رضاارجمند در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۷:۱۳ دربارهٔ حافظ » قطعات » قطعه شمارهٔ ۲۱:

با درود خدمت تمامی حافظ دوستان
اینکه هر کس چه برداشتی از شعر شاعران میکند لطمه ای به مقصود شاعر وارد نمیکند و همین امر است که حافظ را نزد همگان محبوب کرده است.
با تقدیم ارادت

محمد حسین در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۶:۲۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۰:

بیت دوم بسیار زیباست

Behzad Behzadi در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۵:۵۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶:

درود
در بیت
ز رقیب دیوسیرت به خدای خود پناهم
مگر آن شهاب ثاقب مددی دهد سها را
سها بیشتر به معنی و مفهوم بیت کمک می کند.
از رقیب(نفس )دیو سیرت به خدا پناه میبرم مگر انکه شهاب اخگر پر نور و نافذ (خورشید)این ستاره کوجک و کم نور (حافط)را یاری کند.
سها ستاره‌ی کم نوری در کنار ستاره‌ی عناق در صورت فلکی دُب اکبر که در قدیم قوت چشم و دوربینی آن را با این ستاره امتحان می‌کردند .

ما را همه شب نمی برد خواب در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۵:۰۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » ترجیع بند:

با چه اطمینانی در مورد هشتصد سال قبل حرف میزنن بعضی ها !
باید بگم ترسیدم ! چون الان که دیگه ای اینترنت شده در مورد من چه حرف هایی خواهند گفت وای وای
تردید کردم واقعا این دقیقه ی 90 باید به انتشارات بگم پشیمون شدم و کتابم رو پخش نکنن

تماشاگه راز در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۵:۰۰ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱ - سرآغاز:

آیا از خود پرسیده اید چرا مثنوی و دیوان شمس مانند دیوان سایر شعرا با بسم الله و نیایش خداوند و نعت رسول و خلفا آغاز نمی شود ؟ اگر جواب صحیح را بیابید با مولانا آشناتر خواهید شد.
ما با توایم و با تو نه‌ایم اینت بلعجب
در حلقه‌ایم با تو و چون حلقه بر دریم

ما را همه شب نمی برد خواب در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۴:۵۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » ترجیع بند:

درود در مورد طعم در بیت 9 , بند 2
واژه ای دقیقا به همین شکل با ساکن شدن م و ت با ضمه هست toom
که در گویش بختیاری ها شنیدم و همان بذر معنا داره

پوریا غفوریان در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۴:۴۷ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۷:

الله اکبر از این شعر
چقد لذت بردم, به به.
واقعا از اقصی نقاط این دیار شاعر میجوشه, هر کدوم متبهر تر از دیگری

nabavar در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۳:۴۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۱:

ببخشید
باشاره ی ابرو دل ببرد یا ره دل بزند

nabavar در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۳:۳۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۱:

چو ماه نو ره بیچارگان نظاره
زند به گوشه ابرو و در نقاب رود
حافظ
هلال ابروی جانان چنان زند ره دل
که ماه نو ز پس ابر جلوه ها دارد
” نیا “
می گوید : ما بیننده ی بی نوا به تماشا نشسته ایم و نظّاره می کنیم که یار با اشاره ی ابرو رهِ دل ببرد و رو بگرداند ، همچنان که هلال ماه گاه نقاب ابر به رخ می کشد

ما را همه شب نمی برد خواب در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۳:۲۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۱:

محسن 2 لطفا زحمت بکشید و برای آقا پدرام هم توضیح بدید

ما را همه شب نمی برد خواب در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۳:۲۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۳:

دیدار تو حل مشکلات است , دیدن تو مشکلات رو حل میکنه
مشکل وجود دارد (شاید ندیدن تو) که دیدار تو مشکل رو حل میکنه , اصولا هیچ مشکلی لاینحل نیست به جز مرگ که البته مرگ گاهی هم مشکلات رو حل میکنه !
نمی دونم شاید گاهی اگه لقمه رو دور سر چرخوند بعد گذاشت دهن , طمع آدم برای خوردنش بیشتر بشه

حسین در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۳:۱۲ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۱ - ماه بر سر مهر:

درود بر استاد ، ناز نفست آقای چاوشی عزیز

ما را همه شب نمی برد خواب در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۱:۵۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸۸:

سید علی انجو
بعضی عیب ها هستند که دلچسب تر از هنر به دل عاشق میشینن
آخه همان عیب ها کار رو به اینجا کشوندند

ما را همه شب نمی برد خواب در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۱:۴۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸۸:

من ز فکر تو به خود نیز نمی پردازم
اینجا نیز معنای حتی دارد
یعنی من آنقدر به تو فکر می کنم که حتی به خودم هم فکر نمی کنم چه برسه به دیگران
هیچ به جای نیز , مصراع رو از نظر ادبی تنزل میده

ما را همه شب نمی برد خواب در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۱:۳۹ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب پنجم در رضا » بخش ۱۰ - حکایت کرکس با زغن:

بابک خان واژه شناس توانمندی هستید که بدون فرهنگ لغت چنین اطلاعاتی دارید , امیدوارم اگر کسالتی دارید برطرف بشه
منم که خودمون ناهار داریم :-D

سید علی انجو در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۰:۲۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸۸:

