حسین مطهری در ‫۶ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۳:۱۷ دربارهٔ خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » غزلیات » شمارهٔ ۴۱:

این بیت با اعراب نویسی چنین است:
گر می کُشی رَهینم و گر می کِشی رَهی
معنی: اگر مرا بُکُشی وام دار تو هستم و اگر به سمت خود بِکِشی رها خواهم بود.
حافظ هم در غزلی میگوید: گر بِکِشم زهی طرب ور بُکُشد زهی شرف

شهریار همتی در ‫۶ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۲:۵۵ دربارهٔ نظامی » خمسه » مخزن الاسرار » بخش ۳۸ - مقالت دهم در نمودار آخرالزمان:

یا بدر افکن هنر از غیب خویش
یا بشکن آینه عیب خویش

یحیی در ‫۶ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۲:۳۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۷:

استاد محمدرضا شجریان این مصرع را (تکیه بر اختر شب دزد مکن کاین عیار ) به صورت( تکیه بر اختر شب گرد مکن کاین عیار ) خوانده اند...

محمد در ‫۶ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۲:۱۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » ترجیعات » سی‌ام:

اقای نیکزاد درست فرمودند که صفانی هست که به انسان اشاره دارد ولی باید یاد اور شد که از نقاط ضعف زبان انسان است که قابلیت بیان بسیاری از چیزها را ندارد حتی خود مولانا می فرماید شما هر چقدر به خدا نزدیک شوید باز در شکلی از تجسم درگیرید انسان با این عقل و زبان قابلیت تجربه خداوند را ندارد و زبان قابلیت بیان تجربه های دینی را ندارد

محمد سالمی در ‫۶ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۱:۴۵ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۵۷ - بیان آنک علم را دو پرست و گمان را یک پرست ناقص آمد ظن به پرواز ابترست مثال ظن و یقین در علم:

سلام. به نظر حقیر در بیت چهارم باید:
"وارست" به جای "وا رست" و نیز "پرگشود" به جای "پر گشود" قرار داده شود

.. در ‫۶ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۱:۴۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸۶:

شعاع روی تو پوشیده کرد صورت تو..

عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ‫۶ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۱:۲۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۶:

کیست حافظ تا ننوشد باده بی آواز رود
عاشق مسکین چرا چندین تجمل بایدش
در اینجا رود به معنی ساز و آواز و سرود است. در مجالس بزرگان و شاهان هنگام باده نوشی، مجلس ساز و سرود و موسیقی برپا بوده و مجلس میگساری با موسیقی همراه می شده.
حافظ در اینجا سخنی دارد که با مصرع بعدی مفهومش نمایان تر می شود:
حافظ خود را یک عاشق مسکین فقیر می داند که برای باده نوشی نیاز به تجملات ندارد. مگر حافظ کیست که بدون ساز و آواز باده ننوشد؟ چرا یک عاشق مسکین باید اهل این همه تجمل باشد؟
دوستانی فرمودند که باید به جای تجمل از کلمه تحمل استفاده شود. کلمه تحمل نه تنها در اینجا وافی به مقصود نیست بلکه حتی مفهوم عکس مصرع اول را دارد.

ایمان در ‫۶ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۰:۳۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷۱:

می گوید خدا انبوهی از غم را به دل ما گذاشت تا ما به سوی میخانه برویم منزل ویرانه همان خراباتی است دیگر آؤزوی مهر بتان اشاره به حوریان بهشتی دارد دیگر ندارم و مهر لب او همان نقد کردن آن با لب می منظور او است که بدست می گیرم و در این منش و لباس بیشتر از این نمی توان منافق بود و این عمل را زیرکانه بودن خود قلمداد می کند و دلیل او هم این است که چون این عمر سرگشته می رود عمر خود را صرف این می می کنیم که به شادی بگذرد و خدا را شکر می کند که این می چون او دلبندی به کسی ندارد و بی دین است و هر فردی با او باشد از راه خود دور می شود و بی دین و ما به اینگونه بی خود شدن لقب عاقل بودن و فرزانه بودن نهادیم و دائم خیال می و مستی در سر داشتم و چون گدا که از بیگانه طلب می کند ما طلب تو را داشتیم

ایمان در ‫۶ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۰:۲۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷۱:

سلام سوال چرا حافظ برای اینکه کینه خود را به زاهدان و صوفی گران نیز نشان دهد باید چنین شعری سروده باشد اینکه ما سحر با تمام معنویات و درک علم آن را در راه میخانه رها کنیم یا محصول دعا که به مراتب از دعا برتری دارد را کنار بگذاریم و ازش گذر کند و در خرمن زاهدان عاقل با اینکار خود آتش زند و این داغ را به دل خود بگذارد

.. در ‫۶ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۰:۱۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۴۴:

تو که نکته‌ی جهانی
ز چه نکته می‌جهانی..

