشه ای گوش میکردم ایشون گفتن که منظور از بیت اول "ناگهان پرده بر انداخته ای..." خداست..خدا با خلقت این جهان و نمایش توان و قدرتش ناگهان برای مخلوقات خودش قدرت نمایی کرده و این به نوع باعث حیرت کسی مثل حافظ شده...همچنین "مست از خانه ..." نیز که قمشه ای میگه تشبیه حافظ از نوع حال خدا در هنگام خلقت شبیه به مستی که از خانه بیرون میاد و همه متوجه میشن.

محمد کاویانی در ‫۱۰ سال قبل، یکشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۴، ساعت ۰۸:۰۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۱:

چند جمله از آیت الله حسن زاده آملی در معنای این شعر شنیدم، بسیار زیبا بود. بسیار لذت بردم

وشایق در ‫۱۰ سال قبل، شنبه ۲۱ شهریور ۱۳۹۴، ساعت ۲۲:۳۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۵:

با سلام فریاد سعدی از هجران و دوری یار در این غزل موج میزند

وشایق در ‫۱۰ سال قبل، شنبه ۲۱ شهریور ۱۳۹۴، ساعت ۲۲:۲۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۴:

با سلام ( بدیل دوستان گیرند و یاران ولیکن شاهد ما بی بدیل است ) بسم الله الرحمان الرحیم قل هو الله احد الله الصمد لم یلد و لم یولد و لم یکن له کفوا احد