HRezaa در ۴ ماه قبل، شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۱۴:۲۱ در پاسخ به saeed amiri دربارهٔ سعدی » بوستان » در نیایش خداوند » بخش ۱ - سرآغاز:
درود بر شما
درد همین است که فرمودید
وگرنه همین یک شعر باارزشتر از هریک از کتب درسی دبیرستان است
HRezaa در ۴ ماه قبل، شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۱۴:۱۴ در پاسخ به 7 دربارهٔ سعدی » بوستان » در نیایش خداوند » بخش ۱ - سرآغاز:
دمت گرم، عاالی بود تفسیر این بیت
HRezaa در ۴ ماه قبل، شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۱۳:۱۰ در پاسخ به کوروش روحانی دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴:
سلام آشنا
درک هیچیک از ابیات این غزل برای من سخت نبود الا همین دو بیت که شما اشاره داشتید
از دوستان هم درخواست کردم که اگر کسی با عرفان آشنایی دارد در درک معنی دو عبارت نرگس مستانه و غنچه مرا راهنمایی کنند
ولی، تا الان نظر من این است:
نرگس مستانه‌ای که از زمان بودنش تا الان دستخوش تغییر نشده تنها قرآن کریم است و همممه چیز دستخوش تغیر میتواند باشد الا آن
و در بیت بعد میفرماید جان فدای دهنش باد که در باغ نظر.... یعنی جان فدای گفته‌هایش، که در دنیای شهودات الهی که از عالم غیب به انسان رسیده، چمن‌آرای جهان خوشتر از این غنچه نبست، هستی بخش یگانه، خوشتر از قرآن، که بهترین راهنمای بشر هست رو نفرستاده
ضمن این توضیح که حضرت حافظ، در عین اینکه حافظ قرآن کریم بوده، هم سرچشمه‌ی افکارشون که در اشعارشون آمده، قرآن هست، هم نحوه‌ی سرودن اشعار که بسسسیاااار همراه با ایهام هست شباهتی به گفتار وحی دارد که سراسر رمزگزاری شده است
HRezaa در ۴ ماه قبل، شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۱۲:۴۳ در پاسخ به daavar دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴:
بسیار زیبا
HRezaa در ۴ ماه قبل، شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۱۲:۳۸ در پاسخ به زهرا دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴:
درود
میفرمایند، مسیر عشق مسیر دشواریست که حتی کمر کوه هم ناچیزه دربرار دشواری‌های مسیر
بنوعی یادآور آن بیت معروف
آسمان بار امانت نتوانست کشید قرعه کار بنام من دیوانه زدند
فاطمه رضائیان در ۴ ماه قبل، شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۱۲:۰۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۱:
بسیار زیبا و فوق العاده بود درود بر روان سعدی عزیزم
سلیمان در ۴ ماه قبل، شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۰۷:۴۸ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب ششم در ضعف و پیری » حکایت شمارهٔ ۷:
تصحیح معنی بیت اخر بجای هوش مصنوعی:
اگر شخصی یا خودش دچار یک مشکل شود حاضر نیستند حتی دیناری خرج کنند و خود یا شخص دچار را علاج کنند، ولی اگر برای رهایی از مشکل به او بگویی برای حل مشکلت با توسل به پروردگار یک حمد و سوره بخوان، برایت صد بار هم میخوانند.
HRezaa در ۴ ماه قبل، شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۰۲:۴۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴:
سلام و عرض ادب خدمت دوستان
کسانی که این غزل رو عرفانی میبینند، اگر منظور از عبارت نرگس مستانه و غنچه رو در این غزل متوجه میشند، این کمترین رو راهنمایی کنند
HRezaa در ۴ ماه قبل، شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۰۲:۴۳ در پاسخ به رضا تبار دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴:
درود و عرض ادب
جسارت بنده رو ببخشید
در بیت آخر، در ابتدای مصرع دوم کلمه یعنی آمده
بدین معنی که مصرع دوم توضیح دقیقتر مصرع اول هست
حافظ از دولت عشق تو سلیمانی شد، احتمالا بدین معنیست که در عشق و عرفان چنان پیش رفته که دست از همه چیز شسته ( موید بیت دوم، چار تکبیر زدم یکسره بر هرچه که هست) و الان هیییچ نخواسته بجز عشقی که در وجودشه....
این مصرع تفسیر دیگری هم میتونه داشته باشه به اینصورت که؛ از نتیجه‌ی اتصال به درگاه احدیت(یعنی از وصل تواش...) به مرتبه‌ای رسیده که اشعار و نگاشته‌های او نتیجه‌ی الهامات او هستند، و بکاربردن عبارت «نیست بجز باد به دست» به نوعی استعاره از این مطلبه که بادصبا آورنده‌ی این اشعار به سمت اوست و همچنان که سلیمان باد را به دست داشت، در دستان حافظ قلمیست که نگارنده‌ی الهامات عالم شهودات است....
این تفسیر دوم شاید دور از ذهن بنظر برسد، با اینحال در نظر بگیرید که استاد سخن آنقدر قدرت بیان داشته‌اند که اگر منظورشون فقط «چیزی نداشتن» بود، به ده‌ها روش دیگر آنرا بیان کنند....
و همچنین دوستانی هم که باد رو به منزله آمدن بوی دوست معنی کردند، جسارتا یه نگرش مجدد داشته باشند که استاد سخن همین رو هم میتونست بگونه‌ای دگر بسراید، ولی دقیقا از عبارت در دست داشتن باد استفاده کرده‌اند
HRezaa در ۴ ماه قبل، شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۰۲:۰۷ در پاسخ به علیرضا دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳:
سلام و درود
البته که با کلیات صحبت شما در مورد حضرت حافظ کاملا موافقم، و این هنر ایهام در سخنان، بنوعی شباهت به سرچشمه‌ی این سخنان داره.....