بهزاد در ‫۶ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۰:۰۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » ملحقات و مفردات » شمارهٔ ۱۴:

کاش قواعد املایی را در شعر رعایت می‌کردید؛ اونوقت فهم شعر هم برای خواننده راحت‌تر می‌شد. مثلا:
1) در مصرع دوم، به جای «مرغ‌زار» باید نیم‌فاصله را برداشت و نوشت «مرغِ زار» چون وقتی نیم‌فاصله می‌ذاریم یعنی یه کلمه به هم چسبیده‌ هستش، در صورتی که اینجا «مرغِ زار» صفت و موصوف هستش.
2) در بیت سوم به جای «در برست»، «خورست» و «اندرست»، باید نوشت: «در بر است»، «خور است»، «اندر است» چون در املای شعر، این کلمات مخفف نوشته نمی‌شن و فقط در موقع خوندن شعر بصورت مخفف خونده می‌شن.
به همین ترتیب در بیت چهارم، «میوه‌ها است» و «فارغ است»، در بیت هشتم، «دفتری است»، در بیت نهم، «بهار است» و در بیت آخر، «طواف است» باید نوشته بشه.
3) در مصرع دوم بیت پنجم، کلمه «ببار» باید نوشته بشه «به بار»؛ چون «ببار» فعل امر باریدن و «به بار» معنی «به بار نشستن» و «بار دادن« و «میوه دادن» رو می‌ده.

ژوزف در ‫۶ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۰۳:۰۶ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۵۸ - در هجو سید احمد کسروی:

با تشکر از اویم عزیز، ص 109 تا 117 کتاب کاروند کسروی از یحیی ذکاء هم دیگر متون مربوط به این دعوای کسروی و بهار را آورده.
پیوند به وبگاه بیرونی
کسروی و بهار دوستی با هم داشته‌اند (و کسروی به نوبهار هم مطلب داده) که به دلایلی که کسروی گفته به هم می‌خورد. نه جواب کسروی تعجبی دارد نه فحاشی‌های بهار. بهار کلاً در همین سطح از خرد و استدلال بوده و این ترهاتش هم چیز نویی نیست. جوابش را کسروی نباید می‌داده -که نداده. میرزاده باید جواب می‌گفته -که ظاهراً هم گفته.

اسرا در ‫۶ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۰۱:۰۲ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » ضحاک » بخش ۱۰ - آزاد شدن دختران جمشید از بند ضحاک به دست فریدون:

ببخشید در تعیین وزن عروضی بیت چنین داد پاسخ فریدون که تخت/ نماند به کس جاودانه نه بخت مشکل پیدا کردم. میشه یکی از اساتید لطف کنه تقطیعشو بفرسته.

Mahyar در ‫۶ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۰۰:۱۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۹:

به دور از نفس شخصی(ego) ـ آگاهی شما از معجزه هستی هرلحظه ـ شما را برقص در میآورد

زهره در ‫۶ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۱۰ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۲۳:۴۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۶۹:

سلام علیکم
یکی از زیباترین غزلهایی که خواندم
البته برای من انتخاب از میان غزلهای حافظ خیلی سخت است.
آقای ساقی از تلاش شما ست که این حس دل انکیز و دانش نو را از این غزل پر از لطیفه را دارم.
متشکرم

محمد در ‫۶ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۱۰ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۲۲:۳۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۱:

اقای مجتبی عسگری ساز و اواز مخالف بی نظیری روی این شعر خوانده اند که توصیه میکنم حتما بشنوید و لذت ببرید

.. در ‫۶ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۱۰ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۸:۳۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۰:

بستان بی‌مشاهده دیدن مجاهده‌است..

م.د در ‫۶ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۱۰ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۵:۲۴ دربارهٔ قدسی مشهدی » غزلیات » شمارهٔ ۸۱:

در مصرع دوم بیت6 ، «بین» درست صحیح است.

آرمین در ‫۶ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۱۰ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۴:۵۱ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۶:

یادکردن از زیبایی خداوند در منزل حیرت و آشفتگی، باعث می شود سالک از خود بیخود شود و بر حیرتش افزوده می شود.

مطلق در ‫۶ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۱۰ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۴:۰۴ دربارهٔ فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷۷:

به نظرم وزن شعر «فاعلاتن فاعلاتن فاعلن» درست است.