در خصوص نکات فوق الذکر دو نظرِ حدسی/ پیشنهادی (به تعبیر شما) دارم
اول اینکه در نازنینا تو دل از من به که پرداخته ای چون در مصرع قبل من آمده است، در مصرع بعد اگر ما بیاید گویی که شخص متکلم وحده ی مصرع نخستین بیت را در مصرع دوم همان بیت تبدیل به متکلم مع الغیر کرده ایم و لذا به نظر می رسد به این دلیل «من» بهتر از «ما» باشد. اما از نظر وزنی گمان می کنم «ما» بهتر است.
دو آنکه در « ... عیبت آن است ... » چون «آن» در ادبیات ما به لطف خاصّ دلبرانه و نکته و دقیقه ی کاریزماتیک محبوب اشاره می کند شاید اگر «آن» را برای عیب به کار نبریم درست تر باشد اگرچه از منظر عاشقان عیب معشوقان هم حسن و «آن» است. و خدا عالم است که چه زیرکی درکار سعدی بوده از این آن.

ساسان فرخزاد در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۰:۲۰ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۹:

زنده یاد صادق هدایت در کتاب ترانه های خیام، پیرامون این چهارپایه اینچنین می‌گوید:
نزد هیچ‌یک از شعرا و نویسندگان اسلام لحن صریح نفی خدا و برهم زدن اساس افسانه‌های مذهبی سامی مانند خیام دیده نمی‌شود شاید بتوانیم خیام را از جملهٔ ایرانیان ضد عرب مانند: ابن‌مقفع، به‌آفرید، ابومسلم، بابک و غیره بدانیم. خیام با لحن تأسف‌انگیزی اشاره به پادشاهان پیشین ایران می‌کند. ممکن است از خواندن شاهنامهٔ فردوسی این تأثر در او پیدا شده و در ترانه‌های خودش پیوسته فر و شکوه و بزرگی پایمال‌شدهٔ آنان را گوشزد می‌نماید که با خاک یکسان شده‌اند و در کاخ‌های ویران آن‌ها روباه لانه کرده و جغد آشیانه نموده. قهقهه‌های عصبانی او، کنایات و اشاراتی که به ایران گذشته می‌نماید پیداست که از ته قلب از راهزنان عرب و افکار پست آن‌ها متنفر است، و سمپاتی او به طرف ایرانی می‌رود که در دهن این اژدهای هفتاد‌سر غرق شده بوده و با تشنج دست و پا می‌زده.
نباید تند برویم، آیا مقصود خیام از یادآوری شکوه گذشته ساسانی مقایسهٔ بی‌ثباتی و کوچکی تمدن‌ها و زندگی انسان نبوده‌است و فقط یک تصویر مجازی و کنایه‌ای بیش نیست؟ ولی با حرارتی که بیان می‌کند جای شک و شبهه باقی تمی‌گذارد. مثلاً صدای فاخته که شب مهتاب روی ویرانهٔ تیسفون کوکو می‌گوید مو را به تن خواننده راست می‌کند:
آن قصر که بر چرخ همی‌زد پهلو، بر درگهِ او شهان نهادندی رو، دیدیم که بر کنگره‌اش فاخته‌ای بنشسته همی‌گفت که: «کوکو، کوکو؟» آن قصر که بهرام درو جام گرفت، آهو بچه کرد و روبَهْ آرام گرفت؛ بهرام که گور می‌گرفتی همه عمر، دیدی که چگونه گور بهرام گرفت؟

سید علی انجو در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۰:۱۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸۸:

من نسخه ای از کلیات سعدی تصحیح جناب فروغی در اختیار دارم که تفاوتهایی با این غزلی که سایت محترم گنجور درج فرموده اند، دارد که به شرح زیرند:
1. مصرع چهارم در نسخه ای که عرض کردم این است که «نازنینا تو دل از «ما» به که پرداخته ای» یعنی به جای «من»، «ما» آمده است.
2. در مصرع پنجم « چند شب ها «ز» غم روی تو روز آوردم»، هست؛ به جای «...«به» غم ...».
3. در مصرع یازدهم « لاجرم صید دلی در همه « آفاق» نماند» آمده است که در نسخه ی شما « ... در همه «شیراز» نماند» درج شده است.
4. در مصرع شانزدهم به جای « ... عیبت آن است ... » که شما مرقوم فرموده اید «عیبت «اینست» که بی مهرتر از فاخته ای» آمده است.
با سپاس از زحمات شما خوبان

حسین در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۰۸:۰۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۳۹:

با سلام خدمت دوستان عزیز❤
از اونجاییکه معتقدم هر شعر، در دنیای معنا، برای هر کسی می تونه مختص خودش تعبیر و معنا باشه، با وجودِ منابعِ ظاهرا موثق مبنی بر مخاطب بودنِ سلطان ولد (فرزند خلف مولانا) در این شعر، به هیچ وجه نمی تونم و نمی خوام بپذیرم مخاطب این شعر کسی جز شمس تبریزی بوده باشه؛ که تمام عشق این شعرِ پر از غمِ عارفانه و تک تک واژگانش برام تداعی گرِ آخرین تمناهای مولانا به شمسه؛ فارغ از اینکه هنگام سرودن، شمس در این جهان خاکی حضور داشته یا آسمانی شده!

رضا ثانی در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۰۵:۳۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۴:

پرده مطربم از دست برون خواهد برد
آه اگر باز در این پرده نباشد بارم