ولی در مورد معنی این غزل از نظر این کمترین
مصرعی که میفرمایند : جمال چهره‌ی تو حجت موجه ماست
منظور اینه که جهان هستی که منظر وجود الهی است دلیل و حجت ما برای عشق‌ورزیدن به یگانه وجود هستی است (علی رغم کسانی که مدعی عشق هستند و دلایل دیگری دارند، که در مصرع اول همان بیت آمده) و بنظر ارتباطی با حضرت امام عصر ندارد
و در مورد حاجب هم، از نظر عرفا خداوند جسم یا انرژی یا امواج یا ... نیست ولی تماام جهان هستی از وجود آن یگانه‌وجود پدیدار هستند
و هییچ وجودی مانع از حضور حضرت یگانه نیست، چون اصلا هیچ وجودی غیر از او وجود نداره
اینجا حاجب یا بنوعی همون که شما فرمودید، ذهن به خطا رفته‌ی انسان هست.... و یا بنظرم معنی نوعی واسط بین جهان مجاز و حقیقت، که در ادیان از اون به اسامی مختلف یاد میشه، که همون هم یکی از از ملائکه خداوند و مظهری از وجود یگانه‌وجود عالم هستی است
بابت جسارت، پوزش میطلم
HRezaa در ۴ ماه قبل، شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۰۱:۳۴ در پاسخ به صدرا دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳:
درود بر شما
این کمترین از ابتدای غزل برداشت عرفانی داشتم
ولی در مورد حاجب، تصورم جبرییل یا روح‌القدس بوده، که بنوعی واسط و فرشته وحی هستند و حضرت حافظ درواقع درخواست نظر داشتند که از طریق فرشته وحی بر قلوب نازل میشود...
در صورتی که اطمینان دارید روی تفسیرتون، لطفا بیشر این کمترین را راهنمایی فرمایید
HRezaa در ۴ ماه قبل، شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۰۱:۱۶ در پاسخ به مسکین عاشق دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳:
حافظ ابرررر عارف، ابرررر شاعر و ابرررر سخنور تاریخ ادبیات جهان هست و بس
فقط در لفافه منظورش رو بیان کرده و همانند مولانای بزرگ بوضوح مقصودش رو بیان نکرده
HRezaa در ۴ ماه قبل، شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۰۱:۱۱ در پاسخ به شادان کیوان دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳:
بسیاار عالی
Nazanin R در ۴ ماه قبل، شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۰۰:۵۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۳۶:
معنای بی‌چونی چی میشه دوستان؟
کوروش در ۴ ماه قبل، جمعه ۲۰ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۲۲:۴۸ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۱۵۳ - تفسیر این آیت که وَ إِنَّ الدّارَ الآخِرةَ لَهیَ الحَیَوانُ لَوْ کانوا یَعْلَمونَ کی در و دیوار و عرصهٔ آن عالم و آب و کوزه و میوه و درخت همه زنده‌اند و سخن‌گوی و سخن‌شنو و جهت آن فرمود مصطفی علیه السلام کی الدُّنیا جیفةٌ وَ طُلّابُها کلابٌ و اگر آخرت را حیات نبودی آخرت هم جیفه بودی جیفه را برای مردگیش جیفه گویند نه برای بوی زشت و فرخجی:
عاشقان عریان همی‌خواهند تن
پیش عنینان چه جامه چه بدن
روزه‌داران را بود آن نان و خوان
خرمگس را چه ابا چه دیگدان
یعنی چه
Jalaladdin Farsi در ۴ ماه قبل، جمعه ۲۰ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۲۲:۳۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۰۰:
طوفان گردونی
Yani angels
But (you) ibliis didn't do tawaf of aadam
اسماعیل شوشتری در ۴ ماه قبل، جمعه ۲۰ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۲۲:۲۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۲۴:
به نظر می‌رسد اگر بیت اول به صورت "گرمابه دهر ..." باشد، بهتر است و با اندیشه مولوی که در مثنوی دنیا را به حمام و گرمابه تشبیه کرده است، بیشتر هم‌خوانی دارد.
در برخی نسخه‌ها هم به صورت "گرمابه دهر" آمده است. در خوانش عندلیب که گذاشته شده هم "گرمابه" خوانش شده است.
یار در ۴ ماه قبل، جمعه ۲۰ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۲۱:۳۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۰۱:
ماء مهین؟ ❌️
ماء معین درسته ✔️
احمد خرم‌آبادی‌زاد در ۴ ماه قبل، جمعه ۲۰ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۲۱:۱۸ دربارهٔ ملا احمد نراقی » مثنوی طاقدیس » بخش ۲۲۴ - تذکار جوان فقیر خارکن به جهت تفکر در احوال خود:
مصرع دوم بیت 15 به شکل «هیچ صبحی نه که او را فجر نیست» نادرست است، زیرا «فجر» در پی «شب» می‌آید. شکل درست عبارت است از «هیچ شامی نه که او را فجر نیست». نسخه خطی مجلس به شماره ثبت 5379، همین شکل را تایید می‌کند.
احمد خرم‌آبادی‌زاد در ۴ ماه قبل، شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۱۶:۳۱ دربارهٔ ملا احمد نراقی » مثنوی طاقدیس » بخش ۲۲۷ - دستور یافتن حضرت سلیمان برای مهمانی مخلوقات: