محمد عرفان معرفت در ۴ سال و ۵ ماه قبل، سهشنبه ۱۶ دی ۱۳۹۹، ساعت ۱۳:۵۶ دربارهٔ عرفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۳:
بیت ششم واقعا عالیه جای تأمل بیشتری داره.
امیر محمد در ۴ سال و ۵ ماه قبل، سهشنبه ۱۶ دی ۱۳۹۹، ساعت ۱۳:۴۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴:
از همون بیتی که توش دستار داره هم خیلی حال کردم به قول بقیه عقل بنظر منطقی میاد ولی چیزی که من اول بار تو ذهنم اومد میتونه یه استفاده زیبا از زکات باشه میگه من این زکاتو میدم که تو مثلا بهم بدهکارشی و من نه اینو برای سودش میخوام که میخوام تو بهانه ای داشته باشی که برگردی به خاطر همین مهم نیست چی یه دستارم میتونه باشه که پاوا مکش از کار ما میتونه تایید این باشه دستار میتونه مالی که روی دوش ادم سنگینی میکنه هم باشه یا حتی بار گناه یا حتی عقل اینجا دستار چون زوایای زیادی خواسته با نا خواسته در بر میگیره که همشونم زیبا هستن بُعد شعرو زیاد کرده امیدوارم از اینکه نظرمو بی پروا گفتم کسی ناراحت نشه
امیر محمد در ۴ سال و ۵ ماه قبل، سهشنبه ۱۶ دی ۱۳۹۹، ساعت ۱۳:۲۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴:
سلام غیر جدای معنای جذاب یه ادامه بحثی که کردید در مورد قالب بیت اخر اگه مولوی میخواست که فکر نکنم ازدستش در رفته باشه میتونست خیلی راحت میتونست جابه جا کنه بگه
وز اتش سودای دل ای وای ما ای وایِ دل
جالبه خیلی حال کردم که چرا اینکارو نکرد میخواست شعرش غزل باشه نمیتونست یا حساسیت اوایی داشت یا شاید این حساسیت رو داشت که حتما اول دل رو بگه بعد ما رو از لحاظ معنایی بنظرم سوال جالبیه اگه بقیه راجب قالب صحبت نمیکردم این سوال به ذهنم نمیرسید
ملکه در ۴ سال و ۵ ماه قبل، سهشنبه ۱۶ دی ۱۳۹۹، ساعت ۱۳:۱۰ دربارهٔ رودکی » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۱۲۱ - بوی جوی مولیان آید همی:
سلام ، سلامی به عشق رودکی که عاشق بود از کودکی
علی در ۴ سال و ۵ ماه قبل، سهشنبه ۱۶ دی ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۴۳ دربارهٔ محتشم کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۴۴:
معنی چی میشه
Reza Deilami در ۴ سال و ۵ ماه قبل، سهشنبه ۱۶ دی ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۳۲ دربارهٔ رودکی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷:
تصور میکنم مصراع آخر باید اینگونه باشد:
"آن بس که به سر زدم و این بس که به سنگ"
زیرا دست ابتدای مصراع پیشین آمده و دورتر است و پا در انتها، و از آنجایی که دست را بر سر میزنند و پا بر سنگ میخورد، آدات اشاره باید تغییر کنند!
فرهنگ ندارم در ۴ سال و ۵ ماه قبل، سهشنبه ۱۶ دی ۱۳۹۹، ساعت ۱۰:۳۳ دربارهٔ اوحدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۹۷:
ببت یکی به آخر مصراع دوم به نظر میرسد ,گر,اضافه است
منصور در ۴ سال و ۵ ماه قبل، سهشنبه ۱۶ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۹:۳۲ دربارهٔ عرفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶۵:
در تمام ابیات "ای" اضافه است
روزا در ۴ سال و ۵ ماه قبل، سهشنبه ۱۶ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۷:۵۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷۴:
در تصاویر خودتون نوشته من و ساقی به هم سازیم...چه جالب حافظ رو تحریف میکنید
محمد در ۴ سال و ۵ ماه قبل، سهشنبه ۱۶ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۷:۲۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۴:
در جایی خواندم داو در اینجا به معنای شرط یا قمار اول است به این معنا مصرع اول هم تایید دوباره خواهد شد
همانطور که میدانید در قمار و شرط بندی معمولا در قمار اول جانب احتیاط در نظر گرفته میشه ولی در اینجا حضرت حافظ میفرماید:
چون پای عشق در میان است حتی در شرط یا قمار اول هم می باید جان را فدا کرد همانطور که اهل نظر دو عالم را با یک نظر فدا میکنند
nabavar در ۴ سال و ۵ ماه قبل، سهشنبه ۱۶ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۱۵ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۳:
گرامی احمد
شاهد و شرابْ نیم خواب ای ساقی
این مصرعِ رباعی در گنجور اشتباه آمده
شراب به خواب نمی رود
چنین است:
شاهد زِ شرابْ نیم خواب ای ساقی.
