حرف آخر قافیه

شماره ۱: چه جرمست اینکه هر ساعت ز روی نیلگون دریا

شماره ۲: بفرخی و سعادت بخواه جام شراب

شماره ۳: ای از کمال حسن تو جزوی در آفتاب

شماره ۴: بر سر دنیا فکند از نور چادر ماهتاب

شماره ۵: در قناعت و توفیق دین و مذهب راست

شماره ۶: رمضان موکب رفتن زره دور آراست

شماره ۷: یک نیمه عمر خویش ببیهودگی بباد

شماره ۸: عروس ماه نوروزی چه کرد آن دانۀ گوهر؟

شماره ۹: به فال همایون و فرخنده اختر

شماره ۱۰: ابر سیمابی اگر سیماب ریزد بر کمر

شماره ۱۱: عید شاداب درختیست که تا سال دگر

شماره ۱۲: بفال سعد و خجسته زمان و نیک اختر

شماره ۱۳: همایون جشن عید و ماه آذر

شماره ۱۴: چه روز بود که آن ، ماهروی سیمین بر

شماره ۱۵: از آن دو عارض سوسن نمای لاله اثر

شماره ۱۶: بار دیگر بر ستاک گلبن بی برگ و بار

شماره ۱۷: عید مبارک آمدو بر بست روزه بار

شماره ۱۸: چون چتر روز گوشه فرو زد بکوهسار

شماره ۱۹: خوش و نکو ز پی هم رسید عید و بهار

شماره ۲۰: دی در آمد ز در آن لعبت زیبا رخسار

شماره ۲۱: این بربطیست صنعت او سحر آشکار

شماره ۲۲: بوقت صبح یکی نامه ای نوشت بهار

شماره ۲۳: جشن و نوروز دلیلند بشادی بهار

شماره ۲۴: اکنون که تر و تازه بخندید نو بهار

شماره ۲۵: در روزگار کامروا باد و شاد خوار

شماره ۲۶: میرود سنجابگون بر چرخ از دریا بخار

شماره ۲۷: چون مساعد شد زمان و چون موافق گشت یار

شماره ۲۸: ای دست منت تو بمن بنده در دراز

شماره ۲۹: ای مبارک تر از ستارۀ روز

شماره ۳۰: شاه کرده است رای زی پوشنگ

شماره ۳۱: ز موج دریا این آبر آسمان آهنگ

شماره ۳۲: ایا بجود و بآزادگی بدهر مثل

شماره ۳۳: اهل گردون دوش چون دیدند بر گردون هلال

شماره ۳۴: ز نور قبۀ زرین آینه تمثال

شماره ۳۵: از هری گر سوی اوغان شوی، ای باد شمال

شماره ۳۶: ایا از ملک زادگان فخر عالم

شماره ۳۷: آمد رمضان بخیر مقدم

شماره ۳۸: دوش در گردن شب عقد ثریا دیدم

شماره ۳۹: باز بر طرف مه از غالیه طغرا دیدم

شماره ۴۰: ایا بفضل و کرم یاد کرده از کارم

شماره ۴۱: بر آن صحیفة سیمین مسای مشک مقیم

شماره ۴۲: ای گلبن روان و روان را بجای تن

شماره ۴۳: ز تاب عنبر با تاب بر سهیل یمن

شماره ۴۴: رخسار و قد و زلف و بناگوش یار من

شماره ۴۵: سوسن و سنبل نمود از زلف و عارض یار من

شماره ۴۶: گویی که ماه و مشتری از جرم آسمان

شماره ۴۷: المنه لله که خورشید خراسان

شماره ۴۸: دوش تا روز فراخ آن صنم تنگ دهان

شماره ۴۹: بهار تازه ز سر تازه کرد لاله ستان

شماره ۵۰: مهرگان نو در‌آمد‌، بس مبارک مهرگان

شماره ۵۱: در سپهر دولت آمد کامجوی و کامران

شماره ۵۲: بمژده خواستی آن نور چشم و راحت جان

شماره ۵۳: ای بزمین بر ، بزرگ سایۀ یزدان

شماره ۵۴: آسمان گون قرطه پوشید،آن چو ماه آسمان

شماره ۵۵: ای مر ابدان بزرگی را بپیروزی روان

شماره ۵۶: بگداخت آبگینۀ شامی در آبدان

شماره ۵۷: مرا درین تن و این دیدۀ چو لاله ستان

شماره ۵۸: ای سخن زیر دست خامۀ تو

شماره ۵۹: مگر که زهره و ما هست نعت آن دلخواه

شماره ۶۰: مبارکی و سعادت نمود روی بشاه

شماره ۶۱: ز روی و قد تو بی شک صنوبر آید و ماه

شماره ۶۲: چو کوس عید ز درگه بکوفتند پگاه

شماره ۶۳: چو آفتاب شد از اوج خود بخانۀ ماه

شماره ۶۴: ای شکسته تیره شب بر روی ، روشن مشتری

شماره ۶۵: طالع پیروز بختی ، مایۀ نیک اختری

شماره ۶۶: پریرخی که ز شرمش نهان شدست پری