nabavar در ۴ سال و ۵ ماه قبل، سهشنبه ۱۶ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۲:۱۸ دربارهٔ عطار » مختارنامه » باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات » شمارهٔ ۲۱:
شمع است و شراب و ماهتاب ای ساقی
شاهد ز شراب نیم خواب ای ساقی
از خاک مگو وین دل پرآتش نیز
برباد مده بیار آب ای ساقی
علی اکبر غلامی در ۴ سال و ۵ ماه قبل، سهشنبه ۱۶ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۲:۰۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۲۵:
یه نکته ای رو عرض میکنم که به نظرم مهمه. چون بعضا پیش میاد که در زیر اشعار شعرای بزرگ بعضیا دنبال یک بی دینی و فرار از مسئولیتهای دینی می گردن. ولی واقعیت اینه که اینا اول و آخر شاعر هستند و اگر اشعارشون سراسر بر علیه دین هم باشه باز دلیلی بر رد دین و اباحه گری نمیشه.
اما در مورد حافظ به کتاب عرفان حافظ که مراجعه کنید متوجه میشید که چقدر اصطلاحات عرفانی در اشعار حافظ هست. و یا مولوی که معلومه.
اما سعدی یک کلیاتی داره که از بوستان و گلستان گرفته تا قصاید و غزلیات و ... نشان دهنده ی یک مسلمان و عالم دین بودنشون داره.
ولی همه اشعارش در غزلیات لزوما عرفانی هم نیست. خیلیا گفتند که لحن غزلیات سعدی عاشقانه هست... برخلاف حافظ که ریشه های عمیق عرفانی داره.
ولی با این وجود برخی از غزلیاتش عرفان محض هستند. مثل اونجایی که میگه عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست. که آیت الله قاضی که کوه عرفان بودند این بین رو عرفانی میدونن. ولی مابقی رو نه.
خلاصه خواستم بگم که برای لا ابالی گری خودتون اینقدر به این بزرگان شعرفارسی گیر ندید.
صاحب سخن بودند و کلی از آیات و روایات در اشعارشون استفاده کردند....
حالا تو غزلی شاید شیرین سخنی واسه یار و همسرشون کرده باشن.
این رو دلیل بر بی دینی چرا میگیرید سریع؟!
بیت سوم کاملا مشخصه از عهد ازلی میگه که دلالت بر اعتقاداتش داره.
در بیت آخر هم واسه بیان عشقش به محبوبش از یک قسمت از آیه وام گرفته. زیبا هم هست. ولی آیا این دلیل بر بی دینیه؟!!!!!!
الله اکبر..
سپهر در ۴ سال و ۵ ماه قبل، سهشنبه ۱۶ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۱:۴۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۳۸:
مصرع پایانی به جای آنگاه باید آنگه بذارید
گاهی این اندیشه در سر من میافته که گنجور از قصد ابیات رو اشتباه مینویسه امیدوارم اشتباه فکر کرده باشم ولی اشتباهات ابیات مولوی خیلی بیشتر از چیزی هست که بشه گفت اتفاقی هست
محمد در ۴ سال و ۵ ماه قبل، سهشنبه ۱۶ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۰:۵۴ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۷۲:
بیت سوم مصرع دوم به نظرم "میسوزم" صحیح تر باشد.
مرجان کرمی در ۴ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ دی ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۵۶ دربارهٔ سعدی » بوستان » در نیایش خداوند » بخش ۱ - سرآغاز:
در بیت
دگر مرکب عقل را پویه نیست
عنانش بگیرد تحیر که بیست
پویه : از ریشه پوییدن به معنی رفتن نه به شتاب و نه نرم است.
بیست : مخفف بایست .
سپاس از شما برای خوانش شعر
احمد نیکو در ۴ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ دی ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۱۴ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۳:
بر روی گل از ابر نقاب است هنوز
در طبع دلم میل شراب است هنوز
در خواب مرو چه جای خواب است هنوز
جانا می ده که ماهتاب است هنوز
احمد نیکو در ۴ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ دی ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۱۲ دربارهٔ خیام » ترانههای خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » هرچه باداباد [۱۰۰-۷۴] » رباعی ۸۳:
یاران چو به اتفاق دیدار کنید
باید که زِ دوست یاد بسیار کنید
چون بادهٔ خوشگوار نوشید بهم
نوبت چو به ما رسد نگونسار کنید
احمد نیکو در ۴ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ دی ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۰۹ دربارهٔ خیام » ترانههای خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » هرچه باداباد [۱۰۰-۷۴] » رباعی ۹۴:
چون من به خودی نیامدم روز نخست
گر غم خورم از بهر شدن ناید چست
هر چند رهی اسیر در قبضهٔ توست
زین آمد و شد رضای تو باید جست
(رباعی شماره 46 از سنایی غزنوی)
nabavar در ۴ سال و ۵ ماه قبل، سهشنبه ۱۶ دی ۱۳۹۹، ساعت ۱۵:۳۱ دربارهٔ عرفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶۵: